Ακριβώς 2 χρόνια πριν, το σύνθημα αλληλεγγύης των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ στους απεργούς πείνας Σύρους πρόσφυγες στην πλατεία Συντάγματος ήταν: «Ζητάμε για εμάς και τα παιδιά μας να μην έχουμε για σπίτι το πάρκο και για στρώμα τη γη». Τότε η «Αυγή», το left, τα κομματικά έντυπα, οι φραπεδοτσεγκεβάρες, πουλούσαν ευαισθησία και ψεύτικες υποσχέσεις. Τώρα σχεδόν το 50% των προσφύγων κοιμάται με στρώμα τη γη, πολλοί από αυτούς μέσα στο χιόνι, τη βροχή και την παγωνιά, αλλά τώρα είμαστε Κυβέρνηση. Τότε είχαμε αυταπάτες για την Ευρώπη φρούριο, τώρα έχουμε να πάμε στην κηδεία του Κάστρο. Τότε οι πρόσφυγες έραβαν τα στόματά τους, τώρα τα έχουν ραμμένα οι «αλληλέγγυοι» της εξουσίας ΠΦΑ! Η Νέα Δημοκρατία και τότε και τώρα αδιαφορεί, κάνει ότι το θέμα δεν την αφορά, οι σύροι πρόσφυγες τρομάζουν τους ψηφοφόρους της.
Λίγες ημέρες πριν, οι πρόσφυγες στη Μόρια που έφυγαν να γλιτώσουν από τον πόλεμο, θρηνούσαν τη γιαγιά από τη Συρία και το εγγόνι της, που κάηκαν από την έκρηξη του φιαλιδίου γκαζιού που χρησιμοποιούσαν για να ζεστάνουν το φαγητό τους, και συνόδευαν 6 τραυματίες στο νοσοκομείο Μυτιλήνης. Ο πρθ ζύγισε τους δύο θανάτους στη Μόρια με αυτόν του Κάστρο, και τον αγώνα για ελευθερία και επιβίωση, όπως πάντα με λάθος πρότυπα, και πέταξε για Κούβα. Η Μόρια είναι μακριά! Οι ανώνυμοι επαναστάτες της καθημερινότητας θα συνεχίσουν να ζουν στο χιονιά και τις καταιγίδες αβοήθητοι και μόνοι. Ακόμη και στην Αθήνα στο Ελληνικό (όπως απέδειξε και το ρεπορτάζ του Σκριβάνου και της Βουτσινά εδώ στην Athens Voice) οι συνθήκες είναι εξίσου άθλιες και απαράδεκτες.
Πριν 3 χρόνια ο Σύριζα κατάγγελλε ότι «Η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση αντιστοιχεί σε 70 έως 100 ευρώ την ημέρα για κάθε μετανάστη. Τα 100 ευρώ που δίνει η Ε.Ε. ανά μετανάστη, γίνονται 1,5» και συμπλήρωνε ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί τη δημιουργία δομών, αλλά είναι γνωστό ότι τα κονδύλια δεν διατίθενται για το σκοπό αυτό». Τώρα που είναι κυβέρνηση μήπως μπορούν να εξηγήσουν πού χάνονται σήμερα τα χρήματα της βοήθειας; «Το μέσο κόστος ενός πρόσφυγα στη Νορβηγία, ανά έτος, είναι της τάξεως των 12.000 ευρώ. Στην Ελλάδα είναι 15.000» κατάγγειλε παραιτούμενος τον Σεπτέμβρη ο γγ Πρώτης Υποδοχής και Ταυτοποίησης κος Βουδούρης. Φέτος επί ΠΦΑ. Στην κυβέρνηση δεν ίδρωσε το αυτί κανενός.
Με 15 χιλιάδες ευρώ το χρόνο ζεις σε ξενοδοχείο, πας σε ιδιωτικό σχολείο, τρως καθημερινά έξω, ταξιδεύεις με αεροπλάνο, περνάς μια χαρά. Δεν κοιμάσαι στο χώμα. Αν όμως είσαι πρόσφυγας στην Ελλάδα, και επιδοτείσαι με 15 χιλιάδες από την ΕΕ και την ύπατη αρμοστεία ΟΗΕ, τότε ζεις σε αντίσκηνα, στη βροχή και το κρύο, ζεσταίνεσαι με γκαζάκια, και μοιράζεσαι την ίδια τουαλέτα με άλλους 80. Μήπως κάνουμε κάποιο λάθος στη διαχείριση των χρημάτων; Τελικά τα 15 χιλιάρικα πάνε σε όλους τους υπόλοιπους, εκτός από το δικαιούχο πρόσφυγα. Πάνε σε φίλους εργολάβους, σε αλληλέγγυους, σε κομματικές ΜΚΟ, σε πλαστές υπερωρίες ελεγκτών, σε ανύπαρκτες επιτροπές, σε διοικητές και διευθυντές των καταυλισμών (!) και άλλες γραφειοκρατικές θέσεις. Το σκάνδαλο της Χίου με τις δήθεν εργολαβίες που αποκάλυψε το Ποτάμι ακόμη ζητά απαντήσεις αλλά δεν. Αν αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε αυτές τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης επί «αριστερής» κυβέρνησης, αναρωτιέσαι πόσο χειρότερα θα ήταν με «δεξιά» κυβέρνηση. Μάλλον ακριβώς το ίδιο; Από τη στιγμή που μετρούσαν την αλληλεγγύη με κομματικές μεζούρες, το μόνο σίγουρο ήταν ότι οι πρόσφυγες θα κατέληγαν παρατημένοι στο χιονιά και τον αγέρα.
Τα 15 χιλιάδες ευρώ για κάθε πρόσφυγα τελικά πάνε στο αποκαλούμενο από τον πρωθυπουργό ως «ανθρώπινο πρόσωπο της Ευρώπης». Ο κος Τσίπρας όμως ξεχνάει να πει πως η πολιτεία βγάζει «κέρδος» από το ανθρώπινο πρόσωπο. Από τα 15 χιλιάδες βοήθειας ανά πρόσφυγα, το κρατικό ταμείο εισπράττει περίπου τα 2.500 χιλ. ευρώ ως ΦΠΑ. Ο ΦΠΑ από τους πρόσφυγες πληρώνει π.χ. το γραφείο του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη! Και ένα μεγάλο ποσοστό των 15 χιλιάδων επιστρέφεται ως φόρος από τους εμπλεκόμενους. Και με τα 15 χιλιάδες διορίζουμε κάποιους λειτουργούς στα κέντρα φιλοξενίας που σκίζονται στη δουλειά και τα αξίζουν για 3 και 60, και μερικούς κομματικούς τενεκέδες οι οποίοι πληρώνονται περισσότερα για να βάζουν σφραγίδες. Το υπουργείο μπορεί να δώσει στοιχεία για το σύνολο των απασχολούμενων στο προσφυγικό, για τη φάμπρικα αυτών των ιδιότυπων νέων θέσεων εργασίας διοικητικών υπαλλήλων;
Να δεχτούμε ότι ο «αλληλέγγυος» κος Τσίπρας δεν μπορεί να βάλει κανέναν πρόσφυγα σε ξενοδοχείο και ιδιωτικό σχολείο γιατί οι ροές θα πολλαπλασιαστούν, αλλά να πει ένα συγνώμη από όσους κατηγορούσε για Ευρώπη φρούριο πριν. Και όχι, δεν είναι η κυβερνητική πολιτική το ανθρώπινο πρόσωπο της Ευρώπης. Στο χώμα και τη λάσπη κοιμούνται. Ούτε καν τη στοιχειώδη φιλοξενία δεν προσφέρουμε. Και ενώ πληρωνόμαστε άμεσα ή έμμεσα, να το κάνουμε. Και ενώ πέρσι τέτοιες ημέρες στη Βουλή ο κος Τσίπρας κουνούσε το χέρι και κομπορρημονούσε «Η Ελλάδα διδάσκει ανθρωπιά, διδάσκει στους Ευρωπαίους εταίρους ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο της Ευρώπης». Αλλά, βέβαια, κάποιοι δεν έχουν καμία αίσθηση και ευθύνη ντροπής.
Μπορεί το υπουργείο να κάνει μια σύγκριση των συνθηκών ζωής των προσφύγων στην Ελλάδα με τη Γερμανία ή με τη Δανία; Πριν 2 χρόνια το σύνθημα ήταν «Ζητάμε για εμάς και τα παιδιά μας να μην έχουμε για σπίτι το πάρκο και για στρώμα τη γη» τώρα είναι «Έχουμε χάσει κάθε ελπίδα», όταν ο διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας Ηρακλής-Σπυρίδων Ακτύπης έγκαιρα προειδοποιούσε ότι «η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να μην αφήσει τους ανθρώπους αυτούς να περάσουν έναν ακόμη χειμώνα στη λάσπη και τις κακουχίες».
Στα site του κόμματος ακόμη βρίσκεις τις παλαιές μεγαλοστομίες «Οι Σύροι πρόσφυγες τολμούν να παραμένουν ζωντανοί. Ναι, στην Ελλάδα των Σαμαρά-Βενιζέλου, στην Ελλάδα των Βορίδηδων και των Γεωργιάδηδων, στην Ελλάδα όπου μετανάστης - «λαθρομετανάστης» - πρόσφυγας πολέμου σημαίνει ένα και μόνο πράγμα: εγκληματίας. Σε αυτήν, λοιπόν, την Ελλάδα οι Σύροι πρόσφυγες είναι στο Σύνταγμα, αγωνίζονται και αντιστέκονται. Εμείς πού είμαστε;» Η απάντηση ήρθε 2 χρόνια μετά: Είμαστε 5ημερη εκδρομή στην κηδεία του Φιντέλ, και κρυμμένοι στην ασφάλεια του Μαξίμου διορίζουμε κομματικούς υπαλλήλους αρκεί να σβήνουν το προφίλ τους στο Facebook να μην μας εκθέτουν. Η Μόρια είναι μακριά. Κάνει κρύο στη Μόρια για να την επισκεφτεί ο πρθ.
Κάπως έτσι το «θα τα πάρουμε από τους πλούσιους» έγινε: τα παίρνουμε από τους πρόσφυγες. Ο χειμώνας ήλθε, όποιος δηλώνει ότι «ήταν ένα τυχαίο γεγονός που θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε, αλλά το γεγονός ότι συνέβη στο συγκεκριμένο χώρο λειτουργεί επιβαρυντικά», αν θέλει να κάνει πραγματικά κάτι ως αρμόδιος κυβερνητικός είναι ή να παραιτηθεί ή να πάρει τον ξεχασμένο κάμπινγκ εξοπλισμό του και να στήσει δίπλα τους να συνεχίσει από εκεί την κυβερνητική του προπαγάνδα, αν μπορεί, ζώντας όπως εκείνοι, ανάβοντας γκαζάκια για να φάει και να ζεσταθεί. Ας πάρει και την υπουργική καρέκλα μαζί του! Ίσως τότε η ευρωπαϊκή βοήθεια για τους πρόσφυγες φτάνει σε εκείνους που προορίζεται.
Οι υπόλοιποι είμαστε οι τυχεροί, ζούμε στην πλούσια και ειρηνική πλευρά του πλανήτη. Οι πρόσφυγες δεν μας αφορούν. Έτσι νομίζουμε. Οι Massive Attack ντύνουν τις εμφανίσεις τους με τις φωτογραφίες του Giles Duley και την περιπέτεια των προσφύγων γιατί «This felt important, this felt like an opportunity to tell a story which has probably been edited in places it shouldn’t be».
22°
