Σαν σήμερα 4 Αυγούστου, η Μεγάλη Πυρκαγιά του Σποκέιν

Η Μεγάλη Πυρκαγιά του Σποκέιν ήταν μια καταστροφική φωτιά που έπληξε το κέντρο του Σποκέιν της Ουάσιγκτον σαν σήμερα, 4 Αυγούστου, το 1889. Πώς όμως ξεκίνησε και ποια τα αποτελέσματά της στο μέλλον της ευρύτερης περιοχής;

Όταν η επικράτεια της Ουάσιγκτον έγινε πολιτεία το 1889, το Σποκέιν Φολς ήταν μια από τις μεγαλύτερες και πιο επιτυχημένες πόλεις της.

Προσελκύοντας πλούσιους επιχειρηματίες που είχαν μερίδια στα κοντινά ορυχεία του Αϊντάχο, το Σποκέιν Φολς ήταν μια ακμάζουσα νέα πόλη με ευημερούσα ελίτ, δύο εφημερίδες και ένα αναπτυσσόμενο κέντρο.

Πιο μόνιμα κτίρια από πέτρα και τούβλα αντικατέστησαν γρήγορα τις παλιές ξύλινες κατασκευές, σηματοδοτώντας τη μετάβαση ενός παλιού εμπορικού σταθμού σε μια νέα σύγχρονη πόλη.

Ωστόσο, όπως όλες οι πολλές πόλεις στις αρχές του αιώνα, τα κτίρια με ξύλινο σκελετό ξεπερνούσαν κατά πολύ τις κατασκευές από πέτρα και κονίαμα. Και το ξύλο, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι εύλεκτο.

4 Αυγούστου 1889: Το Σποκέιν στις φλόγες

Η πυρκαγιά ξεκίνησε λίγο μετά τις 6:00 μ.μ. και κατέστρεψε ολόκληρη την εμπορική περιοχή του κέντρου της πόλης.

Λόγω τεχνικών προβλημάτων σε αντλιοστάσιο, δεν υπήρχε πίεση νερού στην πόλη όταν ξεκίνησε η φωτιά. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να εξασθενίσουν τη φωτιά, οι πυροσβέστες άρχισαν να γκρεμίζουν κτίρια με δυναμίτη.

Τελικά οι άνεμοι υποχώρησαν και η φωτιά εξαντλήθηκε από μόνη της. Ως αποτέλεσμα της πυρκαγιάς και των συνεπειών της, σχεδόν όλο το κέντρο του Σποκέιν καταστράφηκε, αν και μόνο ένα άτομο έχασε τη ζωή του.

Η αιτία της πυρκαγιάς δεν προσδιορίστηκε ποτέ. Οι θεωρίες περιλάμβαναν μια φωτιά στο μαγείρεμα σε μια αίθουσα μεσημεριανού γεύματος, ένα σίδερο για μπούκλες που θερμαίνεται σε μια λάμπα κηροζίνης και μια σπίθα από ένα διερχόμενο τρένο.

Οι μεγάλες πυρκαγιές στις ΗΠΑ και το σκηνικό της οικοδομικής έκρηξης

Τρεις πόλεις στην Ουάσιγκτον είχαν «μεγάλες πυρκαγιές» εκείνο το καλοκαίρι. Η μεγάλη πυρκαγιά του Σιάτλ κατέστρεψε ολόκληρη την κεντρική επιχειρηματική περιοχή του Σιάτλ στις 6 Ιουνίου 1889. Η μεγάλη πυρκαγιά του Έλενσμπουργκ είχε ως αποτέλεσμα η προσπάθεια της πόλης να γίνει η πρωτεύουσα του κράτους να καταλήξει σε αποτυχία .

Άλλες πυρκαγιές εκείνο το καλοκαίρι στις ΗΠΑ περιελάμβαναν την πυρκαγιά του φαραγγιού του Σαντιάγο γύρω από την Κομητεία Όραντζ της Καλιφόρνια και τη Μεγάλη Πυρκαγιά του Μπέικερσφιλντ του 1889.

Παρά τη δική του καταστροφή, το Σποκέιν συνέχισε να αναπτύσσεται, καθώς η φωτιά δημιούργησε το σκηνικό για μια επακόλουθη οικοδομική έκρηξη.

Ο αρχιτέκτονας Τσάνσεϊ Μπ. Σίτον έφτασε στην πόλη για να εργαστεί σε έργα ανοικοδόμησης μετά την πυρκαγιά και σχεδίασε το Κτήριο Επιθεώρησης. Η πόλη φιλοξένησε τη Βορειοδυτική Βιομηχανική Έκθεση το 1890. Το κεντρικό κτίριο σχεδιάστηκε από τον Ρίτσαρντ Χ. Μάρτιν τζούνιορ.

Μετά τη Μεγάλη Πυρκαγιά του 1889 και την ανοικοδόμηση του αστικού κέντρου, η πόλη επανενσωματώθηκε με το σημερινό όνομα Σποκέιν το 1891.

Μόλις τρία χρόνια μετά την πυρκαγιά, το 1892, ο Μεγάλος Βόρειος Σιδηρόδρομος του Τζέιμς Τζ. Χιλ είχε φτάσει στον νεότευκτο δήμο του Χίλγιαρντ, που προσαρτήθηκε από το Σποκέιν το 1924, την επιλεγμένη τοποθεσία για τις αποθήκες σιδηροδρομικών μεταφορών του Χιλ.

Καταληκτικά, η φωτιά άλλαξε δραστικά τους τρόπους με τους οποίους ξαναχτίστηκε το Σποκέιν Φολς. Τα κτίρια σχεδιάστηκαν με γνώμονα τη φωτιά, υιοθετώντας νεότερες μεθόδους πυρίμαχης αντοχής.

Χτίζοντας πάνω στα ερείπια της παλιάς πόλης, το Σποκέιν Φολς άκμασε μετά την πυρκαγιά, προσελκύοντας επιχειρηματίες, επενδυτές και επιχειρήσεις. Μέσα σε δύο χρόνια από την πυρκαγιά, μεγάλο μέρος της πόλης είχε ανοικοδομηθεί και υιοθέτησε ένα νέο καταστατικό με το όνομα Σποκέιν.

(Με πληροφορίες του Spokane Historical)

Γεγονότα σαν σήμερα 4 Αυγούστου

1265: Κατά τη μάχη του Ίβσαμ, ο στρατός του πρίγκιπα Εδουάρδου (μελλοντικού βασιλιά Εδουάρδου Α’ της Αγγλίας) νικά τις δυνάμεις των επαναστατημένων βαρόνων, σκοτώνοντας τον επικεφαλής τους, Σάιμον ντε Μόνφορτ, 6ο κόμη του Λέστερ, και πολλούς από τους συμμάχους του.

1693: Ο καλόγερος Ντομ Περινιόν παρασκευάζει την πρώτη σαμπάνια σε μοναστήρι Βενεδικτίνων στο Οτβιγιέ της Καμπανίας.

1265: Κατά τη μάχη του Ίβσαμ, ο στρατός του πρίγκιπα Εδουάρδου (μελλοντικού βασιλιά Εδουάρδου Α’ της Αγγλίας) νικά τις δυνάμεις των επαναστατημένων βαρόνων, σκοτώνοντας τον επικεφαλής τους, Σάιμον ντε Μόνφορτ, 6ο κόμη του Λέστερ, και πολλούς από τους συμμάχους του.

1693: Ο καλόγερος Ντομ Περινιόν παρασκευάζει την πρώτη σαμπάνια σε μοναστήρι Βενεδικτίνων στο Οτβιγιέ της Καμπανίας.

1704: Κατά τον πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής, το Γιβραλτάρ καταλαμβάνεται από τον Αγγλικό και τον Ολλανδικό Στόλο και με σύμμαχο τον αρχιδούκα Κάρολο.

1789: Καταργείται στη Γαλλία το φεουδαρχικό σύστημα.

1821: Ξεκινά η Μάχη του Σταυρού με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες.

1865: Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού καθιερώνεται ως Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας. Μελοποιείται από τον Νικόλαο Μάντζαρο.

1902: Παραδίδεται στο κοινό του Λονδίνου το τούνελ του Γκρίνουιτς, που διασχίζει υπογείως τον Τάμεση.

1914: Η Γερμανία εισβάλλει στο Βέλγιο. Ως απάντηση, η Μεγάλη Βρετανία της κηρύσσει τον πόλεμο.

1920: Πολιτευόμενοι, δημοσιογράφοι και απότακτοι συλλαμβάνονται μετά την απόπειρα κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου. Οι δύο επίδοξοι δολοφόνοι αρνούνται να ανακαλύψουν συνενόχους.

1936: Ο Ιωάννης Μεταξάς επιβάλλει δικτατορία στην Ελλάδα, που θα μείνει στην ιστορία ως «Καθεστώς της 4ης Αυγούστου». Θα κυβερνήσει έως τον θάνατό του τον Ιανουάριο του 1941, ενώ στην ιστορία θα μείνει για την απόρριψη του ιταλικού τελεσιγράφου της 28ης Οκτωβρίου 1940.

1941: Οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν επίσημα την υποχρέωση να προμηθεύσουν όπλα στους Σοβιετικούς.

1944: Η Γκεστάπο εντοπίζει στο Άμστερνταμ, όπου κρύβονταν τα τελευταία δυο χρόνια, την Άννα Φρανκ, την οικογένειά της και τέσσερις ακόμα Εβραίους. Το ημερολόγιό της, που θα βρεθεί μετά τον πόλεμο, θα δημοσιευτεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες, ενώ θα ακολουθήσουν θεατρικό έργο και κινηματογραφική ταινία.

1952: Αποφασίζεται ότι ο Νίκος Ζαχαριάδης και άλλα 46 στελέχη του ΚΚΕ θα δικαστούν ερήμην.

1960: Έπειτα από παρέμβαση της ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι, απαλείφονται από γνωστό γαλλικό λεξικό οι ερμηνείες του λήμματος «Grec» («Έλληνας») ως «απατεώνας», «λωποδύτης», «παλιάνθρωπος».

1961: Το Βρετανικό Κοινοβούλιο εγκρίνει την αίτηση της κυβέρνησης για ένταξη στην ΕΟΚ.

1964: Ο υπουργός Οικονομικών, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, διαψεύσει μέσω δήλωσής του, επίμονες φήμες που τον θέλουν να συνεργάζεται μελλοντικά με την ΕΡΕ, αποχωρώντας από την Ένωση Κέντρου. «Ανήκω εις εκείνους», τονίζεται στη σχετική δήλωση, «οι οποίοι, κατά την διάρκειαν της 12ετούς δοκιμασίας της δημοκρατικής παρατάξεως, ουδέποτε ελύγισαν, εταλαντεύθησαν ή εσυμβιβάσθηαν με τη Δεξιάν».

1964: Οι Αμερικανοί ακτιβιστές για τα πολιτικά δικαιώματα, Μάικλ Σβέρνερ, Άντριου Γκούντμαν και Τζέιμς Τσάνεϊ βρίσκονται νεκροί στο Μισισίπι μετά την εξαφάνισή τους στις 21 Ιουνίου.

1965: Καταψηφίζεται στη Βουλή η κυβέρνηση Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα και παραιτείται την επομένη.

1972: Ο «φτερωτός γιατρός» και τέως δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, σημειώνει κατά τη διάρκεια των 31ων Βαλκανικών Αγώνων της Σμύρνης πανελλήνιο ρεκόρ στα 100 μέτρα με 10.22, το οποία θα καταρρίψει ο Αλέξανδρος Τερζιάν μετά από 21 χρόνια.

1984: Ο Δημήτρης Θανόπουλος κατακτά το αργυρό μετάλλιο στην κατηγορία 82 κιλών της ελληνορωμαϊκής πάλης στους Ολυμπιακών Αγώνες του Λος Άντζελες. Στην ίδια διοργάνωση, ο Μπάμπης Χολίδης κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία των 57 κιλών.

1991: Το ελληνικό κρουαζιερόπλοιο «Ωκεανός» βυθίζεται ανοιχτά των ακτών της Νοτίου Αφρικής.

1992: Η Μόρφω Δροσίδου κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στο τάε κβο ντο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης.

1993: Μισό αιώνα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ιαπωνία παραδέχεται επισήμως ότι η στρατιωτική κυβέρνηση του Τόκιο ευθύνεται για τον εξαναγκασμό γυναικών από την Κορέα και άλλες χώρες, προκειμένου να καλύπτουν τις σεξουαλικές ανάγκες των στρατιωτών της.

1993: Στην Τουρκία, Κούρδοι αντάρτες πραγματοποιούν επίθεση κατά δύο λεωφορείων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 20 από τους επιβαίνοντες.

2002: Η Σοφία Μπεκατώρου και η Αιμιλία Τσουλφά κατακτούν την πρώτη θέση στα σκάφη 470 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Ταλίν της Εσθονίας.

Γεννήσεις σαν σήμερα 4 Αυγούστου

1136 – Ουμβέρτος Γ’, κόμης της Σαβοΐας
1290 – Λεοπόλδος Α’, δούκας της Αυστρίας
1463 – Λαυρέντιος των Μεδίκων ο νεότερος, Ιταλός πολιτικός
1521 – Πάπας Ουρβανός Ζ’
1755 – Νικολά-Ζακ Κοντέ, Γάλλος ζωγράφος και εφευρέτης
1792 – Πέρσι Σέλεϊ, Άγγλος ποιητής
1805 – Γουίλιαμ Ρόουαν Χάμιλτον, Ιρλανδός φυσικός, αστρονόμος και μαθηματικός
1834 – Τζον Βεν, Άγγλος μαθηματικός
1841 – Γουίλιαμ Χένρι Χάντσον, Βρετανός συγγραφέας
1859 – Κνουτ Χάμσουν, Νορβηγός συγγραφέας
1900 – Βασιλομήτωρ Ελισάβετ του Ηνωμένου Βασιλείου
1901 – Λούις Άρμστρονγκ, Αμερικανός τρομπετίστας και τραγουδιστής
1904 – Βίτολντ Γκομπρόβιτς, Πολωνός συγγραφέας
1905 – Σεΐχ Αμπέιντ Αμάνι Καρούμε, πρόεδρος της Ζανζιβάρης
1936 – Γιώργος Ζωγράφος, Έλληνας τραγουδιστής
1936 – Ανδρέας Μπάρκουλης, Έλληνας ηθοποιός
1939 – Μπέτυ Αρβανίτη, Ελληνίδα ηθοποιός
1942 – Βαγγέλης Βουλγαρίδης, Έλληνας ηθοποιός
1947 – Χιούμπερτ Ίνγκραμ, πολιτικός από τις Μπαχάμες
1949 – Δάνης Κατρανίδης, Έλληνας ηθοποιός
1952 – Εστανισλάου ντα Σίλβα, πολιτικός από το Ανατολικού Τιμόρ
1960 – Χοσέ Λουίς Θαπατέρο, Ισπανός πολιτικός
1961 – Μπαράκ Ομπάμα, 44ος πρόεδρος των ΗΠΑ
1961 – Λόρεν Τομ, Αμερικανίδα ηθοποιός
1965 – Φρέντρικ Ράινφελντ, Σουηδός πολιτικός
1965 – Μίχαελ Σκίμπε, Γερμανός προπονητής
1972 – Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, Σέρβος ποδοσφαιριστής
1975 – Νίκος Λυμπερόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής

Θάνατοι σαν σήμερα 4 Αυγούστου

966 – Βερεγγάριος Β’, βασιλιάς της Ιταλίας
1060 – Ερρίκος Α’, βασιλιάς της Γαλλίας
1072 – Ρωμανός Δ’ Διογένης, Βυζαντινός αυτοκράτορας
1306 – Βεγκέσλαος Γ’, βασιλιάς της Βοημίας
1338 – Τόμας του Μπράδερτον, 1ος κόμης του Νόρφολκ
1526 – Χουάν Σεμπαστιάν Ελκάνο, Ισπανός εξερευνητής
1578 – Σεβαστιανός, βασιλιάς της Πορτογαλίας
1641 – Όθων Γ’ του Χάρμπουργκ, δούκας του Μπράουνσβαϊγκ-Λίνεμπουργκ
1834 – Δημήτριος Ξηρός (Πανουργιάς), Έλληνας οπλαρχηγός
1841 – Γιόχαν Φρίντριχ Χέρμπαρτ, Γερμανός φιλόσοφος
1875 – Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, Δανός συγγραφέας
1900 – Ισαάκ Λεβιτάν, Ρώσος ζωγράφος
1922 – Ισμαήλ Εμβέρ, Τούρκος στρατιωτικός
1927 – Ευγένιος Ατζέ, Γάλλος φωτογράφος
1948 – Μιλέβα Μάριτς, Σέρβα φυσικός
1960 – Χρήστος Βόσκογλου, Έλληνας πολιτικός
1964 – Σέργιος Γυαλίστρας, Έλληνας στρατιωτικός
1968 – Θεώνη Δρακοπούλου, Ελληνίδα ποιήτρια
1971 – Ευάγγελος Αρβανιτάκης, Έλληνας πολιτικός
1977 – Ερνστ Μπλοχ, Γερμανός φιλόσοφος
1981 – Μέλβιν Ντάγκλας, Αμερικανός ηθοποιός
1982 – Μπρους Γκοφ, Αμερικανός αρχιτέκτονας
1991 – Νικηφόρος Βρεττάκος, Έλληνας συγγραφέας
1991 – Γιώργος Μουφλουζέλης, Έλληνας τραγουδιστής
1991 – Ντον ΝταΓκράντι, Αμερικανός σεναριογράφος
2006 – Βασίλης Καζάκος, Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης
2012 – Λαυρεντία Μπερνιδάκη, Ελληνίδα τραγουδίστρια