Σαν Σήμερα 9 Φεβρουαρίου: Γεννήθηκε η ηθοποιός Μία Φάροου
Σαν Σήμερα γεννιέται η Μια Φάροου, Αμερικανίδα ηθοποιός και ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, γνωστή κυρίως για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην ταινία «Το μωρό της Ρόζμαρι» και για πολλούς ρόλους της σε ταινίες του Γούντι Άλεν. Προσέλκυσε μεγάλη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας της, μεγάλο μέρος της οποίας αφορούσε τη δραματική προσωπική της ζωή, τις ερωτικές της σχέσεις και τα πολλά υιοθετημένα και βιολογικά της παιδιά.
Η Φάροου ήταν ένα από τα επτά παιδιά του σκηνοθέτη και συγγραφέα Τζον Φάροου και της ηθοποιού Μορίν Ο'Σάλιβαν. Είχε κάποιες δυσκολίες στην παιδική της ηλικία. Σε ηλικία εννέα ετών προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα και κρατήθηκε σε απομόνωση όσο ανάρρωνε. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο 19χρονος αδελφός της πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα. Η πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση ήταν ένας μικρός και άσημος ρόλος στην ταινία του πατέρα της «John Paul Jones» (1959). Όταν ο πατέρας της πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1963, η μητέρα της μετέφερε αμέσως την οικογένεια στη Νέα Υόρκη, όπου η Μία άρχισε να εργάζεται ως μοντέλο και μέσα σε λίγους μήνες απέκτησε το ρόλο της Σέσιλι σε μια Off-Broadway παραγωγή του «The Importance of Being Earnes»t. Από το 1964 έως το 1966 πρωταγωνίστησε ως η έφηβη «Allison MacKenzie» στο δημοφιλές τηλεοπτικό δράμα «Peyton Place», ενώ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έκανε και την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στο «Guns at Batasi» (1964).
Μία Φάροου: Ο γάμος με τον Σινάτρα
Η Φάροου ήταν παντρεμένη για λίγο με τον τραγουδιστή Φρανκ Σινάτρα από το 1966 έως το 1968, ο οποίος τη χώρισε ενώ εκείνη βρισκόταν στη διαδικασία των γυρισμάτων της ταινίας που την έκανε να ξεχωρίσει, το θρίλερ του Ρομάν Πολάνσκι «Το μωρό της Ρόζμαρι» (1968). Υποδύθηκε τη «Ρosemary Woodhouse», μια νεαρή νιόπαντρη που ζει στη Νέα Υόρκη και πείθεται όλο και περισσότερο ότι ο σύζυγός της και οι περίεργοι γείτονές της κρύβουν σατανικά σχέδια για το αγέννητο παιδί της.
Η ερμηνεία της ως στο ψυχολογικό θρίλερ «Secret Ceremony» (1968) τράβηξε λιγότερη προσοχή. Στη συνέχεια συμπρωταγωνίστησε με τον Ντάστιν Χόφμαν στο «John and Mary» (1969), για ένα ζευγάρι που προσπαθεί να γνωριστεί μετά από μια σεξουαλική επαφή.
Το 1971 η Φάροου παντρεύτηκε τον συνθέτη και πιανίστα Αντρέ Πρεβέν, με τον οποίο υιοθέτησε τρία κορίτσια από το Βιετνάμ και απέκτησε τρία βιολογικά παιδιά (όλα αγόρια). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Φάροου έπαιξε σε μερικές μικρές ταινίες, εκτός από τον ρόλο της «Ντέιζι Μπιουκάναν» δίπλα στον Ρόμπερτ Ρέντφορντ (ως Τζέι Γκάτσμπι) στην πολύκροτη ταινία του 1974 «Ο Μεγάλος Γκάτσμπι» και μια εμφάνιση στην ταινία του Ρόμπερτ Άλτμαν «Ένας γάμος» (1978).
Η Φάροου άρχισε να βγαίνει με τον σκηνοθέτη Γούντι Άλεν το 1980. Αν και δεν παντρεύτηκαν ποτέ, η Φάροου και ο Άλεν υιοθέτησαν άλλα δύο παιδιά (τον Ντίλαν και τον Μόζες) και απέκτησαν ένα βιολογικό παιδί (τον Σάτσελ, που αργότερα ονομάστηκε Ρόναν) το 1987. Συνολικά, η Φάροου έπαιξε σε 13 παραγωγές του Άλεν, περίπου μία ταινία το χρόνο, όσο ήταν μαζί. Σε αυτές περιλαμβάνονταν οι ταινίες «Σεξουαλική κωμωδία θερινής νυκτός» (1982), «Broadway Danny Rose» (1984), «Η Χάνα και οι αδελφές της» (1986), «Radio Days» (1987) και «Σύζυγοι και σύζυγοι [ (1992). Αυτές οι ερμηνείες της απέσπασαν τα εύσημα των κριτικών.
Το 1992, ωστόσο, η Φάροου ανακάλυψε ότι ο Άλεν είχε σχέση με την 21χρονη τότε υιοθετημένη κόρη της Σουν-Γι (την οποία παντρεύτηκε το 1997). Η σχέση του ζευγαριού κατέρρευσε και ακολούθησε μια μάχη για την κηδεμονία, καθώς και μια έρευνα για τις καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης που έκανε η μικρή τους κόρη Nτύλαν εναντίον του Άλεν. Επίσημες κατηγορίες δεν απαγγέλθηκαν ποτέ εναντίον του Άλεν, αλλά η Φάροου κέρδισε την επιμέλεια των παιδιών τους και υιοθέτησε μόνη της άλλα έξι παιδιά μεταξύ 1992 και 1995. Οι κατηγορίες για κακοποίηση διερευνήθηκαν αργότερα στο τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ Allen v. Farrow (2021). Η τετραμερής σειρά, η οποία περιελάμβανε συνεντεύξεις της Φάροου, παρουσίασε έγγραφα και άλλο υλικό που υποστήριζε τους ισχυρισμούς της Ντίλαν.
Η Φάροου συνέχισε να παίζει περιστασιακά, κυρίως σε ταινίες, αλλά επικεντρώθηκε στην ανατροφή της πολυμελούς οικογένειάς της (συνολικά 14 παιδιά) και σε ανθρωπιστικές προσπάθειες. Έγινε πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF το 2000. Ταξίδεψε (συχνά με τον γιο της Ρόναν, ο οποίος έγινε γνωστός δημοσιογράφος) σε πολλές αποστολές στην Αφρική και ήταν ιδιαίτερα ενεργή όσον αφορά την κρίση στο Νταρφούρ, κάνοντας μάλιστα μια πολύ γνωστή απεργία πείνας 12 ημερών το 2009. Η Φάροου δημοσίευσε τα απομνημονεύματά της, «What Falls Away», το 1997.
13°
