Το αλληγορικό έργο του Κάρλο Γκότσι σε έμμετρη απόδοση και διασκευή του Στρατή Πασχάλη, σε μια παράσταση που σηματοδοτείται από την επέτειο των 25 χρόνων από την ίδρυση της ομάδας του σπουδαίου Έλληνα σκηνοθέτη.
Ένα ερωτικό κωμικοτραγικό παραμύθι για μεγάλους; Μια ασυνήθιστη ιστορία ερωτικού περιεχομένου; Μια παράδοξη ελεγεία περί θυσίας; Ένας σκοτεινός ύμνος στο ανθρώπινο πάθος; Η οδύσσεια ενός νέου που ψάχνει μέσα από τον έρωτα να βρει την ταυτότητά του; Ή η απόφαση μιας γυναίκας να ζήσει τη ζωή που διάλεξε και όχι τη ζωή που διάλεξαν άλλοι για εκείνη; Απαντήσεις επί σκηνής, με φόντο τη μυστηριώδη Κίνα.
Η «Τουραντό» είναι έργο του Κάρλο Γκότσι (1720-1806), ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ιταλικού θεάτρου της εποχής του ροκοκό, που γεννήθηκε και έδρασε στη Βενετία, ενώ υπήρξε μεγάλος ανταγωνιστής του Γκολντόνι.
Φανατικός οπαδός της Κομμέντια ντελ Άρτε συνέγραψε, παρ' όλα αυτά, ολοκληρωμένα έργα, τα οποία όμως αφήνουν ανοιχτή την προοπτική για αυτοσχεδιαστική διασκευή. Τα πιο σημαντικά ορίζονται ως «παραμυθοδράματα» γιατί βασίζονται σε εξωτικούς μύθους που ο Γκότσι αξιοποιούσε στο φαντασμαγορικό θέατρό του.
Βασισμένο σ' έναν κινέζικο θρύλο είναι και το έργο «Τουραντό». Στην ιστορία μιας πανέμορφης πριγκήπισσας που μισούσε τους άντρες και που για να ξεφύγει από τις πιέσεις του πατέρα της, αυτοκράτορα της Κίνας, να παντρευτεί, μηχανεύεται ένα επιτήδειο και σατανικό τέχνασμα : τη λύση τριών δύσκολων αινιγμάτων σ' έναν διαγωνισμό που είναι υποχρεωμένος να υποστεί κάθε υποψήφιος γαμπρός. Αν αποτύχει, θα αποκεφαλιστεί. Αποτέλεσμα, ένα πλήθος από πρίγκηπες-θύματα, που αδυνατούν να λύσουνε τα τρία αινίγματα, εωσότου παρουσιάζεται ο κατάλληλος, για την περίπτωση της παράξενης πριγκήπισσας, νεαρός άνδρας που θα οδηγήσει τα πράγματα σε μια απροσδόκητη και καταλυτική λύση.
Αυτή η αλληγορική παραμυθένια ιστορία του Γκότσι, γραμμένη σε έμμετρο στίχο και με ανοιχτή την προοπτική προς τον αυτοσχεδιασμό και τη διασκευή, ενέπνευσε τον Πουτσίνι, αλλά και τον Σίλλερ, ώστε να μας χαρίσουν τις δικές τους ευφάνταστες εκδοχές πατώντας πάνω στα δικά της χνάρια.
Στην Ελλάδα ο Κάρλο Γκότσι δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός. Η «Τουραντό» παραστάθηκε στο Εθνικό Θέατρο το 1937 με την Ελένη Παπαδάκη στον επώνυμο ρόλο και σκηνοθέτη τον Ροντήρη. Έχει όμως παρουσιαστεί πολλές φορές διασκευασμένη για παιδιά.
Η σημερινή παράσταση στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας, σε απόδοση και διασκευή του Στρατή Πασχάλη, σκηνοθετημένη από τον Στάθη Λιβαθινό, φιλοδοξεί αφενός να γνωρίσει στο σύγχρονο ελληνικό κοινό αυτόν τον περίεργο, ανεπαρκώς εκτιμημένο δραματουργό, και αφετέρου να ερευνήσει τη συναίρεση αυτοσχεδιασμού και ολοκληρωμένου κειμένου που χαρακτηρίζει τη δραματουργία του.
Τέλος, σε μια εποχή όπως η δική μας, που το θέμα της γυναικείας αληθινής χειραφέτησης και αυτονομίας φαντάζει όσο ποτέ επίκαιρο, αυτή η παραμυθένια αλληγορία του Γκότσι είναι ιδανικά επίκαιρη ως προς το θέμα, μαγική ως προς την ατμόσφαιρα και ποιητικά ειρωνική ως προς δραματικό αποτέλεσμα. Άρα μια πρόκληση γόνιμη για όλους τους συντελεστές μας.
15°
