Μίλα μου βρώμικα 510

Καλησπέρα, Μυρτώ! Με λένε Βάσω και είμαι 16 χρονών. Εδώ και πολύ καιρό μου άρεσε ένα παιδί ο οποίος στην καταγωγή είναι τσιγγάνος. Εμένα δεν με ενόχλησε καθόλου αυτό, σε όσες φίλες μου το είπα με κορόιδευαν και μου έλεγαν θα πας με τσιγγάνο και κάτι τέτοια. Αυτό το παιδί δεν ήξερε ότι εγώ είχα κάποια συναισθήματα για αυτόν! Εγώ διατηρούσα ένα ψεύτικο προφίλ στο Facebook μαζί με μια «φίλη» μου και όπως συνδέθηκα μια μέρα βλέπω ότι μιλούσε με το παιδί που μου άρεσε. Την παίρνω τηλέφωνο και της λέω «άσε, από εδώ και πέρα να μιλάω εγώ με αυτό το παιδί». Μιλούσαμε για 10 μέρες μέσω του ψεύτικου προφίλ και ήταν σαν να έχει σχέση με αυτή την κοπέλα. Μιλούσαμε όλη τη μέρα ή στο Facebook ή στο κινητό. Και μου στέλνει μήνυμα ξαφνικά ένα βράδυ και μου λέει του είπε αυτή η φίλη μου ότι το προφίλ είναι ψεύτικο και ότι κρύβομαι εγώ πίσω από αυτό. Προσπάθησα να το καλύψω, αλλά τίποτα. Μου έστειλε και εμένα μήνυμα και άρχισε να βρίζει. Του είπα να βρεθούμε από κοντά να του εξηγήσω αλλά απάντηση δεν πήρα. Εσένα ποια είναι η γνώμη σου; Τι θα έκανες στη θέση μου;

Μπορεί να αναρωτιόμουν: «Γιατί να μου αρέσει κάποιος που αντί να πέσει με τα μούτρα σε μια ενδιαφέρουσα ίντριγκα, θεωρεί ότι τον κορόιδεψα και με βρίζει;» Και ξαφνικά, θα βαριόμουν.

Υ.Γ. 1 Τώρα, αν προσπαθήσατε να το καλύψετε λέγοντας μαλακίες, κρίμα. Καλύτερα να παραδεχόσασταν ότι το κάνατε γιατί απλώς τον γουστάρετε.

Υ.Γ. 2 Το ότι είναι τσιγγάνος σε τι χρησιμεύει στην ιστορία και μας το γράψατε;

Μυρτώ μου, γεια σου! Είμαι σε μια σχέση περίπου 3 μήνες. Με έναν άνθρωπο που από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας δεν με ενθουσίασε όσο θα ήθελα, αλλά έκανε πολλά για να είμαστε μαζί. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι ήμουν καιρό μόνη μου, με έκαναν να πω το ναι. Με το καιρό, άρχισα να νιώθω πράγματα γι’ αυτόν και, παρά τις διαφορές μας, έκανα προσπάθειες να έρθω πιο κοντά του. Εκείνος όμως, ενώ πάντα ήταν ο πιο ερωτευμένος από τους δυο, δεν κάνει κάτι ξεχωριστό να με τρελάνει. Αν και ποτέ δεν μου χαλάει χατίρι, με φροντίζει και με προστατεύει, δεν παίρνει εύκολα πρωτοβουλία για τίποτα. Και επειδή δεν ζει μόνιμα Αθήνα, τώρα που βρίσκεται εδώ, αν δεν είναι μαζί μου ή στα σεμινάριά του, περνάει όλη του τη μέρα με ταινίες και τηλεόραση. Επίσης, μιας και στο παρελθόν έχει ζήσει έντονα, δεν τον νοιάζει ούτε να ξενυχτήσει ούτε να πειραματιστεί με νέα πράγματα. Εγώ όμως στα 24 μου (έχοντας ήδη στερηθεί πολλά), δεν μπορώ έτσι. Θέλω να βγω,να ενθουσιαστώ, και είναι φορές που μαζί του νιώθω να βαριέμαι. Θα βγούμε για καφέ, άντε και για ένα χαλαρό ποτό και σπίτι. Κι όταν βγαίνω με τη φίλη που αυτή μας γνώρισε (επειδή είναι ελεύθερη), θεωρεί πως θα με παρασύρει δεν ξέρω και γω σε τι. Άσε που σε λίγο φεύγει για καιρό (καθότι ναυτικός). Και γω τι κάνω; Μένω προσπαθώντας να αλλάξει κάτι ή χωρίζω πριν ακόμα φύγει και μετά είναι αργά; Γιατί αυτός ήδη κάνει σχέδια για μας, ενώ εγώ του είπα εξ αρχής, πάμε κι όπου βγει. Άλλοι μου λένε να χωρίσω κι άλλοι να μην τα παρατήσω τόσο εύκολα και το μετανιώσω. Εσύ;

Εγώ λέω ότι η ιδέα της ζεστής φωλιάς είναι όντως το τυρί στη φάκα, όσο αμάσητο και να είναι ένα κορίτσι. Παρόλα αυτά, ο χρόνος έχει τον τρόπο του να πιέζει τις αντοχές μας. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό – ειδικά στα 24 σου, όταν το σύμπαν που σε περιβάλλει δείχνει ακόμα τόσο καινούργιο και ανεξερεύνητο.

Μυρτώ, εκπέμπω SOS... πριν λίγο καιρό με προσέλαβαν ξανά στην παλιά μου δουλειά. Μπαίνοντας μέσα είδα ότι δουλεύει εκεί ο Χ. Ένας καλός μου φίλος από τα παλιά, που όταν με είδε με αγκάλιασε, με φίλησε και αρχίσαμε τις συζητήσεις και τα γέλια. Κάπου εκεί ήταν που μου είπε ότι τα έχει με τη Δ. Παλιά μου συνεργάτιδα και πολύ καλή μου φίλη. Του απάντησα ότι το ξέρω, με μια πρωτόγνωρη αμηχανία... Περνώντας οι μέρες ερχόμασταν όλο και πιο κοντά, μιλούσαμε όλο και περισσότερο, σχολάγαμε μαζί, φεύγαμε, πηγαίναμε για φαγητό, με στήριζε και τον στήριζα πάνω σε θέματα και αντιπαραθέσεις της δουλειάς. Κάπου εκεί, σαν χαζή και ανόητη, καταλαβαίνω ότι δεν τον βλέπω πια φιλικά, ότι έχω αρχίσει και νιώθω. Πλέον εκείνος παραιτήθηκε από τη δουλειά, εγώ είμαι σε κακό χάλι, νιώθω τύψεις και δεν ξέρω τι να κάνω. Και το χειρότερο όλων; Εκείνος χώρισε και έχω μπει στην άβολη θέση να τον παρηγορώ. Είμαστε πολλά χρόνια φίλοι... Γιατί τώρα και γιατί αυτός;

Δεν διευκρινίσατε αν παραιτήθηκε/χώρισε για λόγο σχετικό με εσάς, οπότε δεν μπορώ να καταλάβω πολλά. Σε κάθε περίπτωση, c’est la vie, αγαπητή φίλη. Χωρίς ανατροπές, θα μας καταπιεί η κινούμενη άμμος. Και δεν λέει.