Βιβλιο

Ο Σκάνταρ και ο Κλέφτης του Μονόκερου

Το μυθιστόρημα που έσπασε κάθε ρεκόρ πώλησης δικαιωμάτων κυκλοφορεί στην Ελλάδα στις 28 Απριλίου, ταυτόχρονα με άλλες 35 χώρες

Κυριάκος Αθανασιάδης
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Σκάνταρ και ο Κλέφτης του Μονόκερου: Παρουσίαση του εφηβικού μυθιστορήματος φαντασίας της Annabel F. Steadman (εκδ. Ίκαρος, μετάφραση Μαργαρίτας Ζαχαριάδου).

Μολονότι είναι μόλις το πρώτο της βιβλίο, η Annabel F. Steadman είδε τη ζωή της να αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη: το εφηβικό μυθιστόρημά της φαντασίας «Ο Σκάνταρ και ο Κλέφτης του Μονόκερου» έσπασε κάθε ρεκόρ πώλησης δικαιωμάτων, η ίδια έλαβε την υψηλότερη αμοιβή πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα παιδικού/εφηβικού βιβλίου στην ιστορία («Δεν μοιάζει με τίποτε άλλο που έχω διαβάσει στη ζωή μου», είπε ο Ali Douglas, υπεύθυνος εκδοτικού προγράμματος του Simon & Schuster) και η Sony Pictures αγόρασε αμέσως τα δικαιώματα για την κινηματογραφική του μεταφορά («Αρκούσαν μερικές σελίδες για να αποφασίσουμε ότι θα μεταφέρουμε και τα τρία βιβλία στη μεγάλη οθόνη», είπε ο κινηματογραφικός παραγωγός Peter Pang).

Το χορταστικό αυτό μυθιστόρημα, που διαβάζεται με μεγάλη απόλαυση από μικρούς και μεγάλους, θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Ίκαρος την Πέμπτη 28 Απριλίου, ταυτόχρονα με άλλες 35 χώρες, στην, όπως πάντα, απολαυστική και ολοζώντανη μετάφραση της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου — που με τη σειρά της δήλωσε: «Να ξεχνάς ότι είσαι ενήλικας, να ξεχνάς ότι είσαι επαγγελματίας, και να παρασύρεσαι διαρκώς στη χαρά της ανάγνωσης μιας τόσο συναρπαστικής περιπέτειας: τι άλλο να ζητήσει ένας μεταφραστής;»

«Ο Σκάνταρ και ο Κλέφτης του Μονόκερου» της Annabel F. Steadman: Δυο λόγια για την υπόθεση

Το μόνο που ήθελε στη ζωή του ο Σκάνταρ Σμιθ ήταν να γίνει αναβάτης μονόκερου. Να γίνει ένας από τους λίγους και εκλεκτούς που έχουν την τύχη να εκκολάψουν μονόκερο και να δεθούν μαζί του για πάντα· ονειρευόταν να εκπαιδευτούν μαζί, να δοξαστούν στους αγώνες. Να γίνει ήρωας. Αλλά ενώ το όνειρο του Σκάνταρ μοιάζει να γίνεται πραγματικότητα, όλα παίρνουν μια απίστευτα επικίνδυνη τροπή. Ένας εχθρός, μυστηριώδης και απρόβλεπτος, έχει κλέψει τον πιο ισχυρό μονόκερο του Νησιού. Και καθώς η απειλή ολοένα μεγαλώνει, ο Σκάνταρ ανακαλύπτει ένα μυστικό ικανό να διαλύσει τον κόσμο του για πάντα.

Αντισυμβατικοί ήρωες και μαγεία λοιπόν, μάχες και αρχαία μυστικά, αγώνες με άγριους μονόκερους, και όχι γλυκείς και απόμακρους όπως τους θέλει η ρομαντική φαντασία, συνθέτουν το περιπετειώδες έπος αυτής της νέας σειράς εφηβικής λογοτεχνίας.

Η έκδοση είναι εξαιρετικά φροντισμένη, με πολύ όμορφες βινιέτες στις αρχές των κεφαλαίων και με έναν λεπτομερή χάρτη του Νησιού στην αρχή του τόμου, και στοιχειοθετημένη έτσι ώστε το βιβλίο να διαβάζεται με μεγάλη ευχαρίστηση. Ο επόμενος αυτοτελής τόμος θα κυκλοφορήσει την άνοιξη του 2023. Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Σκάνταρ στο Facebook και στο Instagram: μιλάει ελληνικά!

Ένα μικρό, πλην χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Σκάνταρ και ο Κλέφτης του Μονόκερου» της Annabel F. Steadman

Ο εικονολήπτης πρώτα άκουσε τους μονόκερους και μετά τους είδε.

Άκουσε τις στριγκές φωνές, τα δολοφονικά μουγκρητά, το τρίξιμο από τα αιματοβαμμένα δόντια.

Ο εικονολήπτης πρώτα μύρισε τους μονόκερους και μετά τους είδε.

Την ταγκή ανάσα, την αποσύνθεση της σάρκας, την αποφορά του ατέλειωτου θανάτου.

Ο εικονολήπτης πρώτα ένιωσε τους μονόκερους και μετά τους είδε.

Κάπου μέσα βαθιά στα κόκαλά του αισθάνθηκε το βροντοκόπημα από τις σάπιες οπλές τους, και τότε άρχισε να φουντώνει ο πανικός – ώσπου κάθε του νεύρο, κάθε του κύτταρο, του έλεγε ένα πράγμα: φύγε.

Ο εικονολήπτης είδε τους μονόκερους να ξεπροβάλλουν από την κορυφογραμμή του λόφου.

Ήταν οχτώ. Οχτώ μοχθηρά φαντάσματα που κάλπαζαν στο χορτάρι, που άνοιξαν τις σκελετωμένες τους φτερούγες κι απογειώθηκαν. Όπως στο μάτι μιας σκοτεινής θύελλας, μαύρος καπνός στροβιλιζόταν γύρω τους, βροντές μούγκριζαν στο κατόπι τους και κεραυνοί χτυπούσαν τη γη κάτω από τα φρικτά τους πόδια.

Οχτώ απόκοσμα κέρατα έσκιζαν τον αέρα καθώς τα τέρατα άφηναν την πολεμική κραυγή τους.

Οι κάτοικοι του χωριού άρχισαν να ουρλιάζουν· κάποιοι προσπάθησαν να το βάλουν στα πόδια. Ήταν όμως πολύ, πολύ αργά πια.

Ο εικονολήπτης ήταν όρθιος στην πλατεία του χωριού όταν προσγειώθηκε ο πρώτος μονόκερος.

Ξεφυσούσε σπίθες και χτυπούσε με την οπλή το έδαφος, και κάθε του τρανταχτή ανάσα ήταν χαμός και αντάρα.

Ο εικονολήπτης συνέχισε να τραβάει, παρόλο που τα χέρια του έτρεμαν. Είχε μια δουλειά να κάνει.

Ο μονόκερος χαμήλωσε το πελώριο κεφάλι του και το κοφτερό του κέρατο στράφηκε προς τον φακό.

Τα κόκκινα μάτια του συνάντησαν τα μάτια του εικονολήπτη, και μέσα τους αυτός είδε μονάχα την καταστροφή.

Δεν υπήρχε ελπίδα πια για το χωριό. Ούτε και για κείνον υπήρχε ελπίδα.

Πάντα το ήξερε, πως δεν γλιτώνεις από επιδρομή άγριων μονόκερων.

Ήλπιζε μονάχα οι εικόνες από την κάμερα να φτάσουν στη Στεριά.

Γιατί άμα δεις άγριο μονόκερο, είσαι ήδη νεκρός.

Ο εικονολήπτης χαμήλωσε την κάμερα, ελπίζοντας πως η δουλειά του είχε ολοκληρωθεί.

Γιατί οι μονόκεροι δεν ανήκουν στα παραμύθια· ανήκουν στους εφιάλτες.