Έτσι φτιάχνονται τα hot dog (και κάπως σκεφτόμαστε να μην ξαναφάμε…)

Τα hot dog είναι μία από τις αγαπημένες λιχουδιές του σύγχρονου κόσμου που συντροφεύουν πολλές από τις εξόδους μας για σινεμά ή και λίγο «βρώμικο», τα αγαπημένα μας ματς και τις σειρές που δεν χάνουμε μπροστά στην τηλεόραση ή τα μικρά μας διαλείμματα από τη δουλειά για ένα σνακ.

Όμως, τα hot dog δεν είναι αυτό που νομίζουμε ότι τρώμε, ειδικά όταν τα ψωνίζουμε έτοιμα, μέσα στα σακουλάκια που περιμένουν το χέρι μας να τα βουτήξει από τη βαθεία κατάψυξη των σούπερ μάρκετ. Το πώς πραγματικά παρασκευάζονται το είχε αποκαλύψει η μακροχρόνια σειρά ντοκιμαντέρ του Discovery Channel «How It's Made», η κάμερα της οποίας είχε τρυπώσει σε εργοστάσιο παραγωγής hot dog.

Το επεισόδιο εξηγεί ότι τα περισσότερα hot dog στις ΗΠΑ ξεκινούν ως μείγμα από αλεσμένο βοδινό, χοιρινό και κοτόπουλο — κάτι που πλησιάζει τη συνταγή του βιεννέζικου λουκάνικου. Τα υπολείμματα κρέατος –γιατί γι’ αυτό μιλάμε επί της ουσίας- υφίστανται μία συγκεκριμένη επεξεργασία μέσω μηχανής άλεσης και αναμειγνύονται με μία σειρά από συστατικά όπως τροποποιημένο άμυλο, αλάτι και διάφορα αρωματικά.

Στη συνέχεια, ένας πίδακας νερού που έχει αναμειχθεί με σιρόπι καλαμποκιού — «για μια δόση γλυκύτητας» — ψεκάζεται στο μείγμα καθώς αναδεύεται σε μια μεγάλη μεταλλική δεξαμενή. Για όσους έφτασαν ως εδώ, υπάρχουν καλά νέα: από αυτό το σημείο και μετά, το άμορφο μείγμα κρέατος αρχίζει να παίρνει μορφή και να μοιάζει με hot dog.

Το κρέας διοχετεύεται μέσω μηχανής σε σειρές μεμβράνης που θα επικαλύψουν τα λουκάνικα (γι’ αυτό η μαμά σας έλεγε να αφαιρείται αυτή τη... διάφανη φλούδα από τα βραστά λουκάνικα) — μια σύγχρονη εκδοχή του παραδοσιακού εντέρου προβάτου — και οι εργαζόμενοι χρειάζονται μόλις 35 δευτερόλεπτα για να δημιουργήσουν μια αλυσίδα hot dog που φτάνει το μήκος δύο γηπέδων ποδοσφαίρου.

Μετά από όλη αυτή τη διαδικασία προκύπτει, τελικά, κάτι που μοιάζει με hot dog.

Οι σχάρες με τα hot dog ψήνονται και καπνίζονται. Μόλις ολοκληρωθεί και αυτή η διαδικασία, ψύχονται και συσκευάζονται, έτοιμα να φτάσουν στο τοπικό σούπερ μάρκετ για μαζική κατανάλωση.

Και φυσικά, όπως σε κάθε επεξεργασμένο τρόφιμο του σύγχρονου δυτικού κόσμου, έτσι και εδώ ισχύει το γνωστό δίλημμα: να ξέρεις πώς φτιάχνεται αυτό που τρως με κίνδυνο να το σιχαθείς ή να επιλέγεις πλήρη άγνοια για να μην αναγκαστείς να χάσεις μία από τις (έτσι κι αλλιώς λιγοστές) απολαύσεις σε αυτή τη ζωή όπως είναι το junk food;

Διαλέγετε και παίρνετε!