Ένας ξεκάθαρος νικητής σε μια πλήρως διχασμένη κοινωνία

Ένας αδιαφιλονίκητος νικητής, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, και μια κοινωνία σε πλήρη διχασμό. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της Κυριακής για την αλλαγή του Συντάγματος του συνταγματάρχη Εβρέν αποτελεί ίσως το πρώτο βήμα για την καθιέρωση των βασικών αρχών του κράτους δικαίου στην Τουρκία.

Το αποτέλεσμα όμως του δημοψηφίσματος συμβολίζει και την κατάρρευση των ψευδαισθήσεων. Η τουρκική κοινωνία βρίσκεται σε πλήρη διχασμό, διχασμό όχι πολιτικής αλλά πολιτισμού και πρόσληψης του κόσμου και του ευατού της. Αν ρωτήσεις τον μέσο ψηφοφόρο του ''Ναι'' γιατί ψήφισε θα μοιραστεί μαζί σου όλους τους πιθανούς λόγους, που θα αρχίζουν απο την ''μαγεία του κ.Ταγιπ'' μέχρι την ανάγκη να ''ακουσθεί επιτελούς ο λαός". Σχεδόν κανείς δεν θα ανατρέξει σε ένα συγκεκριμένο άρθρο του Συντάγματος που θεωρεί σημαντικό για την εξέλιξη της τουρκικής κοινωνίας, όπως επί παραδείγματι η κατοχύρωση των δικαιωμάτων για τη γυναίκα και το παιδί ή το τέλος της πολιτικής κυριαρχίας του στρατιωτικού κατεστημένου. Αλλαγές  που φλερτάρουν με την ιστορία και την Ευρώπη για αυτό και αξιέπαινες και σημαντικές.

Οι εκλογές της Κυριακής όμως αποτέλεσαν την πρώτη καθαρή μάχη ανάμεσα στην Τουρκία που, βιώνοντας την αμάθεια και τον κοινωνικό της αποκλεισμό, ανακαλύπτει άτσαλα και πολιτικά ανώριμα τη σωτηρία της στο πρόσωπο του Ερντογάν και σε έναν μετριοπαθή θρησκευτικό συντηρητισμό ψηφίζοντας, άνευ μελέτης, όχι την κοινωνική και θεσμική αλλαγή που απαιτούν οι καιροί και η Ευρώπη, αλλά τη συνέχιση της πρωτοκαθεδρίας του κόμματος του Τούρκου πρωθυπουργού.

Στην άλλη όχθη στέκεται η Τουρκία του κατεστημένου για κάποιους, της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής πρωτοπορίας για τους περισσότερους που δεν αντιμάχονται την αλλαγή του Συντάγματος, στην ολότητα του, αλλά τον άνθρωπο που προσπαθεί να αντικαταστήσει ένα κατεστημένο με ένα άλλο ίσως σκληρότερο και σίγουρα όχι κοσμικό.

Μια βόλτα στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης θα σε πείσει ότι η αλλαγή του Συνταγμάτος συμβολίζει την αλλαγή του κοινωνικού χάρτη της Τουρκίας, για λίγο οι '' απόκληροι'' θα χαμογελούν. Το επικίνδυνο είναι ότι ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν το γιατί.