Το τρισκατάρατο δίσεκτο 2012 γκρεμοτσακίστηκε στην άβυσσο του χρόνου. Άφησε πίσω του, όμως, ματς αξέχαστα που για πολλά χρόνια θα λιάζονται στη φωτεινή πλευρά του μυαλού μας. Ας θυμηθούμε μαζί τα 5 καλύτερα!
(5) Ρέντινγκ - Άρσεναλ 5-7
Ματσάρα! Από αυτές που μόνο στην Αγγλία μπορείς να έχεις την τύχη, ή καλύτερα το προνόμιο, να απολαύσεις. Μιλάμε για 12 γκολ συνολικά, νούμερο που προκαλεί δέος συνοδευόμενο από επικές ανατροπές, γκολ στο τελευταίο... δευτερόλεπτο και 4 τέρματα σε παράταση! Αν ο Χίτσκοκ σκεφτόταν να φτιάξει ένα ποδοσφαιρικό θρίλερ, σίγουρα θα έβαζε την υπογραφή του στην πλοκή αυτού του παιχνιδιού.
Τα «εξωπραγματικά» ξεκίνησαν νωρίς. Στο 37΄ οι νεοφώτιστοι προηγούνταν ήδη 4-0! Οι «κανονιέρηδες» δέχθηκαν τον Θίο... από την Αμερική (Γουόλκτοτ), που στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου μείωσε σε 4-1 και το ματς άλλαξε φυσιογνωμία. Ήταν πάλι ο... Άγιος Θίο που στην τελευταία φάση έστειλε το ματς στην παράταση με 4-4! Στο έξτρα 30λεπτο, η Άρσεναλ πετυχαίνει 3 γκολ, η Ρέντινγκ μόλις 1 και έτσι η ομάδα του Βενγκέρ φτάνει στο μεγαλειώδες 7-5!
(4) Ελλάδα - Ρωσία 1-0
Εντάξει, συμφωνώ. Αντικειμενικά το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν θα έμπαινε ούτε στο τοπ 100 των καλύτερων ματς της χρονιάς, αλλά ήταν το παιχνίδι που μας έστειλε στους 8 του Euro. Η Ρωσία υπερείχε σε ταλέντο, αλλά εμείς είμαστε πλέον μαστόρια στις κλοπές. Είχαμε και ψυχή! Είχαμε και Γιώργο Καραγκούνη –την ημέρα που έπιανε τον Θοδωρή Ζαγοράκη στην κορυφή με 120 συμμετοχές– που στα… χασομέρια του πρώτου ημιχρόνου πέτυχε το γκολ του θριάμβου.
Πού να είχαμε και τύχη... Δοκάρι από το φάουλ του Τζαβέλλα! Αλλά και ο διαιτητής, που δεν μας έδωσε πέναλτι σε ανατροπή του Καραγκούνη. Με τα παιδιά της ξενιτιάς Κυριάκο Παπαδόπουλο και Σωκράτη Παπασταθόπουλο να υψώνουν τείχος μπροστά από την εστία του Σηφάκη, το 1-0 ήταν υπεραρκετό για να φέρει την πρόκριση στα προημιτελικά.
(3) Ατλέτικο Μαδρίτης - Τσέλσι 4-1
Το ματς του Σούπερ Καπ και η βραδιά όνειρο για την Ατλέτικο Μαδρίτης. Η Τσέλσι, λίγο καιρό μετά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, υποχρεώθηκε σε μια βαριά ήττα με σκορ 4-1 απόλυτα διδακτική. Οι «ροχιμπλάνκος», οι «φτωχοί » της Μαδρίτης, οργίασαν και το Πριγκιπάτο του Μονακό υποκλίθηκε στο σπουδαίο επιθετικό Ρανταμέλ Φαλκάο.
Τρία γκολ για να τα κορνιζώσεις και δύο προσπάθειες που σταμάτησαν στο δοκάρι είναι επιδόσεις που ακόμα και παίκτες του μπάσκετ θα ζήλευαν. Ο Ντι Ματέο λογικά μετά από αυτό το παιχνίδι σκέφτηκε ότι με την ίδια... πονηρή τακτική και εξόχως συντηρητική αποκλείεται να επαναλάβει το θρίαμβο της προηγούμενης χρονιάς. Αλλά πριν προλάβει να αναθεωρήσει, ήρθε η απόλυση από το μεγιστάνα και έτσι δεν θα μάθουμε ποτέ τι μάθημα πήρε από την ταπεινωτική εκείνη νύχτα.
Ο μεγάλος τελικός της μεγαλύτερης διοργάνωσης (να μην κρυβόμαστε), ακόμα κι απ’ αυτή του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η Τσέλσι κατέκτησε το πρώτο Champions League στην ιστορία της με έναν τρόπο που καταγράφεται ως τρόπος των «Μπλε». Επικράτησε στα πέναλτι (4-3), στοιχείο που έκανε το ματς ακόμα πιο ενδιαφέρον, απέναντι στη... γηπεδούχο Μπάγερν, η οποία έχασε για πρώτη φορά στη διοργάνωση από τη «βούλα» των 11 βημάτων.
Ο μεγάλος και πολύς κύριος Ντρογκμπά έθεσε υπό σοβαρή αμφισβήτηση το δόγμα Λίνεκερ, που αναφέρει ότι πάντα στο τέλος νικούν οι Γερμανοί... Ο Ιβοριανός έκανε το 1-1 στο 88΄, οδηγώντας το ματς στην παράταση. Και παρολίγο στο 95΄ να γίνει μοιραίος για τους «μπλε», υποπίπτοντας σε πέναλτι που έκανε στον Ριμπερί, αλλά φώναξε «παρών» ο Τσεχ, που απέκρουσε την εκτέλεση του Ρόμπεν κι έτσι φτάσαμε στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι. Εκεί, ο Τσέχος τερματοφύλακας θα βροντοφωνάξει ΟΧΙ για να ακουστεί μέχρι το Λονδίνο στους Όλιτς και Σβαϊνστάιγκερ και ο Ντρογκμπά θα ευστοχήσει στο τελευταίο πέναλτι, σε ένα συναρπαστικό τελικό.
(1) Ισπανία - Ιταλία 4-0
Ο μεγάλος τελικός του Euro! Τελικός μόνο στα χαρτιά. Όπως κι εκείνος το μακρινό 1970 στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού, πάλι με την Ιταλία σε ρόλο θύματος και την αχτύπητη Βραζιλία στο ρόλο του «δολοφόνου» με το αγγελικό πρόσωπο. Η Ισπανία επικράτησε 4-0 της Ιταλίας και έκανε δικό της τον τίτλο του Euro για δεύτερη συνεχόμενη φορά την 1η Ιουλίου 2012. Οι παίκτες του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, έφτασαν στον τελικό χωρίς να πιάσουν την απόδοση περασμένων ετών, όμως απέδειξαν άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχει ομάδα να τους κοντράρει.
Όλα ξεκίνησαν νωρίς, μόλις στο 14΄, με σκόρερ τον Σίλβα, και ο Ζόρντι Άλμπα λίγο πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου έκανε το 2-0 αναγκάζοντας τους Ιταλούς να αρχίσουν να μετράνε αντίστροφα. Το δεύτερο ημίχρονο είχε μια ομάδα στο γήπεδο να πρωταγωνιστεί και μια άλλη ανήμπορη να παρακολουθεί την εξέλιξη. Τόρες και Μάτα υπέγραψαν το τελικό σκορ, αλλά εκτός από τη διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες, γεγονός σπάνιο για έναν τελικό, εκείνο που θα μείνει αξέχαστο είναι η προτροπή του Ίκερ Κασίγιας στον επόπτη να τελειώσει η αναμέτρηση, προς σεβασμό της αντιπάλου, Ιταλίας.
14°
