Υπόθεση Χόλι Τζόουνς: H 10χρονη που απήχθη, κακοποιήθηκε σεξουαλικά και στραγγαλίστηκε από τον Μάικλ Μπρίερ.
Η Χόλι Τζόουνς ήταν γεννημένη στις 14 Σεπτεμβρίου 1992, το μικρότερο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας που έμενε στο Τορόντο του Καναδά. Ήταν χαρούμενη, εξωστρεφής και τρυφερή 10χρονη μαθήτρια της Ε' δημοτικού, έκανε μαθήματα κιθάρας και τραγουδιού, λάτρευε την ποπ μουσική και της άρεσε να χορεύει με τη μαμά της ροκ τραγούδια. Τον Μάϊο του 2003, μια μέρα μετά τη γιορτή της μητέρας, είχε προσκαλέσει μια φίλη μετά το σχολείο. Προσπάθησε να της μάθει σκάκι, όπως είχε μάθει στην ίδια ο μπαμπάς της, και μετά τα δυο κορίτσια έπαιζαν προβάροντας διάφορα ντυσίματα, ώσπου ήρθε η ώρα που η φίλη της έπρεπε να φύγει. Η Χόλι επέμεινε να την συνοδεύσει ως το σπίτι της -μια απόσταση δέκα λεπτών. Η δεκάχρονη Χόλι ήξερε καλά τη διαδρομή -την έκανε κάθε μέρα περπατώντας ως το σχολείο της, και οι γονείς της την άφηναν να τη διανύει μόνη της. Ήταν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα και οι δυο φίλες έφυγαν από το σπίτι της Χόλι στις 6 μμ, ενώ η μητέρα της Χόλι, η Μαρία, πήγε για ψώνια στο σούπερ μάρκετ. Όταν η Μαρία επέστρεψε στο σπίτι μετά τα ψώνια στις 8 μμ, διαπίστωσε ότι η Χόλι δεν είχε επιστρέψει ακόμη. Αφού κάλεσε τον άντρα της που ήταν σε ένα φιλικό σπίτι και πολλούς φίλους και φίλες της Χόλι, στις 9μ.μ. κάλεσε την αστυνομία και δήλωσε την εξαφάνιση της κόρης της.
Τις ώρες που τα δυο κορίτσια έπαιζαν μαζί στο σπίτι της Χόλι, σε ένα κοντινό διαμέρισμα, ένας 35χρονος προγραμματιστής λογισμικού σέρφαρε στο διαδίκτυο αναζητώντας σελίδες παιδικής πορνογραφίας. Λεγόταν Μάικλ Μπρίερ και ήταν γεννημένος στο Μοντρεάλ, στον Γαλλόφωνο Καναδά (ως Μισέλ Μπριέρ), από ανύπαντρη αλκοολική μητέρα που δεν του παρείχε καμιά καθοδήγηση στη ζωή, παρά μόνο τον φόρτωνε με βάσανα. Αγωνιζόταν από μικρός να καταλάβει ποιος είναι, να έχει εικόνα της ταυτότητάς του. Η αυτοεκτίμησή του ήταν μηδενική. Η φαντασίωσή του ήταν να έχει σεξουαλικές σχέσεις με ένα μικρό κορίτσι.
Το βρήκε, μόλις βγήκε από το διαμέρισμά του κι έπεσε πάνω στη Χόλι που επέστρεφε στο σπίτι της. Δεν την είχε ξαναδεί, ήταν απλώς σύμπτωση. Αν δεν βρισκόταν μπροστά του, μάλλον θα είχε περπατήσει για λίγο στον δρόμο και θα επέστρεφε σπίτι, όπως είπε αργότερα. Έκανε περίπου 10 βήματα δίπλα της, κοίταξε νευρικά τριγύρω για να βεβαιωθεί ότι κανείς δεν την παρακολουθούσε και γύρισε γρήγορα προς το μέρος της. Την έπιασε από το χέρι και η Χόλι δεν ούρλιαξε. Ήταν σε απόλυτο σοκ, είπε αργότερα στην αστυνομία. Το χέρι του τυλίχτηκε σφιχτά στον λαιμό της και σαν πατέρας που συνόδευε ένα παιδί, ο Μπρίερ την οδήγησε στο βρώμικο δρομάκι πίσω από το σπίτι του και μέσα στο διαμέρισμά του. Στην κρεβατοκάμαρά του, έβγαλε τα ρούχα της και τα δικά του. Ο Μπρίερ ήξερε ήδη ότι η Χόλι δεν θα έφευγε από το διαμέρισμά του ζωντανή, γιατί δεν ήθελε να τον πιάσουν. Μέσα σε λιγότερο από 30 λεπτά αφότου την απήγαγε και τη βίασε, ο Μπρίερ στραγγάλισε το τρομοκρατημένο παιδί. Στη συνέχεια πέρασε το βράδυ τεμαχίζοντας το πτώμα με ένα μικρό πριόνι. Αργότερα βγήκε από το σπίτι του πολλές φορές για να πετάξει τα κομμένα μέλη σε διάφορα σημεία κοντά και μέσα στη λίμνη Τορόντο - εκτός από τα πόδια, επειδή φοβήθηκε να ξαναβγεί και τα κράτησε στο ψυγείο μέχρι τη μέρα που περνούσαν τα σκουπίδια.
Το πρωί μετά την εξαφάνιση της Χόλι, αφίσες της αγνοούμενης 10χρονης είχαν τοιχοκολληθεί σε όλη την πόλη. Η αστυνομία είχε αποκλείσει τα μέλη της οικογένειας από ύποπτους και είχε επικεντρωθεί στον εντοπισμό ενός αγνώστου. Η μητέρα της Χόλι έκανε μια σπαραξικάρδια έκκληση στην τηλεόραση, ελπίζοντας ότι η κόρη της θα μπορούσε να τη δει, για να ξέρει ότι όλοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τη βρουν. Ικέτευε τον απαγωγέα να την κρατήσει ζωντανή και να τη φέρει σπίτι στη μητέρα και στον πατέρα της.
Σε ικετεύω, δεν έχει βλάψει ποτέ κανέναν στη ζωή της. Είναι ένα χαρούμενο κορίτσι, σε παρακαλώ να μην της κάνεις κακό, φέρ’την στο σπίτι.
Αργότερα την ίδια μέρα, ένας κάτοικος του Τορόντο που είχε βγάλει βόλτα τον σκύλο του έκανε μια τρομακτική ανακάλυψη: Μια μαύρη τσάντα γυμναστηρίου που περιείχε έναν ανθρώπινο κορμό. Έξι ώρες αργότερα, η αστυνομία βρήκε μια χειραποσκευή να επιπλέει στη λίμνη Οντάριο. Μέσα ήταν ένας βαράκι γυμναστηρίου, μια σφουγγαρίστρα, κομμένα ανθρώπινα μέλη και ένα κεφάλι. Τα λείψανα ανήκαν στη Χόλι. Η αστυνομία αναζητούσε τώρα έναν παιδοκτόνο και κινητοποιήθηκε σε όλη την πόλη για να βρει αυτόν που είχε διαμελίσει τη Χόλι. Η νεκροψία έδειξε ότι η Χόλι είχε δεχτεί σεξουαλική επίθεση και είχε στραγγαλιστεί. Όμως είχε αντισταθεί και είχε γρατσουνίσει τον βιαστή και δολοφόνο της. Κάτω από τα νύχια του δεξιού της χεριού υπήρχαν κύτταρα από το δέρμα του που θα φανέρωναν την ταυτότητά του. Το ανδρικό DNA ήταν σιωπηλός μάρτυρας, αλλά οι ερευνητές έπρεπε να το ταυτοποιήσουν.
Το δείγμα από τα νύχια της διασταυρώθηκε με περισσότερα από 70.000 δείγματα DNA καταδικασμένων παραβατών και δείγματα από σκηνές εγκλήματος που υπήρχαν στη εθνική βάση δεδομένων DNA στην Οτάβα. Δεν ταίριαζε με κανένα. Στην περιοχή που κατοικούσε η οικογένεια της Χόλι υπήρχαν γύρω στα 2.500 διαμερίσματα και 200 καταγεγραμμένοι σεξουαλικοί παραβάτες. Η αστυνομία του Τορόντο, κρίνοντας ότι ο παιδόφιλος κατοικούσε κοντά στο θύμα, αποφάσισε τότε να διεξαγάγει μια πρωτοφανή μαζική εξέταση DNA: Εκατοντάδες άνδρες ανακρίθηκαν και τους ζητήθηκε να δώσουν εθελοντικά δείγμα. Από τους αρχικά 458 ύποπτους (άτομα που είχαν καταδικαστεί στο παρελθόν για σεξουαλικά εγκλήματα), η λίστα μειώθηκε σε 141, ακολούθως σε 13 και τελικά σε 3. Ανάμεσά τους και ο Μπρίερ που είχε αρνηθεί να δώσει δείγμα DNA.
Οι αστυνομικοί είχαν παρατηρήσει ένα πράσινο χαλάκι στο μπάνιο του Μπρίερ και μοκέτα κρεβατοκάμαρας που ταίριαζε με το χρώμα των ινών που είχαν ληφθεί από το πτώμα της Χόλι. Υπήρχαν επίσης βαράκια γυμναστηρίου δίπλα στο κρεβάτι του και το διαμέρισμα μύριζε έντονα χλωρίνη. Ο Μπρίερ ήταν πλέον ο κύριος ύποπτος και είχε τεθεί υπό παρακολούθηση. Όταν ο Μπρίερ πέταξε ένα κουτάκι αναψυκτικού σε κάδο ανακύκλωσης, οι αστυνομικοί που τον παρακολουθούσαν το πήραν. Αργότερα, το ίδιο απόγευμα, αφού ο Μπρίερ και η κοπέλα του έφαγαν σε εστιατόριο εμπορικού κέντρου, οι ντετέκτιβ πήραν τα κύπελα και τα καλαμάκια τους.
Η εξέταση DNA έδειξε ότι ο Μπρίερ ήταν ο βιαστής και δολοφόνος της Χόλι. Συνελήφθη καθώς πήγαινε στη δουλειά του στις 20 Ιουνίου 2003. Δεν είχε χάσει ούτε μια μέρα εργασίας, μετά τη δολοφονία. Σύντομα ομολόγησε την ενοχή του και άρχισε να λέει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στους ανακριτές τι είχε κάνει.
Το διαδίκτυο δεν δημιουργεί παιδόφιλους, αλλά σίγουρα τους παρέχει απεριόριστο υλικό και αυξάνει τον αριθμό των θυμάτων τους
Στο δικαστήριο ο Μπρίερ απέδωσε τις ενέργειές του στην προβολή παιδικής πορνογραφίας, περιγράφοντας το έγκλημά του ως «σκληρό, απάνθρωπο και εφιαλτικό», δηλώνοντας ότι ήθελε να έχει απαλλάξει την οικογένεια του θύματός του από τον πόνο της δίκης. Ομολόγησε την ενοχή του για φόνο πρώτου βαθμού, αλλά απευθύνθηκε στο δικαστήριο και στην οικογένεια της Χόλι πριν καταδικαστεί λέγοντας: «Το έγκλημα για το οποίο είμαι ένοχος είναι το χειρότερο είδος εγκλήματος που μπορεί να διαπράξει ένας άνθρωπος. Αυτό που έκανα ήταν απολύτως λάθος. Έγινε από εγωισμό, ήταν πράξη δειλού. Δέχομαι την ποινή που πρόκειται να μου δώσετε. Επιμένω σε ό,τι είπα στην αστυνομία, πως έναν άνθρωπο που διαπράττει αυτά τα εγκλήματα τον απομακρύνεις, τον αποβάλλεις οριστικά από την κοινωνία. Δεν είμαι περήφανος για αυτό που έκανα, η αλήθεια είναι ότι ντρέπομαι πέρα για πέρα. Μετανιώνω για όλα, λυπάμαι πραγματικά. Εύχομαι πραγματικά να μπορούσα να πάρω πίσω ό,τι έκανα. Έχω αποτύχει ως άνθρωπος». Φυσικά, όπως λένε οι ερευνητές, δεν πρέπει να τον πιστεύει κανείς, λυπάται μόνο που τον έπιασαν.
Ο Μάικλ Μπρίερ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς καμία πιθανότητα αποφυλάκισης για 25 χρόνια.
Πολλές δημοσιογραφικές εκπομπές στον Καναδά ασχολήθηκαν με τη δολοφονία της Χόλι Τζόουνς. Στο διαδίκτυο υπάρχει ντοκιμαντέρ της σειράς «The Killer Next Door» με επεισόδιο που έχει το όνομά της «Holly Jones» και περιγράφει την απαγωγή της και την έρευνα της αστυνομίας ως τη σύλληψη του δολοφόνου.
23°
