Αμέσως μετά τον Α’ γύρο των δημοτικών εκλογών, στο Σύστημα χτύπησε συναγερμός. Ξέρουν ότι η απογοήτευση που οδήγησε στο 40% της αποχής προέρχεται και από την εικόνα της πόλης, από την πολιτική που 25 χρόνια κυριαρχεί στους μεγάλους Δήμους. Ότι αν οι πολίτες πάνε να ψηφίσουν, να επιλέξουν δήμαρχο, ο Μπουτάρης και ο Καμίνης θα εκλεγούν. Γι’ αυτό από την επόμενη μέρα μπαίνει μπροστά απ’ τη μια μεριά η κολακεία της αποχής από τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, και από την άλλη μεριά ο μηχανισμός λάσπης που επιστρατεύεται κάθε φορά για να δυσφημιστεί ένα πρόσωπο. Δεξιοί και ακροδεξιοί πολιτικοί στον Πρετεντέρη, ακροδεξιοί από τον Άγιο Παντελεήμονα στον Παπαδάκη, ο Καρατζαφέρης, οι υποψήφιοι δήμαρχοι, η Αυριανή, ανακαλύπτουν τον κίνδυνο: Ο Καμίνης θα φέρει λαθρομετανάστες στην Αθήνα, ο Μπουτάρης Εβραίους και Τούρκους στην Θεσσαλονίκη…
Κι η Αριστερά; Τις ίδιες μέρες συντονισμένη αφισοκόλληση στην πόλη, άλλη μια αφίσα «Όχι στο Μνημόνιο». Σε κάθε κλειστό μαγαζί μια αφίσα «Το Μνημόνιο βάζει λουκέτα, μαύρο στους κυβερνητικούς υποψηφίους». Δηλαδή υποστήριξη Κακλαμάνη, Γκιουλέκα. Χωρίς υπογραφή. Μερικά πράγματα λέγονται ανεπισήμως. Επισήμως τα γνωστά ήξεις αφίξεις. Το ΚΚΕ καλεί σε άκυρο-λευκό, στελέχη του Σύριζα λένε «κριτήριο της ψήφου η αντιμνημονιακή πολιτική», ο Συνασπισμός «ισχύει η κριτική μας» και η Πορτάλιου «οι ψηφοφόροι μας ψηφίζουν κατά συνείδηση». Άρα η κυρία Πορτάλιου που 4 χρόνια θρηνούσε ότι ο Κακλαμάνης είναι ο χειρότερος δήμαρχος της Αθήνας, μάλλον δεν το εννοούσε.
Γίνεται ακόμα χειρότερο αν δεις τις υποψηφιότητες Καμίνη και Μπουτάρη. Γιατί αν ήταν ο Σκανδαλίδης όπως στις προηγούμενες εκλογές ή ο Παπουτσής όπως στις προπροηγούμενες, θα υπήρχε ένα άλλοθι, σωστό δεν θα ήταν πάλι, αλλά τουλάχιστον θα υπήρχε μια δικαιολογία, είναι κομματικοί υποψήφιοι. Όμως ο Καμίνης είναι ο Συνήγορος του Πολίτη, σ’ αυτόν καταφεύγουν όλα αυτά τα χρόνια απέναντι στην αυθαιρεσία της κεντρικής εξουσίας. Η Δημοκρατική Αριστερά τον πρότεινε, οι Οικολόγοι, το Πασοκ, οι Φιλελεύθεροι τον υποστηρίζουν, 4 κόμματα. Σε προηγούμενες εκλογές ο Μπουτάρης έχει υποστηριχτεί από τα κόμματα της Αριστεράς, η δράση του στην τοπική αυτοδιοίκηση και την κοινωνία των πολιτών είναι παλιά και γνωστή. Οπότε;
Αυτός ο ένας χρόνος ήταν καθοριστικός, αποκαλύφθηκαν όλοι. Τα κόμματα της αριστεράς είναι κομματικοί μηχανισμοί που μέλημά τους έχουν την αυτοαναπαραγωγή τους μέσα στα πλαίσια του συστήματος. Οι επιλογές τους καθορίζονται μόνο απ’ αυτό, η σύμπλευσή τους με τον Καραμανλή παλιότερα, τον Σαμαρά τώρα, είναι στρατηγική επιλογή. Έφτασαν δυο ανεξάρτητες υποψηφιότητες, του Καμίνη και του Μπουτάρη για να αποκαλύψουν τον κυνισμό και τα κρυφά πολιτικά παιχνίδια. Η στάση τους σ’ αυτές τις εκλογές, θα είναι όμως το κύκνειο άσμα τους. Όλοι καταλαβαίνουν πια γρηγορότερα τι σημαίνει το κάθε τι, το «αντιμνημονιακό κριτήριο» είναι η μεταμφίεση της συντηρητικής επιλογής.
11°
