Tον κοιτάς, σε κοιτάει. Χαμογελάς, χαμογελάει. Αποστρέφεις το βλέμμα. Περιμένεις πριν κοιτάξεις ξανά. Κι αν τα πράγματα κυλήσουν ομαλά, υπάρχει μια στιγμή, μια μοναδική στιγμή, που οι ματιές συναντιούνται. Κι αν η στιγμή είναι ακόμα πιο ιδιαίτερη, τα βλέμματα κλειδώνουν. Κι αισθάνεστε την έλξη να αιωρείται.
Αυτή είναι η στιγμή που όλοι αποζητούν. Η στιγμή που βλέπουμε στις ταινίες. Το ένα βλέμμα που υπόσχεται να αλλάξει όλη σου τη ζωή. Το αίσθημα αδυναμίας και μια κρυφή αίσθηση απαγορευμένου. Ο μυστηριώδης ξένος που θα σε προσεγγίσει και θα σου ανοιχτεί. Η κοπέλα της διπλανής πόρτας που θα δεις στο συρμό και δεν θα θέλεις να φτάσεις στον προορισμό σου. (Ναι, κατηγορώ το «Πριν το ξημέρωμα» για τις υψηλές απαιτήσεις μου. Συγγνώμη, αθηναϊκό μετρό. Ξέρω, δεν θα φτάσεις ποτέ τις προσδοκίες μου σε αυτό τον τομέα.)
Δυστυχώς, όμως, λίγες είναι οι ιστορίες που ταιριάζουν σε αυτή την εξίσωση και διατηρούν το «happily ever after». Δεν ξέρεις πάντα τι να πεις. Το χάσμα σού φαίνεται αδύνατο να γεφυρωθεί. Σκέψεις πλημμυρίζουν το μυαλό σου και τελικά δεν κάνεις το βήμα. Και γιατί να το κάνεις; Γιατί να εκτεθείς σε έναν ξένο, να σαστίσεις κι ενδεχομένως να σε απορρίψει, όταν μπορείς με μια κίνηση να έχεις πρόσβαση σε δεκάδες ανθρώπους στο διαδίκτυο, τους οποίους μπορείς να μελετήσεις, να ψάξεις και μπορείς να τους μιλήσεις βγάζοντας από το μείγμα το άγχος της συζήτησης πρόσωπο με πρόσωπο. Tinder, Grindr, OkCupid και αμέτρητα άλλα dating apps υπάρχουν διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή για να μπορείς να φλερτάρεις όπου κι αν βρίσκεσαι.
Παρότι δεν είχα χρησιμοποιήσει κάποιο τέτοιο app στο παρελθόν, παρά μόνο με παρέα για να δω πώς λειτουργεί, πίστευα πως τα περισσότερα άτομα της ηλικίας μου προτιμούν το online dating. Σε μια πρόσφατη συζήτηση, ωστόσο, αρκετοί φίλοι και γνωστοί είχαν αντικρουόμενες απόψεις. Πού βρίσκεται τελικά η αλήθεια; Βελτιώνουν οι εφαρμογές την ερωτική ζωή των νέων; Τα προτιμούν ή όχι; Μήπως δεν είναι τόσο συχνή η χρήση τους όσο φανταζόμουν; Βγήκα, λοιπόν, και ρώτησα.
Άκουσα ιστορίες που με διασκέδασαν, όπως αυτή μιας γνωστής που χρησιμοποιούσε το λογαριασμό της φίλης της για να υιοθετεί μια διαφορετική persona, αλλά και ιστορίες που με στεναχώρησαν, όπως αυτή ενός φίλου που το ραντεβού του τελικά αποδείχτηκε τελείως διαφορετικό από αυτό που περίμενε ενώ θεωρούσε πως είχε βρει τη «μία και μοναδική». Ρώτησα αρκετούς, όμως δεν έβγαλα ένα σίγουρο συμπέρασμα. Άλλοι χρησιμοποιούσαν dating apps απλά για να χαζεύουν, ενώ άλλοι έστελναν απεγνωσμένα σε όποια τους άρεσε με την ελπίδα πως τα πράγματα θα προχωρήσουν. Δεν μπορούσα να καταλήξω εάν όντως είναι αδύνατο να βρεις κάποιον μέσω εφαρμογών ή εάν εγώ δεν γνώριζα άτομα που γνωρίστηκαν έτσι. Όταν άρχισα να ρωτάω τον περίγυρό μου, ήμουν πεπεισμένη πως τα dating apps ήταν κάτι αρκετά κοινό που διευκόλυνε τους ενδιαφερόμενους. Δεν είχα ποτέ την ιδέα πως όλα τα άτομα στα dating apps ήθελαν σχέση, ωστόσο θεωρούσα πως σίγουρα κάποιες γνωριμίες θα είχαν μια κάποια επιτυχία.
Δεν αισθανόμουν έτοιμη να αποδεχτώ την ήττα. Ξεκίνησα, λοιπόν, μια ανεπίσημη ανώνυμη ψηφοφορία online. Και τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που περίμενα. Στην έρευνα συμμετείχαν 136 άτομα κυρίως ηλικίας 18-22 (και τα ευχαριστώ για το χρόνο τους). Όπως έδειξαν τα αποτελέσματα, το 68.4% δεν προτιμά να χρησιμοποιεί dating apps. Αδιαφιλονίκητος νικητής των εφαρμογών βγήκε το Tinder, γεγονός που δεν κάνει εντύπωση, καθώς είναι από τις πιο επιτυχημένες εφαρμογές στον τομέα, με δεύτερο επιλαχόντα το Grindr. Από αυτούς που χρησιμοποιούν apps και φαίνεται να έχουν επιτυχίες το 25.7% κατέληξε σε σχέση η οποία διήρκεσε πάνω από δύο μήνες, το οποίο δεν θεωρώ μικρό ποσοστό δεδομένου πως οι περισσότεροι μπαίνουν στις εφαρμογές για να βρουν πολλές και πρόχειρες γνωριμίες της μιας βραδιάς. Το γνωστό ποσότητα αντί ποιότητας.
Κάτι που θεωρώ ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι πως από τους 136, οι 94 απάντησαν θετικά στην ερώτηση που αφορούσε το φλερτ μέσω των υπόλοιπων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με την πλειονότητα να χρησιμοποιεί το Facebook Messenger για να συνομιλεί, να στέλνει φωτογραφίες και να κάνει κλήσεις. Μήπως τελικά η ιδέα ενός σταθερού προφίλ, το οποίο κάποιος μπορεί να «εξετάσει» ανά πάσα στιγμή και να φιλτράρει περίεργα περιστατικά είναι αυτό που προσελκύει τους νέους; Μήπως είχα δίκιο και απλά η νέα γενιά προτιμά άλλη πλατφόρμα από αυτή που εγώ φανταζόμουν; Κοιτάω όμως τα αποτελέσματα: 92.6% προτιμά το φλερτ πρόσωπο με πρόσωπο. Τίποτα δεν συγκρίνεται με την αρχική σπίθα που ενώνει τα μάτια ή το αίσθημα της αρχικής γλυκιάς αμηχανίας.
Γενικά, τα αποτελέσματα ήταν μεικτά, όμως σε ένα συμπέρασμα καταλήγω: Το φλερτ ήταν, είναι και θα είναι μια σύνθετη και περίπλοκη υπόθεση. Είναι ένα παιχνίδι που οι κανόνες του είναι ρευστοί. Σε άλλους δίνει ασφάλεια η οθόνη στο ενδιάμεσο, ενώ σε άλλους φαίνεται σαν εμπόδιο. Όπως και να παίξεις όμως, αν κερδίσεις δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα. Και τότε δεν θα σκέφτεσαι αν το παιχνίδι ήταν online και «λάγκαρε» στην πορεία ή αν τελικά συμπάθησες έστω και λίγο το μετρό της Αθήνας που σου επέτρεψε να ζήσεις μια στιγμή στο συρμό την οποία αξίζει να διηγείσαι.
18°
