Βιβλιο

«Μαμά, ο τοίχος έχει μία τρύπα» της Φάνυς Πολέμη

Ένα βιβλίο με ποιήματα στα ελληνικά και στα αγγλικά, ένα ταξίδι στη ζωή και στα όνειρά της, όπου πολλοί θα αναγνωρίσουμε κοινά.

Γιάννης Νένες
ΤΕΥΧΟΣ 808
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

«Μαμά,ο τοίχος έχει μία τρύπα»: Διαβάζουμε τη νέα ποιητική συλλογή της Φάνυς Πολέμη (εκδ. Φίλντισι)

Η Φάνυ Πολέμη, Αθηναία, ηθοποιός, δασκάλα θεάτρου για παιδιά, ραδιοφωνική παραγωγός (της ταιριάζει το βραδινό ραδιόφωνο), μουσικός και μπλόγκερ, είναι ένα πλάσμα εκρηκτικής ενέργειας, ένας δυναμίτης τσέπης. Η έκφρασή της έχει ιδιαίτερο, προσωπικό στιλ, όταν βρίσκεται επάνω σε μια σκηνή είτε ερμηνεύοντας, είτε τραγουδώντας με την κιθάρα της, είτε παρλάροντας επάνω στις μουσικές της. Συγκινεί γιατί είναι τρυφερά βίαιη, ειλικρινής και αστεία. Οι αλήθειες της πολλές φορές πονούν, μέσα σε στίχους που μοιάζουν να γδέρνουν τον τοίχο για αγάπη.

Η ποίηση ίσως είναι αυτό το οποίο συνδέει όλες τις πλευρές της προσωπικότητας της Φάνυς, η οποία κυκλοφόρησε το 2016 ένα βιβλίο με ποιήματα με τίτλο «Χωρίς αιδώ μιάν αοιδό και άλλες ποιητικές περιπέτειες» και τώρα έρχεται με μία δεύτερη συλλογή, από τις εκδόσεις Φίλντισι, ένα βιβλίο με ποιήματα τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά, διανθισμένα με street art graffiti από μεγαλουπόλεις του κόσμου και έχει τον τίτλο «Μαμά, ο τοίχος έχει μία τρύπα…».

Στα ποιήματά της μπλέκει τον Μπουκόφσκι με τον Μπομπ Μάρλεϊ, τους έρωτες σαν δυο πυγολαμπίδες με τους έρωτες στον Λυκαβηττό, την Ακρόπολη με το ζεϊμπέκικο («Πιστά την πίστα αγάπησα / πάνω της να χορεύω»), μετράει δεκαπέντε καλοκαίρια και γράφει λέξεις με ανάκατα πεζοκεφαλαία, μιλάει για τη Φιλοθέη με λέξεις γραμμένες κάθετα, χάνεται στα παλιά μπαράκια της οδού Θόλου και στις ανηφοριές της Ερμούπολης. Είναι ένα ταξίδι στη ζωή και στα όνειρά της, όπου πολλοί θα αναγνωρίσουμε κοινά.

Ο συγγραφέας και ηθοποιός Παναγιώτης Μέντης έγραψε: «Η Φάνυ Πολέμη, με τόλμη, αλήθεια και χιούμορ, από εκείνο το πικρό, που οι καλλιτέχνες ξέρουν τις δόσεις τις σωστές στα δυνατά κοκτέιλ της τέχνης τους, καταθέτει μια ποιητική συλλογή με στίχους αποδοχής του έρωτα και της απώλειάς του. Αναζητώντας μια πατρίδα – αγκαλιά, όχι με ιαχές κατακτητή, ούτε με απαιτήσεις κεκτημένων. Καταθέτει στίχους με την αποδοχή πως η αγάπη δεν προδίδει, απλά, διαρκεί όσο κρατά κάθε φορά ο πυρετός της».

Ένα μικρό βιβλίο με ποιήματα που σου φτιάχνουν τη μέρα.