Σουτιέν, μπότες, οδοντόβουρτσες, ποδήλατα και οτιδήποτε άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί ότι δεν χρειάζεται κάποιος, βρίσκουν την θέση τους στους φράκτες της Νέας Ζηλανδίας. Πρώτο κρούσμα ήταν το 1999 όταν κάπου μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς τέσσερα γυναικεία σουτιέν βρέθηκαν δεμένα σε έναν φράκτη στο πλάι ενός κεντρικού δρόμου του κεντρικού Οτάγκο. Κανείς δεν ήξερε πως βρέθηκαν εκεί, από ποιόν και γιατί αλλά άρχισε να κυκλοφορεί η φήμη ότι μία παρέα γυναικών που γιόρταζαν την παραμονή στο Cardrona Hotel, εκεί δίπλα, αφού έφυγαν αργάμιση πιωμένες από την παμπ, αποφάσισαν έτσι για πλάκα να βγάλουν τα σουτιέν τους και να τα κρεμάσουν στον φράκτη. Η εικόνα των πολύχρωμων σουτιέν που ανέμιζαν αποτέλεσε έμπνευση και για άλλες γυναίκες που πήγαν και κρέμασαν δίπλα τα δικά τους εσώρουχα και μέχρι τον Φεβρουάριο του 2000, ο φράκτης είχε στολιστεί με καμιά 70αριά σουτιέν διαφόρων χρωμάτων, μεγεθών και στυλ. Τα νέα κυκλοφόρησαν γρήγορα και τα σουτιέν πολλαπλασιάζονταν εξίσου γρήγορα. Μέσα σε λίγα χρόνια ο φράκτης είχε γεμίσει με εκατοντάδες σουτιέν και είχε γίνει τουριστική ατραξιόν της χώρας. Μάλιστα, κάποια στιγμή όλο αυτό απέκτησε και έναν χρήσιμο συμβολισμό αφού συνέβαλε στο να συγκεντρωθούν χρήματα για ένα ίδρυμα που ασχολείται με τον καρκίνο του μαστού σε ένα ροζ κουτί που είχε τοποθετηθεί δίπλα στον φράκτη.
Μετά ήρθε η σειρά του φράκτη της οδοντόβουρτσας. Ο πιο γνωστός βρίσκεται σε έναν ήσυχο δρόμο στο Τε Πάχου, μία ώρα περίπου από το Χάμιλτον. Ο φράκτης στο πλάι του δρόμου έχει διακοσμηθεί με εκατοντάδες οδοντόβουρτσες σε έντονα χρώματα. Και εκεί η ιστορία ξεκίνησε δειλά από κάποιον που έμενε εκεί κοντά και γρήγορα πήρε διαστάσεις και άνθρωποι από όλη την χώρα χάριζαν τις παλιές τους οδοντόβουρτσες. Ακόμα και η οδοντόβουρτσα της Χέλεν Κλαρκ, της Πρωθυπουργού της χώρας κρέμεται εκεί.
Οι Νεοζηλανδοί όμως άρχισαν σιγά σιγά να ενθουσιάζονται και να διευρύνουν τη λίστα των κρεμασμένων αντικειμένων. Ένα από τα αγαπημένα τους αντικείμενα για κρέμασμα είναι οι σαγιονάρες, συγκεκριμένα ένα είδος που μοιάζει με σανδάλι, έρχεται από την Ιαπωνία και τείνει να γίνει trademark της χώρας.
Αυτός ο τοίχος στο κεντρικό Ταρανάκι δημιουργήθηκε το 1997 από έναν κάτοικο όταν βρήκε στον πεζοδρόμιο έξω από το σπίτι του ένα παιδικό αυτοκινητάκι. Το άφησε στον τοίχο για να μπορέσει να το βρει όποιο παιδάκι το έχασε, αλλά το αυτοκινητάκι συνέχεια έπεφτε, έτσι αναγκάστηκε να το κολλήσει στον τοίχο με σοβά. Αντί να το βρει κάποιο παιδάκι και να το πάρει, η εικόνα λειτούργησε ανάποδα και πολλά παιδιά ερχόντουσαν και του ζητούσαν να κρεμάσει και τα δικά τους παιχνίδια στον τοίχο. Σήμερα έχει ύψος 20 μέτρα.
9°
