Αθλητισμος

Ένα υπέροχο μουντιαλικό καλοκαίρι

Μπορούμε να αντέξουμε την αναπάντεχη ευτυχία;

Θανάσης Χειμωνάς
ΤΕΥΧΟΣ 487
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Θανάσης Χειμωνάς γράφει για το Μουντιάλ της Βραζιλίας.

Μπορούμε να αντέξουμε την αναπάντεχη ευτυχία; Μια ευχάριστη έκπληξη που έρχεται από το πουθενά, μια απροσδόκητη ακτίνα του ήλιου στη μουντή, βροχερή ζωή μας;

Ρωτώ γιατί αυτό ακριβώς μας συμβαίνει με το Μουντιάλ της Βραζιλίας! Σε μια εποχή που είχαμε μπαφιάσει από ανιαρά ποδοσφαιρικά ματς, από στείρα 0-0 και πληκτικές κλωτσοπατινάδες, η φετινή διοργάνωση παρουσιάζεται (μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) ως ένα από τα καλύτερα Παγκόσμια Κύπελλα όλων των εποχών. Πιθανώς το θεαματικότερο και πιο «χορταστικό» από το θρυλικό Espana 82 του Πάολο Ρόσι και της διαστημικής εκείνης ομάδας της Βραζιλίας των Ζίκο, Σόκρατες, Φαλκάο κ.λπ. Σκεφτείτε πως λίγο πριν ολοκληρωθεί η πρώτη αγωνιστική της πρώτης φάσης σχεδόν όλα ματς έχουν λήξει over (σ.σ. για τους μη στοιχηματίες: «οver» θεωρείται ένα ματς όπου σημειώνονται τουλάχιστον τρία γκολ, σε αντίθεση με το «under» το οποίο χαρακτηρίζει κυρίως τις, όποιες, νίκες της Εθνικής Ελλάδος).

Πράγματι, εκτός από το φριχτό και άθλιο Νιγηρία-Ιράν 0-0, σε όλα τα άλλα παιχνίδια ζήσαμε ένα καταιγισμό τερμάτων (under ήταν και ο αγώνας Μεξικού-Καμερούν 1-0, εκεί όμως ο διαιτητής ακύρωσε δύο κανονικότατα γκολ των Λατινοαμερικάνων επειδή έτσι γούσταρε), απολαύσαμε απίστευτη μπάλα και θαυμάσαμε τουλάχιστον τρεις ομαδάρες. Καταρχάς, την εκπληκτική Ολλανδία που έκανε φύλλο και φτερό την πρωταθλήτρια κόσμου και δις Ευρώπης, Ισπανία (ώρα ήταν πια, μας είχαν κουράσει) με έναν πρωτοφανή θρίαμβο 5-1. Ένα βαρβάτο σύνολο με ορισμένους από τους τοπ ποδοσφαιριστές του κόσμου σε συλλογικό επίπεδο έκανε πλάκα με την πάλαι ποτέ αήττητη αρμάδα του ταβερνιάρη (στην εμφάνιση) Ντελ Μπόσκε. Φυσικά, η Ολλανδία είναι κλασική ομάδα που κάνει παπάδες στη φάση των ομίλων για να αποκλειστεί στη συνέχεια από κάποιος απίθανους στα νοκ-άουτ, οπότε καλό είναι να κρατήσουμε και μια πισινή...

Έπειτα έχουμε την –αγαπημένη μου– Γερμανία. Τα «πάντσερ» (όπως επιμένει το παλαιομοδίτικο, ελληνικής κατασκευής, παρατσούκλι) διέλυσαν στην πρεμιέρα τη φιλόδοξη Πορτογαλία του Κριστιάνο Ρονάλντο και έβαλαν (για νιοστή φορά) υποθήκη για τον τίτλο. Την τελευταία φορά που τον κατέκτησαν ήμουν πρωτοετής φοιτητής στο Στρασβούργο. Ελπίζω αυτή τη φορά να μην πέσουν πάνω στην καταραμένη Ιταλία.

Τέλος, η μεγάλη έκπληξη so far ονομάζεται Κόστα Ρίκα. Η μικροσκοπική χώρα μπορεί να μην έχει στρατό, διαθέτει όμως μια πολύ δυνατή ομάδα που ταπείνωσε τη δύο φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια Ουραγουάη (sic) με μορφή τον Ζοέλ Κάμπελ του Ολυμπιακού. Φοβάμαι βέβαια πως αν συνεχίσει τέτοιου είδους εμφανίσεις, ο Κάμπελ (ο οποίος αγωνίστηκε στον Θρύλο δανεικός από την Άρσεναλ) θα επιστρέψει στην Ελλάδα μόνο για ειδυλλιακές θερινές διακοπές σε κάποιο γραφικό (ή κοσμοπολίτικο) νησάκι…

Από κει και πέρα, η Βραζιλία (γηπεδούχος και γκράντε φαβορί) παρουσιάστηκε αγχωμένη και σφιγμένη, αξιοποιώντας απλόχερα την εύνοια της διαιτησίας στο ματς με τη θεαματική Κροατία, η Αργεντινή επικράτησε βαρετά της μαχητικής Βοσνίας, η Ιταλία φάνηκε ανώτερη της, ολοένα και πιο ηττοπαθούς, Αγγλίας, η Γαλλία φιλοδώρησε με τρία τεμάχια τους πουθενάδες της Ονδούρας και η Ακτή Ελεφαντοστού λύγισε με 2-1 την Ιαπωνία σε ένα παιχνίδι που δεν παρακολούθησε κανείς γιατί διεξήχθη στις 4 το πρωί.

Οι δυο-τρεις χοντρές «πατάτες» των διαιτητών δεν είχαν (ευτυχώς) ανάλογη σημαντική συνέχεια, τα γήπεδα ήταν (παρά τους φόβους) γεμάτα, τα επεισόδια συνεχίστηκαν –έστω και με μικρότερη ένταση– έξω από αυτά προς τέρψη των εδώ «επαναστατών» του Facebook και του Twitter.

H αδερφούλα της «επίσημης αγαπημένης όλων των Ελλήνων» (η original είναι η εθνική μπάσκετ) μας προσέφερε μία από τα ίδια. Στο μεγάλο ματς (λέμε τώρα) με την πανίσχυρη (ξαναλέμε τώρα) Κολομβία παρουσιάστηκε απίστευτα αργή και ανιαρή και εισέπραξε μια μεγαλόπρεπη τριάρα παρά την επική δήλωση του (ενός από τους ελάχιστους Έλληνες μπαλαδόρους η αλήθεια είναι) Βασίλη Τοροσίδη πως «μετά το γκολ (σ.σ. Ποιο απ’ όλα; Το πρώτο; Το δεύτερο; Το τρίτο) οι Κολομβιανοί δεν υπήρχαν στο γήπεδο». Το μόνο σασπένς που γέννησε στους Έλληνες φιλάθλους η ομάδα αυτή είναι η εξής απορία: Ποιος χάκερ είχε την ιδέα να φωτοσοπάρει ένα πέος πάνω στον Ταχτσίδη, στη διαβόητη φωτογραφία που κυκλοφορεί ευρέως στο ίντερνετ;

Ας μην προτρέχουμε, όμως. Έτσι την πάτησαν πολλοί το 2004. Καλό είναι να δούμε πώς θα εξελιχθεί η διοργάνωση για Έλληνες, Γερμανούς, Βραζιλιάνους και Σία έως την 13η Ιουλίου. Μέχρι τώρα, πάντως, περνάμε ένα υπέροχο ποδοσφαιρικό μουντιαλικό καλοκαίρι…


Φωτό: Xabi Alonso(Ισπανία)

Φωτογράφιση της adidas με ξένους και Έλληνες διεθνείς, στο πλαίσιο της καμπάνιας «Αll in or nothing» για το FIFA World Cup 2014.