Δύο βίντεο με τις φωνές των διαδηλωτών των Ηνωμένων Πολιτειών. Ζητούν δικαιοσύνη με ειρήνη για τους ίδιους και τον Τζορτζ Φλόιντ.
«Κουράστηκα να βλέπω ότι δικούς μου μαύρους άνδρες, τις δικές μου μαύρες γυναίκες να τους πυροβολεί και να τους σκοτώνει η αστυνομία της Νέας Υόρκης. Έχω τρεις νεκρούς στο σπίτι μου. Μας σκοτώνουν χωρίς λόγο». Δύο βίντεο στο BBC και στον Guardian δίνουν τον λόγο στους διαδηλωτές των Ηνωμένων Πολιτειών που έχουν βγει στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν κατά της αστυνομικής βίας μετά τον βίαιο θάνατο του 46χρονου Τζορτζ Φλόιντ, στη Μινεάπολη.
Αυτές είναι οι φωνές τους και οι λόγοι που εξεγείρονται. «Ο τρόπος που συμπεριφέρθηκαν στον Τζορτζ Φλόιντ είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο βίαια και απάνθρωπα πράγματα που έχω δει στον πλανήτη».
«Σε αυτήν τη χώρα μεταχειριζόμαστε τα ζώα καλύτερα από τις ζωές των μαύρων. Μας έχει κουράσει το γεγονός ότι οι αστυνομικοί σε αυτήν τη χώρα απαλλάσσονται ακόμα κι όταν διαπράττουν φόνο».
«Αυτό που κάνουμε αυτήν τη στιγμή ρισκάροντας τις ζωές μας εν μέσω πανδημίας είναι ένας αγώνας για την ανθρωπότητα. Και ζητούμε από όλο τον κόσμο να σταθεί στο πλευρό μας».
«Σας χρειάζομαι όλους μαύρους, άσπρους, πράσινους, πορτοκαλί. Δεν με νοιάζει το χρώμα σας. Πείτε σε όλους ότι αυτήν τη μάχη δεν θα την κερδίσουμε όπλα. Αλλά ειρηνικά».
«Αυτό που θέλω από εσένα που είσαι σήμερα 16 ετών είναι να βρεις έναν άλλον τρόπο. Ό,τι κάναμε εμείς δεν έβγαλε πουθενά. Είμαι θυμωμένος στα 46. Είναι θυμωμένος στα 31. Είσαι θυμωμένος στα 16. Το να πάθεις κάτι κακό, να θέτεις σε κίνδυνο τον εαυτό σου, δεν είναι ο σωστός τρόπος».
«Είναι καθήκον σου να μην κάψεις το δικό σου σπίτι σου εξαιτίας του θυμού σου με τον εχθρό. Ήρθε η στιγμή να αποκτήσουμε σχέδιο, κινητοποιήσεις, οργάνωση και στρατηγική».
«Είναι σαν να μην μπορούμε να μιλήσουμε, να περπατήσουμε, να αναπνεύσουμε, να κοιμηθούμε, να οδηγήσουμε… χωρίς το αίσθημα του φόβου».
«Βαρέθηκα τα χάσταγκς. Θέλω να ζήσω».
«Δεν θέλω να μας βλέπουν ως ταραξίες που κάνουν λεηλασίες. Διαμαρτυρόμαστε με πάθος, είμαστε παθιασμένοι άνθρωποι».
«Βαρέθηκα να ακούω για μαύρους νεκρούς. Βαρέθηκα να φοβάμαι μήπως με σταματήσουν για έλεγχο οι αστυνομικοί».
«Θέλουμε η χώρα μας να αναγνωρίσει ότι έχει μια ιστορία δουλείας, βιαιότητας σε βάρος της κοινότητας των μαύρων για αιώνες. Αντί να μας επιπλήττετε για το πώς διαδηλώνουμε νομίζω ότι πρέπει να αναγνωρίσετε ποιος έδωσε αυτόν τον τόνο στη διαμαρτυρία και μας ανάγκασε να αντιδράσουμε με αυτόν τον τρόπο».
«Θέλω να συμπεριφερόμαστε στις ζωές των μαύρων σαν να ήταν οι δικές μας ζωές σε καθημερινή βάση. Μέσα στην τάξη, έξω από την τάξη, στους δρόμους».
«Βρισκόμαστε εν μέσω μια πανδημίας, μιας επικίνδυνης πανδημίας και θέτουμε σε κίνδυνο τη ζωή μας. Είναι όμως συγκινητικό να βλέπεις τόσο κόσμο να μας στηρίζει κατά των αδικιών που βιώνουμε».
«Πιστεύω ότι το μήνυμά μας ήταν ξεκάθαρο στην αρχή και κάπως στην πορεία πιο ασαφές και νεφελώδες. Αλλά επί της ουσία το μήνυμα είναι ένα: Οι ζωές των μαύρων μετρούν».
