Το δέντρο που πληγώναμε...

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, το Ισραήλ γιόρτασε μία σχετικά ασήμαντη, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα εβραϊκή γιορτή, το Tu Bishvat ή αλλιώς τον καινούργιο χρόνο ζωής των δέντρων και των φυτών.

Εδώ και πολλά χρόνια, το Tu Bishvat έχει μεταβληθεί σε γιορτή της οικολογίας, ενώ κατά τις ημέρες του εορτασμού του, οι διάφορες οικολογικές οργανώσεις δίνουν σε μικρούς και μεγάλους την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε δενδροφυτεύσεις, σεμινάρια και ενημερωτικές διαλέξεις. Έτσι και στο Τελ Αβίβ, τα πάρκα και οι πλατείες προσέφεραν και φέτος αμέτρητες δραστηριότητες στα παιδιά (από στολισμό γλαστρών μέχρι και παιχνίδια γνώσης σχετικά με τη φύση) και παράλληλα ορισμένοι από τους πιο σημαντικούς κινηματογράφους της πόλης οργάνωσαν ένα φεστιβάλ με ταινίες οικολογικού περιεχομένου.

Λίγα χιλιόμετρα παραπέρα, νότια της Ιερουσαλήμ, τα δέντρα και η γιορτή τους χρησιμοποιούνται από τον Μπενιαμίν (ή Μπίμπι όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι) Νετανιάχου για άλλους σκοπούς. Ο Μπίμπι επέλεξε να φυτέψει το δέντρο του στο Gush Etzion, έναν από τους εποικισμούς του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη, λέγοντας «Φυτεύουμε εδώ γιατί θα μείνουμε εδώ και θα χτίσουμε εδώ. Το μέρος αυτό θα γίνει ένα αδιαχώριστο τμήμα του Κράτους του Ισραήλ».

Τελικά, ίσως να μην είμαστε ικανοί να γιορτάζουμε και να αγαπάμε κάτι τόσο μεγαλειώδες όσο η φύση, γιατί εμείς ως άνθρωποι, είμαστε πολύ, μα πάρα πολύ μικροί.

www.nytimes.com/2010/01/25/world/middleeast/25mideast.html