Nιγηρία: Οικογενειακή παράδοση...αμισθί νεκροθάφτες εδώ και πενήντα χρόνια
Για περισσότερα από 50 χρόνια, μια οικογένεια έχει αφιερωθεί στη φροντίδα του μεγαλύτερου νεκροταφείου στη βόρεια πόλη Καντούνα της Νιγηρίας- προς μεγάλη ευγνωμοσύνη των άλλων κατοίκων που δεν τους αρέσει να ασχολούνται με τους νεκρούς.
Μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες, το έκαναν χωρίς επίσημη αμοιβή - έσκαβαν τάφους, έπλεναν πτώματα και φρόντιζαν το τεράστιο νεκροταφείο στη Νιγηρία, λαμβάνοντας μόνο μικρές δωρεές από τους πενθούντες για τον κόπο τους.
Η οικογένεια Αμπντουλάχι ασχολήθηκε τη δεκαετία του 1970, όταν δύο αδέλφια - άρχισαν να εργάζονται εκεί. Τα δύο αδέλφια έχουν πεθάνει και οι γιοι τους έχουν γίνει οι κύριοι φύλακες του νεκροταφείου.
«Η διδασκαλία τους σε εμάς, τα παιδιά τους, ήταν ότι ο Θεός αγαπάει την υπηρεσία και θα μας ανταμείψει γι' αυτήν, ακόμη και αν δεν έχουμε κανένα κοσμικό κέρδος», δήλωσε ο μεγαλύτερος γιος του στο BBC, όταν ρωτήθηκε γιατί επέλεξαν να συνεχίσουν ως άμισθοι νεκροθάφτες.
Αυτός και τα δύο νεότερα ξαδέλφια του είναι οι τρεις εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης, οι οποίοι προσέρχονται στις 07:00 για μια 12ωρη βάρδια, επτά ημέρες την εβδομάδα.
Πρέπει πάντα να είναι σε ετοιμότητα, διότι, σύμφωνα με τις μουσουλμανικές τελετουργίες, η ταφή πρέπει να οργανώνεται μέσα σε λίγες ώρες από το θάνατο κάποιου. Μπορεί να χρειαστεί τουλάχιστον μία ώρα για να σκαφτεί ένας τάφος - και γίνεται με ακριβείς μετρήσεις που στέλνουν όσοι προετοιμάζουν τη σορό. Μπορούν να σκάψουν περίπου δώδεκα τάφους σε μια μέρα - σκληρή δουλειά στη ζέστη της Καντούνα.
Τα ξαδέρφια έχουν βιώσει δύσκολες στιγμές - ειδικά κατά τη διάρκεια θρησκευτικής βίας, όταν οι εντάσεις αναζωπυρώνονται μεταξύ των χριστιανών και των μουσουλμάνων κατοίκων της πόλης. Οι δύο κοινότητες τείνουν να ζουν στις αντίθετες πλευρές του ποταμού Καντούνα.
Οι τάφοι ανακυκλώνονται μετά από 40 χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι η γη δεν είναι μεγάλο ζήτημα - αλλά η συντήρηση είναι.
«Υπάρχουν πολλά που λείπουν αυτή τη στιγμή - δεν έχουμε αρκετό εξοπλισμό για να δουλέψουμε ή καλή ασφάλεια», λέει ο νεότερος από τα ξαδέλφια και ο οποίος εργάζεται εκεί εδώ και 10 χρόνια.
Εξηγεί πώς μέρος του τοίχου έχει καταρρεύσει, επιτρέποντας σε όσους ψάχνουν για παλιοσίδερα να κλέψουν τους επιτύμβιους δείκτες.
Ορισμένοι από τους τάφους έχουν μεταλλικές πλάκες με το όνομα και την ημερομηνία γέννησης και θανάτου - αν και πολλοί δεν έχουν, καθώς οι ισλαμιστές κληρικοί δεν ενθαρρύνουν την επίδειξη. Οι περισσότεροι περιγράφονται απλώς με πέτρες και τούβλα ή με ένα ξύλο.
Ο νέος πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου, το γραφείο του οποίου εποπτεύει τον χώρο, αποφάσισε να τους βάλει στη μισθοδοσία. «Το αξίζουν, δεδομένης της τεράστιας δουλειάς που κάνουν καθημερινά», λέει ο Rayyan Hussain στο BBC. Λέει ότι είναι λυπηρό το γεγονός ότι το νεκροταφείο εγκαταλείφθηκε για χρόνια από τους προηγούμενους επικεφαλής του τοπικού συμβουλίου.
«Θα κατασκευάσω επίσης ένα δωμάτιο στο νεκροταφείο όπου θα μπορούν να πλένονται τα πτώματα και να προετοιμάζονται για την ταφή, πριν από τώρα όλα αυτά έπρεπε να γίνονται από τα σπίτια».
