ΣΕ ΕΙΔΑ

Σε είδα στο πάρτι της Φιλοσοφικής. Ήσουν με τους φίλους σου, ρουφούσες τσιγάρο και έπινες κρασί, ήμουν παραδίπλα σου. Κάποια στιγμή έφυγες πιο πάνω στα σκαλιά και μετά έφυγες εντελώς από το πάρτι. Μέτριο ανάστημα, μελαχρινός με ασημί κρικάκια και στα δύο αυτιά.
 

Κώστα, Γιάννη και Χρήστο, μήπως να βρεθούμε να λύσουμε και τα υπόλοιπα σταυρόλεξα; Νίκη και Ματίλντα.
 

Κηφισιά, Recipe bar. Μιλήσαμε αρκετή ώρα. Δεν σου έδωσα το τηλέφωνό μου τελικά. Είναι το δεύτερο «σε είδα» μήνυμα που στέλνω για σένα ως χρέος μου στο... σύμπαν! Εύχομαι να το δεις.

Palazzo Λούτσα. Φόραγες ένα κόκκινο φόρεμα και ήσουν με μια φίλη σου. Ήμουν όλο το βράδυ στη διπλανή παρέα σου με δύο φίλους μου. Το μετάνιωσα που δε σου μίλησα τότε. Και το σκέφτομαι συνέχεια από τότε...

Εσύ ψηλή καστανόξανθη. Φορούσες κοντή ριγέ φούστα, άσπρη-μπλε. Πολύ ωραίο σώμα, μαυρισμένη. Κρατούσες στον ώμο μια κλασική LV. Γύρω στις 12.30. Ψωνίζαμε δίπλα-δίπλα, στα πορτοκάλια, όταν χτύπησε το κινητό σου. Αν δεις το μήνυμα, να ξέρεις ότι θέλω να σε γνωρίζω...
 

20 Ιουνίου, 10:30, Προμηθέας. Παρά το ανιαρό του πόστου σου είχες θετική διάθεση και μου έκανες κάποια καλοπροαίρετα κοπλιμέντα. Μ' άρεσε πολύ η αύρα σου, σε σκεφτόμουν, μετά/μετάνιωσα που δεν ανταπέδωσα κάπως.
 

Σε είδα στα Μαρτινάκια, καθόσουν σχεδόν δίπλα μας. Και ξαφνικά, σε ξαναβλέπω κατά την αποβίβαση στο Λαύριο. Εσύ περίμενες καθιστός και εγώ προχώραγα προς τις σκάλες. Κοιταχτήκαμε, αλλά εγώ συνέχισα να κατεβαίνω τις σκάλες. Έχεις ματάρες και έπρεπε να σ' το είχα πει από κοντά. Αν το δεις, ίσως σ' το πω κι από κοντά.
 

Κατεβαίναμε μαζί τις στροφές πηγαίνοντας προς Χαλκίδα. Ήμουν από πίσω σας με ένα μαύρο Όπελ. Ήσασταν κοριτσοπαρέα 4 άτομα μέσα σε ένα μαύρο C1 ή ένα 108! Δε σας προσπερνούσα επίτηδες, αν και είχατε φτιάξει μεγάλη καρότσα (κοντά στα 8 αυτοκίνητα). Το πηγαίνατε αργά αργά. Εν τέλει στην τελική ευθεία λίγο πριν το πρώτο φανάρι σας προσπέρασα. Είχατε αθηναϊκή πινακίδα, ξεκινούσε με ΙΖΟ. Αν το δει κάποια από σας, ας στείλει.
 

21 Ιουνίου, 20.40. Φόρεμα λευκό με κόκκινα σχέδια. Ζεστός καφές.
 

Ήσουν με την παρέα σου σε ψητοπωλείο στο Περιστέρι, ήμουν κι εγώ με τη δική μου. Σε κοιτούσα πολλές φορές. Όταν το αντιλήφθηκες, κοίταζες κι εσύ προς το μέρος μου. Όταν σε κοιτούσα, θεωρούσα ότι έβλεπα κάτι οικείο στο πρόσωπό σου και κάτι ιδιαιτέρως συμπαθές! Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε αυτό που έβλεπα, αυτή τη λάμψη που βγάζεις! Δε βρήκα τρόπο να έρθω να σου μιλήσω... Όταν φύγαμε εμείς, έμεινα λίγο έξω από το κατάστημα και οι φίλες σου κοιτούσαν προς το μέρος μου στον δρόμο που στάθηκα με τον φίλο μου. Φορούσες λαδί φόρεμα, θέλω να σε δω ξανά! Στείλε να πάμε για πιτόγυρα. 😅😂