Μυρτώ, ξέρω, δεν κάνεις προξενιά στη στήλη σου, όμως μήπως μπορείς να κάνεις μια εξαίρεση; Είναι εύκολο να με φέρεις σε επαφή με τον «αιώνιο μικρό Duranobios» που αγανάκτησε στο τ.350; Είμαι κι εγώ αγανακτισμένη και μόνη. Ευχαριστώ. - Ria
Όταν λέτε να σας φέρω σε επαφή; Έχετε κάποια ιδέα ή πρέπει να σκεφτώ και τον τρόπο;
Υ.Γ.1 «Αγανακτισμένη και μόνη». Κάτι τέτοια γράφετε και μετά πέφτω με τα μούτρα στο παγωτό 2 η ώρα το πρωί.
Υ.Γ.2 Αγανακτισμένη οk. Άφραγκη έστω. Αλλά όχι μόνη.
»Μυρτώ, εκπέμπω SOS... Ναι, για να πω την αλήθεια μου, δεν περίμενα ότι θα σου έστελνα ποτέ γράμμα, αλλά αν δεν βρω μια λογική εξήγηση θα τρελαθώ και ποιος καλύτερος να με βοηθήσει από εσένα; Είναι λοιπόν η Μ, στην οποία την έπεσα και η οποία ευγενέστατα αρνήθηκε λέγοντας ότι έχει σχέση. 2 βδομάδες μετά σε τυχαία συνάντησή μας μου προτείνει αυτή να κάτσουμε για καφέ. Φεύγοντας ζητάω και αποκτώ το νούμερό της και μου λέει «Στείλε μου για να βγούμε». Όταν όμως της έστειλα την επομένη με άρχισε στα «Δεν είμαι καλά και έχω προβλήματα με το αμόρε και έχω και το ένα και έχω και το άλλο...». Εξήγησέ μου πώς στο καλό γίνεται αυτό, βρε γκουρού του έρωτα Μυρτώ. Φιλικά
Πρώτον, αν όντως εννοείτε τη φράση «βρε γκουρού του έρωτα Μυρτώ» σάς συγχαίρω γιατί έχετε πίστη στο σουρεαλισμό, που είναι το πιο επαναστατικό κίνημα, κατά τη γνώμη μου. Δεύτερον, τι να σας εξηγήσω; Δεν τα πάει καλά με το αγόρι, της έχει τσακίσει την αυτοπεποίθηση και το ηθικό, και ψάχνει λίγη ανάταση από αλλού. Και εννοείται ότι δεν σκοπεύει να χωρίσει. Και εννοείται ότι ακόμα κι αν βγει, φλερτάρει, χαμουρευτεί, κοιμηθεί μαζί σας, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν. Οπότε, σιωπηλέ, πιστέ μου αναγνώστη, don’t be her steppin’ stone, που λέει και η ανιψιά μου η Duffy.
»Γοητευτική Μυρτώ, σε χαιρετώ! Άλλη Μία ή Μία Άλλη; Μόνο σεξ χωρίς δεσμεύσεις ή full-time σχέση; Ποιο είναι το αυτονόητο; Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει αυτονόητο... Συγνώμη, φίλτατε Αγανακτισμένε! Ούτε καν οι ανάγκες μας δεν είναι αυτονόητες: μόνο και μόνο για να τις αναγνωρίσουμε, μερικοί-μερικοί, περνάμε μύριες ταλαιπωρίες και βάσανα. Κι εγώ που σήμερα εξερευνώ μόνο προικισμένα κορμιά, εξάντλησα κάποτε χρόνο και ενέργεια στη λατρεία ενός και μόνο «Θεού»... που κατάφερε να μου αποδείξει ότι οι θεοί είναι καθαρά και μόνο θέμα πίστης. Στο θέμα μας, λοιπόν: Αγανακτισμένε dear, προς τι η αγανάκτησή σας; Γιατί, αν σας κουράζουν οι απαιτητικές γυναίκες, πηγαίνετε σε λάθος συγκέντρωση, φοβάμαι. Απαντώ στην πρόκλησή σας θετικά, αλλά εσείς τι προτιμάτε; Να φαντασιώνεστε ένα άγνωστο, πιθανά θεϊκό, κορμί «μίας άλλης» που ξεσκίζεται απολαυστικά ή να έρθετε αντιμέτωπος με την πραγματικότητα «άλλης μίας» που έχει αστείρευτο πάθος για σεξ, αλλά μπορεί να έχει και ατέλειες; Εγώ, πάντως, έχοντας τη φαντασίωση του δικού σας προικισμένου κορμιού, είχα έναν έντονο οργασμό προχτές το βράδυ κάνοντας σεξ με ένα κορμί με επιδόσεις του μέσου όρου. Σας τον αφιερώνω… εξάλλου, έχετε τα πνευματικά δικαιώματα! Να περιμένω απάντησή σας εδώ ή θα συνεχίσουμε κατ’ ιδίαν; Μυρτώ, σε φιλώ...
- Άλλη Μία
Αγαπητή «Άλλη Μία», σόρι κιόλας που ανακατεύομαι, αλλά επειδή κι εσείς φαντασιώνεστε ένα άγνωστο, πιθανά προικισμένο κορμί, hold your horses, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει με τόσες απανωτές περικοπές.
Υ.Γ. Όπως βλέπετε, σας λογόκρινα μερικές βρωμοκουβέντες. Το χοντρύνατε και δυστυχώς περνάω φάση περισυλλογής κι εγκαρτέρησης. Αμήν.
»Γεια σου, Μυρτούγκο, μου αρέσει πολύ μια ηθοποιός, πήγα και την είδα με σκοπό να τη συγχαρώ μετά, αλλά η παράσταση (στο Βολτέρ με θέμα τον Παπαδιαμάντη) ήταν πολύ βαρετή και με πήρε ο ύπνος και με είδε επειδή ήταν μικρός ο χώρος. Η παράσταση τέλειωσε (ευτυχώς για τους θεατρόφιλους, αλλά δυστυχώς για μένα). Τι να κάνω; Ευχαριστώ - Αλέξανδρος ο χέστης
Τι να σας πω, αγαπητέ Αλέξανδρε χέστη; Πετύχατε και δύσκολη χρονιά, οι περισσότεροι ηθοποιοί δεν ξέρουν τι θα κάνουν με τη νέα σεζόν, προτάσεις δεν παίζουν πολλές, το μόνο που σας μένει είναι να την ψάξετε στο facebook και να της πείτε ότι είστε αυτός που στην παράστασή της είχε συνέχεια τα μάτια κλειστά από την πολλή κατάνυξη.
Υ.Γ. Ελπίζω να μη ροχαλίζατε κι από πάνω.
»Θέλω να σε γνωρίσω από κοντά, Μυρτούδι - Κωνσταντίνος
Κι εγώ το ίδιο θέλω. Και τραβιέμαι χρόνια προς αυτόν το στόχο, αλλά δεν βλέπω φως στο τούνελ, γαμώ την ψυχοθεραπεία μου.
7°
