Λογοτεχνία και ποίηση από τις εκδόσεις Βακχικόν

Ξύπνα σ’ αγαπώ, Μυθιστόρημα, Εύα Λεοντιάδου
Δεκαετία 1970. Η Ματίνα φτάνει στην Αθήνα για σπουδές, γεμάτη ελπίδες για το μέλλον. Εκεί θα συναντήσει τυχαία τον Βαγγέλη, έναν νέο με τα δικά του όνειρα αλλά και προβλήματα. Μια σπίθα ανάβει ανάμεσά τους. Προτού προλάβουν καλά καλά να συστηθούν, θα χαθούν και πάλι. Τώρα ο ένας ψάχνει απεγνωσμένα τον άλλον στην αχανή πρωτεύουσα. Ένα γλυκόπικρο μυθιστόρημα για μια σχέση αγάπης που αψηφά κάθε λογική και παραμένει ανεξίτηλη στο πέρασμα του χρόνου.

Η πρώτη συνάντηση, Διηγήματα, Δήμητρα Γεράση
Στην Πρώτη συνάντηση, η Δήμητρα Γεράση μας προσφέρει, με μια δόση χιούμορ και μπόλικη φαντασία, εννιά ξεχωριστές ιστορίες με απρόσμενους ήρωες· πλάσματα από άλλους κόσμους που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, παρατηρούν και αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους. Γι’ αυτό να κοιτάτε καλά γύρω σας! Από τη μια στιγμή στην άλλη η ζωή σας μπορεί ν’ αλλάξει για πάντα.

Το αύριο είναι χθες, Μυθιστόρημα, Κατερίνα Γαλιάτσου
Για δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια, η Σοφία ζει μακριά από τη γενέτειρά της. Μια συγκυρία της ζωής θα τη φέρει και πάλι πίσω στον τόπο της. Στο πατρικό της σπίτι δεν μένει πια κανείς. Εκεί, η ίδια θα έρθει αντιμέτωπη με το παρελθόν της, με ένα επώδυνο γεγονός που μοιάζει να την έχει ταράξει συθέμελα. Στο Αύριο είναι χθες, η Κατερίνα Γαλιάτσου προσφέρει στον αναγνώστη μια ηρωίδα που, περνώντας από τις συμπληγάδες της καθημερινότητας, αγκαλιάζει το τραύμα της, βρίσκει την ισορροπία μέσα της, απελευθερώνεται. Αυτό δεν επιζητούμε όλοι;

Η Δανία είναι σάπια, Μυθιστόρημα, Τάσος Πετρίτσης
Τέσσερα παιδιά με πολυτελείς ζωές βαδίζουν προς την ενηλικίωση με φόντο την κωμικοτραγική τοιχογραφία της χώρας τους. Οι γονείς τους, πρόσωπα με ρόλους πρωταγωνιστικούς στη δημόσια ζωή, μοιάζουν να τους συστήνονται από την αρχή, καθώς μέρα με τη μέρα οι ανήλικοι πρωταγωνιστές ανακαλύπτουν έκπληκτοι τη διαφθορά του κόσμου που τους περιβάλλει και τη συνενοχή των γονιών τους σε αυτήν. Στο νέο του βιβλίο, ο Τάσος Πετρίτσης σκιαγραφεί την αναγνώριση μιας σκληρής πραγματικότητας, όπως σταδιακά συντελείται μέσα στο βλέμμα των παιδιών, λίγο αφότου συνειδητοποιήσουμε ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανίας.

διέσχισα την πόλη, Ποίηση, Άννα Ξανθοπούλου
Διέσχισα την πόλη/χωρίς να αφήσω το ίχνος μου πάνω της./Αμνήμων επιδείκνυε τον τουριστικό της εαυτό/ακατανόητο στην παρακμή της./Διέσχισα την πόλη/χωρίς να διασταυρώσω το βλέμμα μου/με των ανθρώπων./Από-στρέφοντας/έστρεφα στα ανθισμένα μπαλκόνια,/ζήλευα την παράλογη παρουσία/ενός ρολογιού τοίχου σε ένα από αυτά/σχεδόν έκλαψα από νοσταλγία./Διέσχισα την πόλη/κουφή στην οχλοβοή της./Με το βλέμμα χαμηλωμένο/με προσπέρασα.

Μετά την αντάρα, Ποίηση, Ανδρομάχη Μασούρου
Λιάζομαι κι αναπνέω./Βρέχομαι και γεμίζω./Στιγμές που τα ρολόγια σταματούν,/με κοιτάει η ζωή και μου χαμογελά./Μα της μουτρώνω λίγο,/γιατί μαζί σου τα ήθελα όλα.

Απεταξάμην, Ποίηση, Ελένη Γιοβάνογλου
Εν αρχή είν’ ο λόγος./Ο λόγος που το μολύβι θα ναυαγήσει στο χαρτί./Δεν χρειάζονται πολλά./Ένα μολύβι, ένα χαρτί/και μια τρικυμία.

Ξαπλωμένοι στο γρασίδι, Θέατρο, Κατερίνα Ανδριανάκη
Τι απομένει όταν δύο επαγγελματίες κλέφτες παγιδεύονται σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει πια τίποτα να κλέψεις – ούτε ελευθερία, ούτε βεβαιότητες, ούτε το παρελθόν σου; Ο Τομ και ο Τζέρι, δύο άντρες με κοινή ζωή και σκοτεινό παρελθόν, βρίσκονται κλεισμένοι για μήνες σε ένα διαμέρισμα, την ώρα που ένας φονικός ιός σαρώνει τον πλανήτη. Με χιούμορ που κόβει σαν ξυράφι και δραματικές κορυφώσεις, το έργο εστιάζει στον τρόμο της απώλειας, στην ανάγκη για έλεγχο, αλλά και στην αχτίδα λύτρωσης που ίσως ξεπροβάλλει όταν όλα μοιάζουν χαμένα.