Τι συμβαίνει όταν πεθαίνει ένας επιβάτης μέσα στο αεροπλάνο - Αυτό που απεύχονται οι αεροσυνοδοί

Πόσες είναι οι πιθανότητες να πεθάνει κάποιος από τους επιβάτες σε ώρα πτήσης, μέσα σε ένα γεμάτο αεροπλάνο; Όπως δείχνουν τα στατιστικά, λίγες σε σχέση με τις πτήσεις που γίνονται καθημερινά. Ωστόσο, δεν παύει να υπάρχει ένα πρωτόκολλο που τηρείται αυστηρά από το προσωπικό της καμπίνας σε περίπτωση που κάτι τέτοιο συμβεί.

Ο Τζέι Ρόμπερτ, υπεύθυνος καμπίνας για μια μεγάλη ευρωπαϊκή αεροπορική εταιρεία και πρώην μέλος του πληρώματος της Emirates, αποκάλυψε μιλώντας στο BBC ότι έχει εκπαιδευτεί να αντιμετωπίζει τυχόν θανάτους επιβατών μέσα στο αεροπλάνο, αλλά έχει αντιμετωπίσει μόνο έναν ο ίδιος στην 10ετή του καριέρα. Σε αυτήν, όπως και σε παρόμοιες περιπτώσεις, το πλήρωμα συνεργάζεται για την ομαλή εξέλιξη της πτήσης.

«Πηγαίνουμε από την υπηρεσία στη διάσωση ζωής στο νεκροτομείο, ασχολούμαστε με τα πτώματα και στη συνέχεια κάνουμε έλεγχο του κόσμου», ανέφερε ο υπεύθυνος καμπίνας. «Πρέπει να υπολογίσουμε: «Εντάξει, πρέπει ακόμα να σερβίρουμε πρωινό ή δείπνο σε 300 άτομα και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε αυτό».

Ο διευθυντής καμπίνας για μια μεγάλη ευρωπαϊκή αεροπορική εταιρεία και πρώην μέλος του πληρώματος της Emirates, έχει εμπειρία πάνω από μια δεκαετία εργασίας σε αεροπλάνα. Όπως όλα τα πληρώματα καμπίνας, έχει εκπαιδευτεί να αντιμετωπίζει τους θανάτους επιβατών, αλλά ο ίδιος έχει βιώσει μόνο έναν.

Λέει ότι οι θάνατοι σε αεροπλάνα είναι «πολύ ασυνήθιστοι» και ότι οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να πεθάνουν σε πτήσεις μεγαλύτερης διάρκειας λόγω της σωματικής επιβάρυνσης που συνεπάγεται η ακινησία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ορισμένα πληρώματα αεροσκαφών δεν αντιμετωπίζουν θανάτους επί του αεροσκάφους καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας τους, λέει.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine το 2013 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος κατά τη διάρκεια μιας πτήσης είναι «σπάνιος». Η μελέτη, η οποία εξέτασε τις κλήσεις έκτακτης ανάγκης από πέντε αεροπορικές εταιρείες προς ένα κέντρο ιατρικών επικοινωνιών μεταξύ Ιανουαρίου 2008 και Οκτωβρίου 2010, διαπίστωσε ότι το 0,3% των ασθενών που είχαν επείγον ιατρικό περιστατικό κατά τη διάρκεια της πτήσης πέθανε.Τον περασμένο μήνα, ένα ζευγάρι Αυστραλών μίλησε για την «τραυματική» εμπειρία του να κάθεται δίπλα σε ένα πτώμα σε αεροπλάνο από τη Μελβούρνη στη Ντόχα, αφού μια γυναίκα πέθανε κατά τη διάρκεια της πτήσης.

Ο Mitchell Ring και η Jennifer Colin δήλωσαν ότι το πλήρωμα καμπίνας τοποθέτησε το πτώμα της, καλυμμένο με κουβέρτες, δίπλα στον κ. Ring για τις υπόλοιπες τέσσερις ώρες της πτήσης χωρίς να προσφερθεί να τον μετακινήσει. Η Qatar Airways δήλωσε ότι ακολούθησε τις κατάλληλες κατευθυντήριες γραμμές και ζήτησε συγγνώμη για «οποιαδήποτε ταλαιπωρία ή αγωνία μπορεί να προκάλεσε αυτό το περιστατικό».

Πώς αντιμετωπίζονται συνήθως οι θάνατοι εν πτήσει

Το BBC μίλησε με το πλήρωμα θαλάμου επιβατών και άλλους εμπειρογνώμονες της αεροπορίας για το πώς αντιμετωπίζονται συνήθως οι θάνατοι εν πτήσει, ποιοι είναι οι κανόνες σχετικά με την αποθήκευση πτωμάτων σε αεροπλάνα και πώς είναι να εργάζεσαι σε μια πτήση όταν κάποιος έχει πεθάνει.

Το ίδιο το πλήρωμα πτήσης δεν μπορεί να πιστοποιήσει έναν θάνατο - αυτό πρέπει να γίνει από το ιατρικό προσωπικό. Μερικές φορές, αυτό συμβαίνει στο αεροπλάνο, αν υπάρχει κάποιος ειδικευμένος επιβάτης, αλλά συχνότερα, γίνεται κατά την προσγείωση. Οι περισσότερες αεροπορικές εταιρείες ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές της Διεθνούς Ένωσης Αερομεταφορών (IATA) σχετικά με το τι πρέπει να γίνει εάν ένας επιβάτης θεωρείται νεκρός, αν και οι πολιτικές διαφέρουν ελαφρώς από εταιρεία σε εταιρεία.

«Πολύ πιθανόν το πτώμα να τοποθετηθεί σε ένα άδειο κάθισμα»

Σε μια επείγουσα ιατρική κατάσταση, το πλήρωμα καμπίνας θα χορηγούσε τις πρώτες βοήθειες και θα ζητούσε βοήθεια από τυχόν επιβάτες που ήταν επαγγελματίες ιατροί, ενώ ο κυβερνήτης θα χρησιμοποιούσε ένα σύστημα τηλεπικοινωνιών για να λάβει οδηγίες από γιατρούς έκτακτης ανάγκης στο έδαφος, λέει ο Μάρκο Τσαν, πρώην εμπορικός πιλότος και ανώτερος λέκτορας στο Buckinghamshire New University. Εάν ήταν απαραίτητο, ο κυβερνήτης θα άλλαζε την πορεία της πτήσης το συντομότερο δυνατό.

Αλλά δεν είναι πάντα δυνατό να σωθεί ένας επιβάτης. Εάν ένας επιβάτης θεωρείται νεκρός, τα μάτια του πρέπει να είναι κλειστά και να τοποθετείται σε σάκο πτώματος, εάν υπάρχει, ή διαφορετικά, να καλύπτεται με μια κουβέρτα μέχρι το λαιμό, σύμφωνα με τις οδηγίες της ΙΑΤΑ.

Τα αεροπλάνα έχουν πολύ περιορισμένο χώρο και είναι πρόκληση να βρεθεί ένα κατάλληλο σημείο για να τοποθετηθεί η σορός χωρίς να ενοχληθούν οι άλλοι επιβάτες και χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια του αεροπλάνου. Σύμφωνα με την ΙΑΤΑ, το πτώμα πρέπει να μεταφερθεί σε θέση μακριά από άλλους επιβάτες ή σε άλλο χώρο του αεροπλάνου, αν είναι δυνατόν. Αλλά αν το αεροπλάνο είναι γεμάτο, συνήθως θα πρέπει να επιστρέψει στη δική του θέση.

Σε ένα αεροπλάνο στενής ατράκτου -αυτά που χρησιμοποιούνται συνήθως για πτήσεις μικρών αποστάσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο ή εντός της Ευρώπης- δεν υπάρχει αρκετός χώρος στο αεροσκάφος «για να θωρακιστεί πραγματικά ένας επιβάτης από αυτό που έχει συμβεί», λέει ο Ivan Stevenson, αναπληρωτής καθηγητής στη διοίκηση αερομεταφορών στο Πανεπιστήμιο Coventry.

Ο χώρος σε αυτά τα αεροπλάνα είναι «πολύ, πολύ περιορισμένος», λέει. «Αν κάποιος πεθάνει σε ένα τέτοιο αεροσκάφος, είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να τοποθετηθεί σε ένα κάθισμα».

Πάνω από όλα η ασφάλεια του αεροπλάνου

Ο καθηγητής Στίβενσον αναγνωρίζει ότι είναι «πολύ ατυχές, πολύ δυσάρεστο», αλλά ότι το πλήρωμα πρέπει να βάλει πάνω απ' όλα την ασφάλεια του αεροπλάνου.

Το πλήρωμα θα «προσπαθήσει να δώσει κάποια αξιοπρέπεια στο νεκρό σώμα» τοποθετώντας το σε έναν άδειο διάδρομο και χρησιμοποιώντας κουρτίνες, κουβέρτες και χαμηλό φωτισμό, λέει ο Jay, αλλά μπορεί να μην έχουν πολλές επιλογές. Το πτώμα δεν μπορεί να τοποθετηθεί στο μαγειρείο σε περίπτωση που εμποδίζει μια έξοδο κινδύνου. Δεν μπορεί επίσης να αφεθεί στους διαδρόμους σε περίπτωση που υπάρξει εκκένωση έκτακτης ανάγκης, λέει ο Jay, ή να τοποθετηθεί στον χώρο ανάπαυσης του πληρώματος σε μια πτήση μεγάλων αποστάσεων.

Ένα αεροπλάνο θα έκανε εκτροπή για να σώσει τη ζωή ενός επιβάτη σε περίπτωση έκτακτης ιατρικής ανάγκης - αλλά συνήθως δεν θα το έκανε αν αυτός θεωρούνταν ήδη νεκρός, λένε ειδικοί σε θέματα αεροπλοΐας και πλήρωμα καμπίνας. Δεν υπάρχει «λόγος να εκτραπεί», λέει ο κ. Τσαν.

Ο κυβερνήτης θα ενημέρωνε τόσο το κέντρο επιχειρήσεων της αεροπορικής εταιρείας όσο και τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας για το θάνατο του επιβάτη το συντομότερο δυνατό και το αεροπλάνο θα το συναντούσαν οι τοπικές αρχές, λέει ο καθηγητής Stevenson. Είτε οι τοπικές αρχές είτε ένας εκπρόσωπος της αεροπορικής εταιρείας θα επικοινωνούσε με την οικογένεια του επιβάτη, εάν πετούσε μόνος του.

Στο πλήρωμα καμπίνας προσφέρεται υποστήριξη μετά τον θάνατο ενός επιβάτη, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας και της δυνατότητας να αδειάσει το πρόγραμμά του για λίγες ημέρες, ώστε να μπορέσει να επεξεργαστεί αυτό που συνέβη, λέει ο Jay.

Η Ally και οι συνάδελφοί της είχαν μια ενημέρωση με την αεροπορική της εταιρεία μετά τον θάνατο του επιβάτη, όπου τους δόθηκαν «διαβεβαιώσεις ότι κάναμε ό,τι μπορούσαμε». Στη συνέχεια, μπόρεσε να προγραμματίσει τις βάρδιες της με έναν φίλο της για ένα μήνα, επειδή ένιωθε «σοκαρισμένη».

Επειδή το πλήρωμα καμπίνας δεν είναι συνηθισμένο σε θανάτους επιβατών, μπορεί να είναι μια ιδιαίτερα οδυνηρή εμπειρία όταν ένας επιβάτης πεθαίνει στο αεροσκάφος, λέει ο Jay.

«Δεν είμαστε γιατροί, δεν είμαστε νοσοκόμες», είπε «Ενώ είμαστε εκπαιδευμένοι να το αντιμετωπίζουμε, δεν το αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα, οπότε δεν έχουμε πραγματικά ανοσία σε αυτό».

Πηγή: BBC