Στον μεγάλο Σκλαβενίτη στο Κερατσίνι, Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, γύρω στις 19:30. Κοιταζόμασταν τόσο έντονα. Μου είπες να πάω στο ταμείο express. Δεν ήσουν μόνος. Το βλέμμα σου μού έκοψε την ανάσα! Έχεις σίγουρα καταλάβει!!!
Ρέμα Πικροδάφνης, Παλαιό Φάληρο. Περπατούσα μαζί με ένα φίλο μου και εσύ με μια φίλη σου ψηλή που δε φορούσε μάσκα. Αφού προσπεραστήκαμε, γύρισα να σε κοιτάξω, γύρισες και εσύ. Επαναλήφθηκε άλλες δύο φορές. Σκέφτηκα ότι ήταν creepy να έρθω να σου μιλήσω, αλλά έπρεπε έστω να σου φωνάξω ένα «γειά». Στην ψιλοαπίθανη περίπτωση που σκεφτείς όπως εγώ, θα χαρώ να μιλήσουμε...
Γεια σου. Έκανες βόλτα με τον σκύλο σου και με ρώτησες αν είναι δικό μου το γατάκι που ήταν στα πόδια μου. Το οποίο, αν κατάλαβα καλά, σε ακολούθησε μέχρι πάνω. Θα χαρώ να μου στείλεις.
Θα σε ψάχνω παντού, μέχρι να σε βρώ. Είμαι η Άνθη με τις ξαδέλφες μου. Ακούς Είσβο, και είσαι ψιλοφυσιολογικός. Σε θέλω ρε, σε ερωτεύτικα επειδή μου μίλησες, μπορεί να σε λένε και Νίκο όμως.
Ξανθιά. Οδηγούσες μαύρο sport αυτοκίνητο. Πρόλαβα και είδα τα τελευταία δύο νούμερα της πινακίδας σου, 86. Γύρω στις 15.00, είχες σταματήσει στο κεντρικό φανάρι έξω από το Under Αrmour...
Μιχαλακοπούλου με Σεμιτέλου, Αθήνα. Σε είδα να κλειδώνεις τη μηχανή σου και να φεύγεις προς Σεμιτέλου. Κοιταχτήκαμε φευγαλέα και με μαγνήτισες. Σου άφησα κάτι για την καλή χρονιά. Αν το βρεις, επικοινώνησε...
Περιμέναμε στην ουρά για καφέ στο Morning Bar στο Κουκάκι. Με ρώτησες πληροφορίες για το αντιανεμικό που φορούσα. Όμορφο (και κάτω από μάσκα) μελαχρινό κορίτσι, μακάρι να το δεις και να απαντήσεις.
Ωραία μάτια 
