Σάββας Σαββόπουλος: Χριστούγεννα 2025

Ένα ποίημα του Σάββα Σαββόπουλου για όσους δεν αντέχουν τη γιορτή, και για τη βία της χαράς όταν δεν τη νιώθεις.

Μνήσθητι, Κύριε,

του μικρού παιδιού
που σήμερα εργάζεται
για το νοίκι
και τα φάρμακα
της μάνας του,

του φυλακισμένου
που ναρκώνεται
για να ξεχάσει
ότι γιορτή δεν υπάρχει
γι’ αυτόν.

Μνήσθητι, Κύριε,

εκείνων που ο πόνος
πάγωσε την ψυχή τους
και περιμένουν
τα δάκρυα κάποιου
να την ξεπαγώσουν,

του απελπισμένου
που κάνει την τρέλα
για να σταματήσει
την πτώση·
έστω και δεμένος.

Μνήσθητι, Κύριε,

των ξενιτεμένων
που περιφέρονται
γύρω από τον σταθμό
περιμένοντας
ένα βλέμμα,

εκείνων που Σε μισούν
τα Χριστούγεννα περισσότερο,
γιατί δεν σου έμοιασαν,
γιατί δεν τους αγάπησαν
όπως Εσένα.

Μνήσθητι, Κύριε,

εκείνων
που τη μέρα που γεννήθηκες σταυρώνονται.

Κοιτάζουν ψηλά.

Δεν…
Δεν…

Μόνο κάτι απειλητικά
αεροπλάνα…