Το 2-2 μέσα στη Βοσνία είναι ένα πολύ καλό αποτέλεσμα για την Εθνική ποδοσφαίρου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όλα ήταν τέλεια την Τρίτη το βράδυ στη Ζένιτσα. Η Ελλάδα ήταν διπρόσωπη, όμως στο τέλος κυριάρχησε το καλό της πρόσωπο, που λίγο έλειψε να μας δώσει τη νίκη.
Στα θετικά της βραδιάς κρατάμε:
Τη σοβαρότητα των διεθνών μετά το 2-0. Δεν πανικοβλήθηκαν, δεν παράτησαν το ματς και εν τέλει δικαιώθηκαν.
Ο τρόπος με τον οποίον κυνήγησαν οι παίκτες μας την ισοφάριση. Δίχως βιασύνες, δίχως γιόμες, έπαιξαν με την μπάλα κάτω, επιτέθηκαν ορθολογικά και κατάφεραν τον βασικό τους στόχο, που ήταν η αποφυγή της ήττας.
Οι αλλαγές συστήματος και παικτών του Άγγελου Αναστασιάδη. Ο Μασούρας βοήθησε, ο Κολοβός σκόραρε και ο Κουλούρης έδωσε έξτρα επιθετικότητα. Και οι τρεις που μπήκαν αλλαγή βοήθησαν σε κάθε θέση που τους ζητήθηκε.
Το γεγονός ότι κυνηγήσαμε τη νίκη στα τελευταία λεπτά και δεν επαναπαυτήκαμε στο πολύ βολικό 2-2. Είναι γνωστή η νοοτροπία του Αναστασιάδη σε αυτόν τον τομέα, πέρασε γρήγορα και στους παίκτες.
Ο τρόπος αντίδρασης, οι πανηγυρισμοί, το τελικό αποτέλεσμα, δυναμώνουν τη σχέση των διεθνών μεταξύ τους, αλλά και με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Θα φανεί πολύ χρήσιμο στο μέλλον όλο αυτό.
Όσον αφορά τα αρνητικά, δεν είναι λίγα κι αυτά:
Όταν δέχεσαι δύο γκολ στα πρώτα 15 λεπτά, σίγουρα δεν έχεις μπει στο γήπεδο με τη δέουσα σοβαρότητα.
Τα λάθη της Εθνικής σε αυτό το διάστημα ήταν ερασιτεχνικά, ενώ όλοι οι παίκτες είχαν πελαγώσει, κάτι που δεν το συναντάμε συχνά.
Μετά το 2-0 των Βόσνιων, ο Αναστασιάδης άλλαξε το σύστημα αναγκαστικά από 3-6-1 σε 4-4-1-1. Μόνο που δεν φρόντισε να αλλάξει τα χαφ κι έτσι είχαμε τέσσερις κεντρικούς μέσους (Κουρμπέλης, Σάμαρης, Μπουχαλάκης, Ζέκα) να προσπαθούν να παίξουν σε όλο το πλάτος του γηπέδου. Στο ημίχρονο που διορθώθηκε αυτό, άλλαξε και το αποτέλεσμα.
20°
