Οι βιασμοί ως έγκλημα πολέμου, τα εγκλήματα κατά των γυναικών της 7ης Οκτωβρίου από τη Χαμάς και η σιωπή των φεμινιστριών και του #metoo
Δεν υπάρχει το τέλειο θύμα βιασμού. Υπάρχουν όμως άπειροι παράγοντες που μπορεί να σε κάνουν το «κατάλληλο» θύμα βιασμού. Μια κοντή φούστα, ένα έντονο κραγιόν, μια μπλούζα που τονίζει το στήθος σου, ένα έντονο βλέμμα, το εάν είσαι Ισραηλινή γυναίκα ή Παλαιστίνια. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να γλιτώσει ένας βιαστής. Ο βασικότερος είναι η απόφαση που θα πάρει η κοινή γνώμη για το εάν συμπαθεί το θύμα ή όχι. Ο βιασμός όμως είναι βιασμός σε πόλεμο και σε ειρήνη, είτε συμπαθείς το θύμα είτε όχι.
Θυμάστε στις 7 Οκτωβρίου τις τρομερές εικόνες με τους τρομοκράτες της Χαμάς που σκότωναν και βίαζαν – σύμφωνα με μαρτυρίες επιζώντων που κατήγγειλαν ανοιχτά πως είδαν μπροστά τους τις φίλες τους να βιάζονται. Και ενώ η σεξουαλική επίθεση και το τραύμα είναι δύσκολο να τεκμηριωθεί λόγω ντροπής, μεροληψίας και έλλειψης μαρτύρων, ο Cochav Elkayam-Levy, ο διευθυντής της Ισραηλινής Επιτροπής για τα Εγκλήματα κατά των Γυναικών της 7ης Οκτωβρίου από τη Χαμάς, υποστηρίζει ότι υπάρχουν περισσότεροι τρόποι για την τεκμηρίωση αυτών των αποδεικτικών στοιχείων, αλλά αναφέρει ότι το πρόβλημα εδώ είναι το εξής: πολλά από αυτά τα θύματα δεν μπορούν να μιλήσουν επειδή είναι νεκρά (κάποια, σύμφωνα με ιατροδικαστικά στοιχεία, παραβιάστηκαν ξανά μετά θάνατον).
Αυτή την εβδομάδα, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, ζήτησε επιτέλους να διερευνηθούν «εντατικά» αυτά που περιέγραψε ως «πολλές αναφορές σεξουαλικής βίας κατά τη διάρκεια των αποτρόπαιων τρομοκρατικών ενεργειών της Χαμάς». Μετά από σχεδόν δύο μήνες φρίκης τέθηκε το ζήτημα – μετά από τόσους βιασμούς και θανάτους γυναικών, παιδιών ακόμα και βρεφών 10 μηνών…
Γυναίκες και άντρες που είχαν παραστεί στο φεστιβάλ Supernova και επιβίωσαν επειδή κρύφτηκαν, περιέγραψαν ότι παρακολουθούσαν σιωπηλά και με φρίκη γυναίκες να βιάζονται, να ακρωτηριάζονται και να πυροβολούνται ομαδικά. Το πιο σοκαριστικό όμως δεν ήταν η κραυγή αυτών των μαρτυριών αλλά η εκκωφαντική σιωπή των φεμινιστριών και του #metoo.
Ισραηλινές οργανώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών ανησυχούσαν για το ότι χάθηκαν ευκαιρίες συλλογής ιατροδικαστικών στοιχείων στο αρχικό χάος μιας χώρας που δεχόταν ξαφνικά επίθεση, κι ενώ κινητοποιήθηκαν γρήγορα, μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Δρ. Cochav Elkayam-Levy (ο δικηγόρος που προεδρεύει μιας πολιτικής επιτροπής που δημιουργήθηκε για να τεκμηριώσει τα εγκλήματα κατά των γυναικών και των παιδιών που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της σφαγής) πέταξε για να συναντήσει αξιωματούχους του ΟΗΕ και να συζητήσουν τις μαρτυρίες που συγκεντρώθηκαν.
Αυτές οι μαρτυρίες αφορούν τις γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια που βρέθηκαν νεκρά με κατεβασμένα τα παντελόνια τους, που αιμορραγούσαν, που ήταν γεμάτες μώλωπες και γρατσουνιές, είχαν σπασμένες λεκάνες, ίχνη σπέρματος…. και λοιπές εφιαλτικές λεπτομέρειες.
Ο βιασμός είναι έγκλημα πολέμου και παρόλα αυτά, στην προκειμένη περίπτωση αλλά και σε άλλες, είναι σαν να μην έχει γίνει. Στον πόλεμο όλα επιτρέπονται, λέει – δηλαδή, να βιάσεις ένα μωρό μέχρι θανάτου είναι οκ. Πόλεμο έχουμε!
Συχνά ο βιασμός είναι αόρατος εξαιτίας του στίγματος που περιβάλλει τα θύματα ή ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων καθώς τα θύματα είναι νεκρά. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο έχουν τουλάχιστον βελτιωθεί οι μέθοδοι αναγνώρισης συγκεκριμένων μοτίβων που αξίζει να διερευνηθούν. Όταν όμως άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια ιστορίες για μαχητές του Ισλαμικού Κράτους που βίαζαν και υποδούλωσαν γυναίκες Γιαζίντι, ή όταν πέρυσι άρχισαν να διερευνώνται φρικτές ιστορίες γυναικών στην κατεχόμενη Ουκρανία, δεν θυμόμαστε πάρα πολλούς σκεπτικιστές, δικαιωματιστές, φεμινίστριες να απαιτούν να δουν αποδεικτικά βίντεο. Ούτε θυμόμαστε πολλούς υποστηρικτές θυμάτων να αντιδρούν όταν ο διευθυντής του Κέντρου Σεξουαλικής Επίθεσης στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στον Καναδά μετά τις 7 Οκτωβρίου υπόγραψε ανοιχτή επιστολή που καταδίκαζε τη γενοκτονία στη Γάζα και επέκρινε έναν Καναδό πολιτικό για την επανάληψη «της μη επαληθευμένης κατηγορίας ότι οι Παλαιστίνιοι ήταν ένοχοι σεξουαλικής βίας». Σε αυτή τη σύγκρουση κάποιοι, συνήθως προοδευτικοί, ξεφεύγουν από τον ενάρετο δρόμο τους για να δείξουν ότι τελικά δεν ισχύει πάντα το #BelieveWomen…
Οι αναρτήσεις Εβραίων σχετικά με το ζήτημα στο Χ, αντιμετωπίστηκαν με το φρικτό «φωτογραφίες ή απλά δεν έγινε»! Αμέσως όμως δέχτηκαν τους βομβαρδισμούς που δήθεν έγιναν από πυραύλους ισραηλινών σε νοσοκομεία στη Γάζα, ενώ οι Ισραηλινοί έδειξαν μέσω ραντάρ ότι δεν είχαν κάνει αυτοί την επίθεση. Η συλλογή στοιχείων για τις θηριωδίες που εξετάζουν επί του παρόντος οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) έχει αποκρυσταλλωθεί σε ένα βίντεο με στοιχεία από κάμερες ασφαλείας και GoPro των τρομοκρατών και περιλαμβάνουν μόνο το υλικό που έχει εγκριθεί από τις οικογένειες των θυμάτων – δεν θέλουν όλες οι οικογένειες να γίνουμε όλοι μάρτυρες των τελευταίων βασανιστικών στιγμών των ανθρώπων τους.
Το IDF λέει ότι ορισμένες σκηνές που κρίθηκαν πολύ ενοχλητικές ή εξαιρετικά σοκαριστικές, αποκλείστηκαν. Άλλες όμως συμπεριελήφθησαν, όπως η εικόνα της νεκρής γυναίκας που είναι ξαπλωμένη με τη φούστα τραβηγμένη πάνω από τη μέση της και χωρίς εσώρουχα ή της νεαρής γυναίκας που βγήκε πισθάγκωνα δεμένη από ένα φορτηγό στη Λωρίδα της Γάζας με τον καβάλο της βουτηγμένο στο αίμα. Φαίνεται όμως ότι για τις φεμινίστριές μας αυτά τα πλάνα δεν είναι αρκετά σοκαριστικά…
Το πιο απαράδεκτο είναι πως πολλοί άνθρωποι θα πέσουν να κατασπαράξουν με τρομερή ευχαρίστηση έναν υποτιθέμενο κακοποιητή –ηθοποιό, βουλευτή, παρουσιαστή κ.λπ.– χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο, βασισμένοι στη μαρτυρία του θύματος, όμως δεν πιστεύουν με τίποτα ότι ένας τρομοκράτης βίασε. Λες και αν παραδεχτούμε τις φρικαλεότητες της Χαμάς προδίδουμε τους άμαχους Παλαιστινίους και το παλαιστινιακό ζήτημα. Για τις άμαχες Ισραηλινές σκασίλα μας…
Αυτοί που εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται τους ενόπλους της Χαμάς ως μαχητές της ελευθερίας που συμμετέχουν σε ένδοξη αντίσταση και όχι ως τρομοκράτες, είναι ίσως πιο εύκολο να εκλογικεύσουν τις νεκρές γυναίκες παρά τις βιασμένες. Είναι πόλεμος, μπορεί να πουν στον εαυτό τους, και οι άνθρωποι πεθαίνουν στον πόλεμο και τέλος πάντων δείτε πόσες χιλιάδες ακόμα αθώες γυναίκες και παιδιά έχουν πεθάνει στη Γάζα – και ξεκινά ένας παραλογισμός που ζυγίζει ποιος είναι πιο άξιος να είναι το θύμα. Βέβαια, ένα έγκλημα τόσο βίαιο και τόσο βαθιά ριζωμένο στον μισογυνισμό, την εκδίκηση και την επιβολή δύναμης με στόχο τον απόλυτο και ολοκληρωτικό του εξευτελισμό, δεν είναι τόσο εύκολο να το ωραιοποιήσεις – γι’ αυτό και το αποσιωπάς.
Με λίγα λόγια, οι επιζώντες είναι ψεύτες, εξυπηρετούν την ευρύτερη προπαγάνδα που κάνουν οι Εβραίοι για να κερδίσουν διεθνή υποστήριξη και συμπάθεια – για να δικαιολογήσουν τη γενοκτονία στη Γάζα. Όσοι μαρτύρησαν πως είδαν ημίγυμνα άψυχα σώματα γυναικών, ακόμα κι όσα είδε ολόκληρος ο πλανήτης μέσω της τηλεόρασης και των κοινωνικών μέσων δικτύωσης, είναι ψεύτες. Ψεύτες και οι γιατροί που εξέτασαν τις γυναίκες, και οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των γυναικών, και τα πρακτορεία ειδήσεων, και οι μαρτυρίες των ανθρώπων που δουλεύουν στα νεκροτομεία, και οι φρικαρισμένοι Γερμανοί ιατροδικαστές. Οι ψεύτες είναι οι πολλοί; Γιατί αν τελικά δεν είναι αυτοί οι ψεύτες, εσύ τι είσαι;
