Σούρωνε τα μακαρόνια και οι ατμοί γέμιζαν το κουζινάκι λες και ήμασταν στα σύννεφα. «Σε αγαπώ γιαγιά μου!» της φώναζα και αυτή έσκαγε στα γέλια. «Και τώρα θα βάλουμε έξτρα γεύση» και με κοίταζε συνωμοτικά λες και θα μου αποκάλυπτε το μυστικό του σύμπαντος! Έβαζε τις σκελίδες του σκόρδου μέσα σε ένα γουδί με ελαιόλαδο και μία πρέζα αλάτι. Τις έλιωνε εντελώς και επέστρεφε το μείγμα στη φωτιά. Λίγο πριν καπνίσει το λάδι, το τράβαγε από τη φωτιά και το έριχνε απότομα στα μακαρόνια. Με γρήγορες κινήσεις σέρβιρε και τα τρώγαμε αχνιστά. Ένα από τα πιο νόστιμα φαγητά των παιδικών μου χρόνων.
Βάζουμε στη φωτιά μια βαθιά κατσαρόλα με αρκετό νερό και αλάτι. Όταν πάρει βράση, προσθέτουμε τα μακαρόνια και ανακατεύουμε.
Σε άλλη κατσαρόλα, βάζουμε το ελαιόλαδο και τις σκελίδες σκόρδου σε μέτρια φωτιά. Όταν ιδρώσουν και μαλακώσουν οι σκελίδες, τις αφαιρούμε και προσθέτουμε τον πελτέ για να τσιγαριστεί.
Βάζουμε τις σκελίδες σκόρδου που αφαιρέσαμε σε ένα γουδί με ελαιόλαδο και αλάτι και τις λιώνουμε.
Τις ξαναρίχνουμε στην κατσαρόλα με τη σάλτσα, όπου τώρα προσθέτουμε και νερό από τα μακαρόνια.
Αλατοπιπερώνουμε και όταν τα μακαρόνια μας είναι σχεδόν έτοιμα, τα τραβάμε με κουτάλα και τα ρίχνουμε μέσα στη σάλτσα να τελειώσουν το μαγείρεμά τους, ρουφώντας όλη τη σάλτσα τους.
*Την παραπάνω συνταγή μαζί με πολλές ακόμη, θα τη βρείτε στο βιβλίο της Εύας Παρακεντάκη «100 Αυθεντικές Κρητικές Συνταγές», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Creamy W Books.
8°
