Αθλητισμος

Μπορεί κάποιος να σταματήσει την Εφές στο δικό της Last Dance;

Θα επιβεβαιώσει την ανωτερότητα της η ομάδα του Αταμάν;

Γιάννης Μπελεσιώτης
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η Αναντολού Εφές είναι πάνοπλη για το Φάιναλ Φορ της Κολωνίας και ετοιμάζεται να φτιάξει την δική της εκδοχή του «Last Dance»

Μετά από μία ομολογουμένως δύσκολη χρονιά για όλους, το Ευρωπαϊκό μπάσκετ βάζει τα καλά του και το προσεχές Σαββατοκύριακο ετοιμάζεται για το Φάιναλ Φορ της Κολωνίας. Οι 4 διεκδικητές ΤΣΣΚΑ, Εφές, Μιλάνο και Μπαρτσελόνα ετοιμάζονται να διασταυρώσουν τα ξίφη τους την Παρασκευή. Οι φίλοι του μπάσκετ αναμένουν με αγωνία τις δύο αναμετρήσεις των ημιτελικών και τις συγκινήσεις που μπορούν να προσφέρουν στον κόσμο. Το πραγματικό ερώτημα όμως του μεγάλου ραντεβού της 28ης Μαΐου είναι για το αν μπορεί κάποιος από τους υπόλοιπους τρεις να σταματήσει την πορεία της μηχανής Εφές.

 

 

Ο προπονητής της τούρκικης ομάδας, Εργκίν Αταμάν φαίνεται σαν να κλείστηκε σε ένα εργαστήριο και να έφτιαξε μια ομάδα σχεδόν ασταμάτητη. Στελέχωσε την περιφερειακή γραμμή με τους καλύτερους γκαρντ στην Ευρώπη, έβαλε σκληράδα στους ψηλούς της και στηρίχθηκε στο δόγμα πως η καλύτερη επίθεση πάντα θα νικάει την καλύτερη άμυνα. Είναι δεδομένο πως αν ο επιθετικός πιάσει ρυθμό μετά από 2-3 εύστοχα σουτ, τότε είναι δύσκολο για οποιοδήποτε αμυντικό πλάνο να τον σταματήσει. Ειδικά αν αυτός λέγεται Σέιν Λάρκιν.

Η Εφές έπαιζε ξεκάθαρα το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη την σεζόν 19-20. Φαινόταν πως επιτέλους θα μπορέσει να έχει την ευρωπαϊκή επιτυχία που τόσο πολύ θέλει ο οργανισμός της και δεν μπόρεσε να πετύχει το 18-19 ενώ έφτασε τόσο κοντά, έπειτα από μία καταπληκτική παράσταση απέναντι στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Όσο πλησιάζαμε στο περσινό Φάιναλ Φορ, οι σταρ της βρίσκονταν σε δαιμωνιώδη φόρμα, με τον Σέιν Λάρκιν να μοιάζει ως ένας πραγματικός εξωγήινος. Η μοίρα όμως βρήκε τρόπο ώστε να σταματήσει αυτή την μηχανή παραγωγής σκορ και θεάματος, με την πανδημία του κορωνοϊού να βάζει στοπ στα όνειρα των φίλων της Εφες για την πρώτη κούπα Ευρωλίγκας στα χρονικά της ομάδας.

Υπάρχει πάντα ο φόβος να διαλυθούν ομάδες μετά από μία τέτοια ιστορία. Είναι δύσκολο να προσπαθείς να μοτιβάρεις τους παίκτες ενώ ξέρουν πως είναι οι καλύτεροι για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα κι ας μην το πιστοποίησαν με ένα τρόπαιο. Το μεγάλο στοίχημα ανέλαβε φυσικά εκ νέου ο Εργκίν Αταμάν. Η φετινή σεζόν ξεκίνησε και συνεχίστηκε  με πολλά προβλήματα για την ομάδα της Πόλης. Κρούσματα κορωνοϊού, τραυματισμοί και παίκτες σε πολύ κακή κατάσταση έφερναν την ομάδα οριακά και εκτός πλέι οφ. Η δουλειά του Τούρκου προπονητή αξιολογήθηκε αρνητικά από πολλούς αλλά όπως φάνηκε τα στέλεχη της δεν είχαν πει την τελευταία λέξη. Οι δυσκολίες έκαναν τον Αταμάν να ψάξει τον πάγκο του και να βρει παίκτες με κίνητρα έτοιμοι να αναλάβουν μέχρι τα βαριά πυροβολικά να βρούνε ρυθμό.

Στα γκαρντ ο Γάλλος Ροντριγκ Μπομπουά έδειξε πως αν νιώσει σημαντικός και μέρος του συνόλου μπορεί να οργιάσει. Ειδικά στο δεύτερο μισό της σεζόν ήταν ένας άλλος παίκτης και τελειώνει την κανονική περίοδο με 10.6 πόντους μέσο όρο και σχεδόν 49% στα τρίποντα. Ο Κρούνοσλαβ Σιμόν πήρε πάρα πολλές ευθύνες και ξεκίνησε εντυπωσιακά τη χρονιά τραβώντας την Εφές από το χεράκι. Κλείνει και εκείνος με 10.5 πόντους, 41% στο τρίποντο και 55% στο δίποντο. Μπορεί ο Σέιν Λάρκιν να μην πλησιάσει ούτε καν κοντά την περσινή χρονιά, στην οποία σκόραρε 22 πόντους μέσο όρο, όμως βρέθηκαν οι συμπαραστάτες του για να κρατήσουν το καράβι στην ευθεία. Ο Βασίλιε Μίσιτς συνέχισε να είναι ο go to guy της ομάδας, περνώντας όμως από πολλά σκαμπανεβάσματα μέσα στην σεζόν.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως ήταν στη γραμμή ψηλών. Σε αυτή όλα σχεδόν τα βαριά ονόματα έμειναν εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Κρις Σίνγκλετον παρόλο που έχει αμφισβητηθεί πολύ ήταν παρών και στα 34 παιχνίδια της κανονικής περιόδου,  έχοντας 6.3 πόντους, 40% στα τρίποντα και 48% στα δίποντα. Μάζεψε 5 ριμπάουντ ανα παιχνίδι και κράτησε την φροντλάιν της Εφές σε πολύ προβληματικές βραδιές, ακόμα κι αν πολλοί θεωρούν πως δεν ήταν η καλύτερη σεζόν της καριέρα του. Εκτός από τον Αμερικανό όμως, αίσθηση έκανε το ανέβασμα στην ιεραρχία για τον Σερτάκ Σανλί. Ο Τούρκος ψηλός ξεκίνησε από τα πολύ χαμηλά στρώματα του ροτέισον και τώρα μοιάζει ως ένα σημαντικό γρανάζι στην μηχανή. Έχει ανεβάσει τα λεπτά του σε 14 λεπτά ανά παιχνίδι, σκοράρει 7.5 πόντους και σκοράρει με εξαιρετικά ποσοστά από το δίποντο με 67%. Ο Σανλί είναι και ένας αξιόπιστος σουτέρ τριών πόντων με ένα ποσοστό κοντά στο 40%. Με αυτό τον τρόπο τα βαριά χαρτιά είχαν τον χρόνο που ζητούσαν, μπήκαν στην εξίσωση και πλέον Πλάις, Ντάνστον και Μόερμαν έρχονται να βρουν τους Σανλί, Σίνγκετον συνθέτωντας μία δυνατή γραμμή ψηλών.

Πλέον οι τραυματίες έχουν επιστρέψει, τα βαριά ονόματα δείχνουν να έχουν βρει ρυθμό και η Εφές καλείται να αποδείξει πως παραμένει η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη. Είναι ένας σύλλογος που προετοιμάζεται για αυτήν τη στιγμή εδώ και τρία χρόνια. Έχει τους ίδιους παίκτες, τον ίδιο προπονητή, την ίδια φιλοσοφία για πολύ μεγάλο διάστημα. Θα κάνει τα πάντα σαν οργανισμός για να φέρει αυτήν την κούπα στην Τουρκία, καθώς φαίνεται πως για αυτήν την ομάδα το Φάιναλ Φορ της Κολωνίας αποτελεί ένα είδους «Last Dance».

 

 

Δεν ξέρουμε για την εικόνα της ομάδας την επόμενη σεζόν. Το «μυαλό» της και φετινός MVP, Βασίλιε Μίσιτς, θα βρίσκεται από του χρόνου στους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ. Ίσως αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της ομάδας από την Κωνσταντινούπολη να κλείσει με μία ευρωκούπα αυτήν την μαγική τριετία. Παίζει σύγχρονο και θεαματικό μπάσκετ αποζημιώνοντας με θέαμα τους φιλάθλους και οι οποίοι έχουν μόνο θαυμασμό για εκείνη. Ο αθλητισμός είναι απρόβλεπτος και πολλές φορές μπορεί να μην πάρεις αυτό που αξίζεις. Η Εφές όπως την γνωρίσαμε την τελευταία τριετία θα έχει την ευκαιρία της να επιβεβαιώσει την ανωτερότητα της και να μην αμφισβητείται πλέον από κανέναν.

Ο δρόμος προς την επιτυχία δεν θα είναι εύκολος. Οι υπόλοιπες τρεις ομάδες του Φάιναλ Φορ έρχονται έτοιμες για να πάρουν από την Εφές το τρόπαιο που της λείπει. Η Αρμάνι Μιλάνο διαθέτει πλέον την ταυτότητα του νικητή με τον Έτορε Μεσίνα στο πάγκο και περιμένει πολλά από τον ηγέτη της Σέρχι Ροντρίγκεζ. Η μπαρουτοκαπνισμένη Μπαρτσελόνα δεν παίζει καλά αλλά διαθέτει τον πάντα επικίνδυνο Νίκολα Μίροτιτς. Τέλος, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Δημήτρη Ιττούδη με 2 κατακτήσεις την τελευταία πενταετία ετοιμάζεται για μία ακόμα επικράτηση, ποντάροντας και εκείνη στη δύναμη του συλλόγου. 

Το τριήμερο του Φάιναλ Φορ υπόσχεται να μας χαρίσει πολλές δυνατές στιγμές, κλείνοντας έτσι τη σεζόν που στιγματίστηκε από την πανδημία. Μένει για το αν η Εφές θα μπορέσει να σηκώσει το τρόπαιο στον ουρανό της Κολωνίας, γιορτάζωντας έτσι τον τελευταίο χορό μιας ομάδας πρότυπο για τη συνέπεια της στο υψηλότερο επίπεδο για τα ευρωπαϊκά χρονικά.

Ακολουθήστε την Athens Voice στο Google News κι ενημερωθείτε πρώτοι για όλες τις ειδήσεις