Σπυριδούλα στο Gagarin 205

Η ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ 40ρισε.

Δεν είναι οι πιo εύκολοι άνθρωποι. Αλλά δεν είναι και της ευκολίας.

Κατά τι νεώτερη κι εχοντας μεγαλώσει στην ιδια γειτονιά, αυτούς τούς τύπους τούς παρατηρούσα κάπως από μακριά. Αργά νύχτα, ξημερώματα, συναντιόμασταν στα περίπτερα για τσιγάρα και λοιπά. Συνοδεύοντας πάντα τα ομορφότερα κορίτσια, με τα καπέλα τους και τα μακριά παλτά.

Κι αλλοτε και πιο συχνά στήν Πλάκα στό Σπόρτιγκ και στα σινεμά παίζοντας αυτοί από σκηνής κι εμείς να ζούμε τα ονειρά μας τα τρελά.

Αργότερα, στo σπίτι το μυθικό στην Αγία Παρασκευή… Η κατάσταση ηταν Φλού κι είχαμε πλέον γνωριστεί.

Παύλος, Μήτσος και λοιποί. Τζιμό, Τέρρυ, Τόλης Μ., Σωτήρης Θ., Παύλος Β., Νίκος Δ. Ηταν πολλοί και εκλεκτοί κι ανάμεσά τους η Μελίνα Κ. η πιό ξεχωριστή!

Πορείες, διαδηλώσεις, Μαύρα ρόδα, ζωή χωρίς εκπτώσεις.

Κυλώντας ή κατρακυλώντας, rock ‘n roll…

Δεν μετρώ τα χρόνια ποτέ, κι ούτε για τους φίλους μεζούρα κρατώ (οι μετρήσεις είναι για δημοσιογράφους “τυπικούς” κι ερευνα στατιστική) κρατάω τη χαρά και το ταξίδι μου μαζί.