Αθλητισμος

Τι να σκέφτεται ο Αντετονκούμπο για τον Γκάλη;

Όσο νικάμε... είμαστε όλοι «μια γροθιά»!

Νίκος Ασημακόπουλος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Όσο νικάμε θα είμαστε όλοι «μια γροθιά»! Αν γυρίσει το φύλλο κι αρχίσουν τα παραπατήματα, θα ξαναβγάλουμε στη φόρα τις... αρετές της φυλής. Η εθνική ομάδα μπάσκετ, που ξεκινάει από το Τορίνο την προσπάθεια να περάσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, έχει από την αρχή μια σειρά από προβλήματα. Πρώτο και σπουδαιότερο, η γκρίνια. Γιατί δεν κάλεσε τον Παπά, τον Φώτση, τον Άλφα, τον Βήτα, τον Γάμα... Πάντα όσοι δεν παίζουν είναι οι καλύτεροι!

Η αρχή έγινε από τον Παπά. «Ένας παίκτης που έχει άρνηση και δεν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του δεν σου λύνει κανένα πρόβλημα» ήταν η δικαιολογία του κόουτς Κατσικάρη! Ακούγεται λογική. Όμως, το f/b ξεσηκώθηκε. Ο ίδιος ο παίκτης έριξε το λαδάκι του. Με μια ειρωνική ανάρτηση ζήτησε να μπει σε... κλήρωση, με την ελπίδα ότι θα κερδίσει το ταξίδι στο Τορίνο και θα βρεθεί κοντά στην Εθνική σαν... 13ος παίκτης! Ακολούθησε η αποθέωση του κοινού για την «πληρωμένη» και «επική» απάντηση! Από το τίποτα στήθηκε ένα πρώτο πανηγυράκι, για να ’χουμε να λέμε μετά τι έφταιξε και δεν τα πήγαμε καλά – αν δεν τα πάμε...

Έχει και παρακάτω... Τις μέρες του Euro της Γαλλίας πέρασε σε δεύτερη μοίρα η προσπάθεια των χρυσών παιδιών του 1987 να ξανασυναντηθούν και να θυμηθούν τον μπασκετικό τους θρίαμβο. Οργανώθηκε μια εκδήλωση για την οποία ο Γκάλης ενημερώθηκε με... sms που του έστειλε ο μάνατζερ της Εθνικής. Όχι με επίσημη πρόσκληση της ομοσπονδίας! Ήταν αρκετό για να μην πάει. Και λογικό, αφού πρόεδρος είναι ακόμη ο Βασιλακόπουλος και είναι γνωστό ότι ο ένας δεν θέλει να βλέπει τον άλλο ούτε ζωγραφιστό. Το θέμα είναι ότι κανείς από τους υπόλοιπους εκείνης της ομάδας δεν ενοχλήθηκε και δεν ζήτησε το λόγο μετά τη βροντερή απουσία. Όλοι το πέρασαν ξώφαλτσα: «Κάτι του έτυχε. Είχε μια δουλειά»! Τόσο απλά.

Μάλιστα, ο Κώστας Πολίτης, ο κόουτς της εποχής, βγήκε ανοιχτά με επίθεση στον Γκάλη και σ αυτούς που σκέφτηκαν να δώσουν το όνομά του στο κλειστό του ΟΑΚΑ: «Διαφωνώ κάθετα και ριζικά! Αθλητισμός δεν είναι να βάζεις μόνο την μπάλα στο καλάθι. Πρέπει να έχεις και πολλά άλλα σύνθετα στοιχεία. Πρέπει όλοι να βλέπουν ολόκληρο το πακέτο. Το άθλημα δεν είναι ατομικό. Δεν είναι ούτε κατοστάρι, ούτε επί κοντώ. Είναι ομαδικό και συμμετοχή είχαν όλοι».

Εδώ υπάρχει μία ακόμη λεπτομέρεια. Ο Βασιλακόπουλος και οι παίκτες αποφάσισαν να γιορτάσουν τα... 29 χρόνια από το θρίαμβο του ’87. Δεν κάθισαν να περιμένουν έναν ακόμη χρόνο, να στρογγυλέψει η επέτειος και να γίνει στα 30. Εντελώς συμπτωματικά πριν λίγες μέρες είχε ανακοινωθεί η ονομασία του κλειστού του ΟΑΚΑ σε «Νίκος Γκάλης», κάτι που ξίνισε σε πολλούς. Υπάρχουν αρκετοί που φοβούνται ακόμη και να προφέρουν το όνομα Γκάλης. Ίσως να υποψιάζονται ότι ο κορυφαίος όλων των εποχών στη συνείδηση του κόσμου έχει στο βάθος του μυαλού του να κατεβεί για πρόεδρος της ομοσπονδίας, μια θέση για την οποία, όπως λένε, προορίζεται ο Φασούλας. Πάλι σαν από σύμπτωση, εκείνες τις μέρες ξεθάφτηκε μέσα από περιθωριακά σάιτ το χρονικό του θανάτου της Τζένης Γκάλη πριν από... κανένας δεν θυμάται πόσα χρόνια! Ταυτόχρονα, ο Φιλίππου επιβεβαίωσε πως ο Γκάλης με τον Γιαννάκη δεν έλεγαν ούτε καλημέρα τις μέρες του Eurobasket του 1987.

Η ουσία είναι ότι με αφορμή εκείνο το θρίαμβο οι πρωταγωνιστές κατάφεραν να ξεκατινιαστούν δημόσια, σ’ έναν καβγά που πιθανότατα θα συνεχιστεί όταν γίνει η γιορτή για τη νέα ονομασία του κλειστού στο Ολυμπιακό Στάδιο. Και θα έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε αν και πόσοι από τους πρωταγωνιστές του κατορθώματος θα πάνε. Βλέπετε, το παραγοντιλίκι έχει διαλύσει τόσες και τόσες προσπάθειες από τη στιγμή που πολλοί θεωρούν ανάγκη τους να στοιχίζονται πίσω από τον ένα ή τον άλλο.

Έχει επίσης ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο θα αντιδράσουν οι απ’ έξω (δηλαδή το μισό μπάσκετ), αν η Εθνική μας ομάδα αποκλειστεί και δεν καταφέρει να πάει τον Αύγουστο στη Βραζιλία. Και ήθελα να ’ξερα τι θα σκέφτεται ο Αντετοκούνμπο, όταν βλέπει γύρω του όλες τούτες τις ομορφιές. Αυτός που έκανε τα πάντα για να ψήσει τους Μπακς να τον αφήσουν να παίξει, παρότι το συμβόλαιό του τον ήθελε παρόντα στις προπονήσεις του Μιλγουόκι τις ίδιες μέρες... Γιατί δηλαδή να μη φοβάται ότι θα γίνει ο επόμενος Γκάλης, όταν το κατεστημένο της ομοσπονδίας τον θεωρήσει από κάποια στιγμή και μετά «επικίνδυνο»;