New York Times: Η επίθεση που εξαπέλυσε ο πρώην υπουργός Παιδείας της Αγγλίας, Μάικλ Γκόουβ - Η υπόθεση των ισλαμιστών εξτρεμιστών στα σχολεία του Μπέρμιγχαμ
Ο πρώην υπουργός Παιδείας της Αγγλίας, Μάικλ Γκόουβ, επιτέθηκε στους New York Times χαρακτηρίζοντάς τους ως «χρήσιμους ηλίθιους» για το podcast του σχετικά με την υπόθεση «Δούρειος Ίππος» που αφορά τα σχολεία του Μπέρμιγχαμ και τους κατηγόρησε ότι παρουσιάζουν το Ηνωμένο Βασίλειο «ως ένα απομονωμένο οπισθοδρομικό νησί, οι κάτοικοι του οποίου πνίγονται σε μια παλίρροια νοσταλγίας, ρατσισμού και κακού φαγητού».
Οι ισχυρισμοί του Γκόουβ διατυπώνονται στον πρόλογο ενός νέου «ντοκιμαντέρ» σχετικά με την υπόθεση του «Δούρειου Ίππου» που δημοσίευσε το thinktank Policy Exchange, οι συντάκτες του οποίου αμφισβητούν κατά πόσον η κυβέρνηση έχει παρακολουθήσει επαρκώς τις ανησυχίες σχετικά με τον εξτρεμισμό στα σχολεία.
Ενώ μεγάλο μέρος της έκθεσης είναι ιστορικές λεπτομέρειες σχετικά με τα γεγονότα της περιόδου 2013-14 όταν μια ανώνυμη επιστολή ισχυρίστηκε ότι ισλαμιστές ακτιβιστές καταλάμβαναν κρατικά σχολεία στο Μπέρμιγχαμ, είναι επίσης εξαιρετικά επικριτική σε ένα πρόσφατο podcast που χρηματοδοτήθηκε από τους New York Times, με τίτλο The Trojan Horse Affair,.
Ο Γκόουβ όταν πρωτοεμφανίστηκε η διαμάχη έγραψε ότι η σειρά podcast ήταν «γεμάτη λάθη και παραλείψεις» και μια «παρωδία» που ευνοούσε τους ακτιβιστές που προσπαθούσαν να υπονομεύσουν το έργο της κυβέρνησης.
Ο Γκόουβ και ο συνεργάτης του, ο πρώην ειδικός σύμβουλος του υπουργείου Εσωτερικών Νικ Τίμοθι, κατηγορούν επίσης τους New York Times για μεροληψία εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου στο σύνολό του, υποστηρίζοντας ότι η εφημερίδα «έχει υιοθετήσει μια ιδιότυπη στάση απέναντι στη Βρετανία τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζοντας επανειλημμένα τη χώρα αυτή ως ένα απομονωμένο οπισθοδρομικό νησί, οι κάτοικοι του οποίου πνίγονται σε μια παλίρροια νοσταλγίας, ρατσισμού και κακού φαγητού».
Το podcast ήταν επικριτικό για την εμπλοκή του Γκόουβ και αποκάλυψε ότι είχε επανειλημμένα προειδοποιηθεί ότι η αρχική επιστολή ήταν «ψεύτικη» από τις αρχές του Μπέρμιγχαμ.
Ο κύριος όγκος της έκθεσης του Policy Exchange είναι ένα χρονολόγιο των γεγονότων που οδήγησαν στην αποκάλυψη της ανώνυμης επιστολής, καθώς και ο επακόλουθος καταιγισμός εκθέσεων και ερευνών που διεξήχθησαν από δημόσιους φορείς, όπως το δημοτικό συμβούλιο του Μπέρμιγχαμ, το Υπουργείο Παιδείας (DfE) και το Ofsted. Εξετάζεται η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης της αρχικής υπόθεσης και του podcast των New York Times όταν αυτό ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους.
Παρόλο που ανακαλύφθηκαν ελάχιστα στοιχεία για οργανωμένη συνωμοσία από ισλαμιστές εξτρεμιστές και η επιστολή του Δούρειου Ίππου θεωρείται ευρέως φάρσα, οι έρευνες είχαν ως αποτέλεσμα πολλά σχολεία στο Μπέρμιγχαμ να αναγκαστούν να αλλάξουν τη διοίκηση και να υπάρξουν νέες εθνικές απαιτήσεις για τα σχολεία να προετοιμάσουν τους μαθητές για τη ζωή στη σύγχρονη Βρετανία.
Ωστόσο, οι συντάκτες της έκθεσης του Policy Exchange αμφισβήτησαν κατά πόσον η κυβέρνηση υιοθέτησε τις συστάσεις που διατυπώθηκαν από τη δική της έρευνα για την υπόθεση. «Δεν είναι σαφές πόσες από αυτές τις συστάσεις έχουν εφαρμοστεί πλήρως και ποια ήταν τα αποτελέσματα από την εφαρμογή τους», κατέληξαν.
