Το μυστικό στενό της Αξαρλιάν! Δίπλα στην Ερμού, αλλά και τόσο απόκεντρο. Ένας πεζόδρομος για ποτό, φαγητό, κούρεμα, ψώνια, κι όλα όσα ανεβάζουν τις μετοχές του, στο παιχνίδι της πόλης: μια αυτόνομη α λα λονδρέζικο Πορτομπέλο έκταση αθηναϊκής γης, που τα Σαββατοκύριακα παράγει υψηλής έντασης αστική ενέργεια.
Οι κινηματογράφοι των Αμπελοκήπων. Σημείο αναφοράς για τη σινεφίλ πόλη, Αθήναιον, Γαλαξίας, Νιρβάνα, Δαναός, και φυσικά μετά για κρέπες στο Ετουάλ της Αλεξάνδρας ή στο Μότο της Πανόρμου. Ένα σημείο του αθηναϊκού χάρτη που χρόνια τώρα κρατάει ατόφια την μαγεία του.
Και μιας και πήγε στο σινεμά η βόλτα, ορίστε και η ταινία με τον Ιωακείμ Φοίνικα, που εγγυάται δράση αιματοβαμμένη αλλά και δάφνες από τις Κάννες: εξαφανισμένα κορίτσια στην Αμερική του trafficking κι ένας ντετέκτιβ πρώην στρατιώτης σκληροτράχηλος που ψάχνοντας τι συμβαίνει, βουτά στα βαθιά της αμερικάνικης πολιτικής σήψης και σ' όλο το παρασκήνιο της ταραγμένης κοινωνικοπολιτικά χώρας. Της Σκοτσέζας Λιν Ράμσεϊ, που οι κριτικοί στο «Δεν ήσουν ποτέ εδώ» την αποθεώνουν, μιας και θεωρούν την ταινία κατηγορίας Σκορτσέζε και «Ταξιτζή».
Στον Κεραμεικό για τέκνο κλάμπινγκ, μιας και ο μέγας Ρομπ Ες αριβάρει στο Steam καλεσμένος της Deep Phase. Μια κολεκτίβα κινητής γιορτής με αρχηγό τον Mikee που χρόνια τώρα εξειδικεύεται σε ήχους ηλεκτρονικούς, καλεί τον Ολλανδό αρχιερέα των σαμανικών bpm. Γιατί τα Deep Phase parties καλά κρατούν και περισώζουν την τιμή μιας κάποτε πολύχρωμης και πολυηχητικής γκρούβι Αθήνας.
Για ρετσίνες ή ούζα στον Καρέα, όπου πάντα τα χταπόδια είναι ωραία! Κι όλα τα θαλασσινά γενικώς, που κάνουν παιχνίδι στο τραπέζι ένεκα Σαρακοστής: «Μπαλκόνι στις Κυκλάδες» το όνομα και Άγγελος Κωβαίος εκ Σχοινούσας ο μετρ σεφ, που το ξέρει το φρέσκο ψάρι, από φαγκρί ως συναγρίδα. Στη θέα η Αθήνα από ψηλά, στα πιάτα αχινοί και λαχταριστές μακαρονάδες θαλασσινών. Από τα περιφερειακά να δοκιμάσετε όπως και δήποτε τα πορίχια - άγρια χόρτα εποχής που έρχονται κατευθείαν από το νησί του Άγγελου.
Οι Βάκχες του Ευριπίδη είναι ροκ. Κι όλη η Αθήνα σπεύδει ταχέως για να τις δει σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και σε μια παράσταση όπου τέχνη, μουσική, αρχαίο δράμα και κάθοδος του Διόνυσου στη Θήβα του Πενθέα επιτελούνται με απίστευτη ένταση, λες και βλέπεις συναυλία. Κατηφορίστε προς Συγγρού.
«Κοίτα να δεις, είμαι τραγουδιστής που δύσκολα κατεβαίνω από την πίστα. Είναι να μην πάρει μπρος η μηχανή». Τζορτζ Μαγκάρετ στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο ή και Γιώργος Μαργαρίτης ζωντανά, για να αναστενάξει η Συγγρού ως το χάραμα. Παρεμπιπτόντως η συνέντευξή του στην Άθενς Βόις που κυκλοφορεί είναι κάτι που επιβάλλεται να διαβάσεις: ήθος, σπάνια ευκρίνεια και αντίληψη, σεμνότητα και αγάπη για τη μουσική αλλά και το γλέντι.
Είτε το απολαμβάνουμε με τη μορφή μιας ζεστής φρατζόλας ψωμιού είτε με τη μορφή ενός ντελικάτου γλυκού, το αλεύρι έχει τη δύναμη να παρηγορεί, να εμπνέει και να ενθουσιάζει
13°
