Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962 και κατάγεται από την Κέρκυρα. Ξεκίνησε σπουδές στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά, τις οποίες δεν ολοκλήρωσε ποτέ. Το 1990 προσελήφθη στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» και από το 1995 ως το 2016 εργάσθηκε στο Πολιτιστικό Τμήμα, όπου ασχολήθηκε με το ρεπορτάζ βιβλίου στην αρχή και στη συνέχεια με το ρεπορτάζ θεάτρου. Το ίδιο διάστημα συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά έντυπα (Αντί, Ο Πολίτης, Διαβάζω, Το Ποντίκι, Τραμ, The Books' Journal, κ.ά.). Από το 2016 έχει συνεργαστεί με πολιτιστικά sites (monopoli.gr, artplay.gr, popaganda.gr), γράφοντας αποκλειστικά για θέατρο. Το καλοκαίρι του 2020 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Στερέωμα» το βιβλίο της «Πόσες λέξεις; Ένα πολιτιστικό μετα-ρεπορτάζ 1995-2016».
Έχετε μετανιώσει για την αυστηρότητα κάποιας κριτικής σας; Οι κριτικές καθόριζαν και τις σχέσεις σας με τους συγγραφείς; Αν γυρίζατε τον χρόνο πίσω, θα ακολουθούσατε τον ίδιο δρόμο;
Στο «(Somewhere)beyond the cherry trees» τον πρόδωσαν δύο πολύ βασικά στοιχεία του θεάτρου: το κείμενο και οι ερμηνείες
Ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα, πολύπλευρο και ισόποσα μοιρασμένο −«για πρώτη φορά»− σε γυναίκες και άνδρες σκηνοθέτες
Ένα χορταστικό πρόγραμμα με 50 ελληνικές παραγωγές και 30 ξένες, που προσπαθεί να καλύψει την περσινή στέρηση
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος παρουσιάζει το έργο «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ» στην εκπομπή «Πλατεία Θεάτρου» του «Αθήνα 9,84»
Ποιος θα πίστευε πως έναν χρόνο μετά θα ξαναγιορτάζαμε την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου χωρίς να έχουμε ξεμπερδέψει από την πανδημία;
Η δυνατότητα ή η αδυναμία συνύπαρξης της διαφορετικότητας σε live streaming από το Εθνικό Θέατρο
Μια μεταμοντέρνα παράσταση, συνεπή στη φόρμα και στην αποστασιοποίηση που ακολουθεί ο Θάνος Παπακωνσταντίνου στις δουλειές του, ξένη όμως με την ποίηση του Σολωμού
«Μία παράσταση που δεν είχε μόνο τον ήχο των λέξεων. Είχε και τον ήχο της μουσικής. Και αυτοί οι ήχοι συνταίριαξαν. Και συνεπήραν».
Μια γοητευτική παράσταση, άμεση, γοργή, ευκρινής. Σε live streaming
14°
