Σεμίνα Διγενή, η Απείθαρχη

Με άπειρες συνεντεύξεις και κείμενα, δεκαοχτώ βραβεία για το πρωτοποριακό της έργο στην τηλεόραση, και πολλά χιλιόμετρα στην πρώτη γραμμή της δημοσιογραφίας έχει κερδίσει όχι μόνο την αγάπη αλλά και την εμπιστοσύνη του κοινού. Μετά λοιπόν από μια τόσο πληθωρική και άκρως επιτυχή δημοσιογραφική πορεία η Σεμίνα Διγενή περνά στον χώρο της συγγραφής και μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες της.

Τι σας οδήγησε στην απόφαση να στραφείτε στη συγγραφή;
Το ήθελα πάντα, ένιωθα ότι το χρειαζόμουν, αλλά ποτέ δεν προλάβαινα. Ώσπου κάποια στιγμή, φαίνεται ότι μαζεύτηκαν πολλά και η στρόφιγγα άνοιξε ξαφνικά.. Έτσι αναδύθηκε πριν δύο χρόνια, το «Κίτρινο Υποβρύχιο», από τις εκδόσεις Πατάκη. Τότε συνέβη το εξής παράδοξο για εμένα, σηκωνόμουν το πρωί και ξεκινούσα να γράφω πριν καν πιω καφέ. Σχεδόν παραληρηματικά. Με τον ίδιο ξαφνικό τρόπο ήρθε και το δεύτερο. Κατευθείαν γέννα, χωρίς εγκυμοσύνη, τουλάχιστον εμφανή.

Οι «Απείθαρχοι», μια σύνθεση έρευνας, μελέτης και μυθοπλασίας, με εξώφυλλο έναν υπέροχο πίνακα του διεθνούς εικαστικού Κωστή Γεωργίου και επιμέλεια Γιώργου Προεστού, μας μεταφέρουν στο «μεταιχμιακό» σύμπαν μιας εξαϋλωμένης ουτοπικής πόλης, όπου ζουν αυτά τα μαγικά πλάσματα που δεν χωρούν πουθενά…
Οι «Απείθαρχοι» από τις εκδόσεις Κάκτος ήταν σαν κεραυνός εν αιθρία κι ενώ ήταν ακόμη πολύ φρέσκο το πρώτο βιβλίο. Ένιωσα έντονη διάθεση, πριν κάποιους μήνες, να βρεθώ –μέσα από ένα κείμενο–, με μια... παρέα κάπως διαφορετική. Κάπου αλλού και οπωσδήποτε αλλιώς. Έτσι έστησα έναν ολόκληρο κόσμο, στους 50 ορόφους ενός ολοζώντανου πύργου, όπου φρόντισα όλοι οι ένοικοι να έχουν στα διαμερίσματά τους δυνατότητες επιλογής εποχών, συναισθημάτων και περιοχών. Επίσης δυνατότητα διαγραφής τοξικών αναμνήσεων και επανεκκίνησης όποιων στιγμών της ζωής τους επιθυμούν. Θα μπορούσε κάποιος, όλο αυτό, να το χαρακτηρίσει ως μια σουρεαλιστική Βαβέλ, όπου περιέργως, όμως, όλοι συνεννοούνται άψογα. Ακόμη και μέχρι το αναπάντεχο τέλος. Πρόκειται για έναν –μάλλον προφητικό– εγκλεισμό 100 πλασμάτων, τα οποία υπηρετώ (με συγκεκριμένα ανταλλάγματα) αλλά τελικά σαγηνεύομαι από αυτά, δημιουργώ ισχυρούς δεσμούς μαζί τους και παρασύρομαι στο σύμπαν των τραυμάτων και των επιθυμιών τους.

Οι αναγνώστες απολαμβάνουν αποκρυπτογραφημένες –με ένα πραγματικά συναρπαστικό τρόπο– σπουδαίες προσωπικότητες. Πώς προέκυψε η ιδέα;
Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι. Αγαπούσα και αγαπώ, για διαφορετικούς λόγους, το καθένα από αυτά τα πρόσωπα. Με κάποιους ήθελα πάντα, να γινόταν να είχα συναντηθεί, με άλλους ονειρευόμουν να φλερτάρω (π.χ. με τον Κομπέιν, τον Μπόουι και τον Αΐνστάιν), με άλλους να τσακωθώ (όπως με τον Προυστ π.χ., που ήταν κάπως ζηλιάρης και κουτσομπόλης, ή τον Αττίλα που ήταν μισογύνης και ξεροκέφαλος). Ήθελα να δω τον Λένιν την ώρα που έγραφε ότι η θρησκεία είναι το όπιο των λαών, να… ψυχαναλύσω τον Φρόιντ, να νταντέψω τον Ρόμπιν Γουίλιαμς, να λέμε για δίαιτες με την Μονρόε, ιστορίες με τον Βέγγο, εξομολογήσεις με τον Μπέρνχαρντ, να ξαναδώ ένα βράδυ τον Σιδηρόπουλο, να παρακολουθώ τη Γουάινχαουζ να λέει τις απορίες της στον Χόκινγκ, να πάω σ ένα πάρτι αυτοκτονιών με τη Γουλφ, τη Γώγου, τον Χεμινγουέι, την Πλαθ, τον Μακ Κουίν, την Κέιν, τον Λαπαθιώτη... Είχα πολλές εκκρεμότητες με πολλούς... Δεν γινόταν να περιμένω άλλο, για να ζήσω, μέσα στην αλλόκοτη παράταση των ζωών τους, όσα ήλπιζα να συνεπάγεται κάτι τέτοιο... 

Πού αρχίζει και πού τελειώνει για εσάς ως δημιουργό το ενδιαφέρον ταξίδι του βιβλίου σας «Οι Απείθαρχοι», περνούν κάποια μηνύματα μέσα απ’ αυτό;
Το ταξίδι συνεχίζεται. Τίποτε δεν τελειώνει –νομίζω– στην τελευταία σελίδα των βιβλίων. Με ενδιέφερε τόσο πολύ να δω τι θα γινόταν, αν όλοι αυτοί γνωρίζονταν μεταξύ τους, συνομιλούσαν, διαφωνούσαν, ερωτεύονταν. Πάντως, όσο το έγραφα, το φανταζόμουν πρώτα ως ταινία. Δεν ξέρω για μηνύματα, υπόσχομαι όμως και εγώ και οι ένοικοι των ορόφων του Επανασχεδιασμού, των Τραυμάτων, των Αυτοκτονιών, της Εντροπίας, του Παιδικού Εαυτού, των Πειραμάτων κ.ά. ωραίες εικόνες στον αναγνώστη.

Φοβηθήκατε μήπως ενοχλήσουν κάποιους τα βιβλία σας;
Ανησυχούσα να μην ενοχλήσουν τους εκδότες μου. Ευτυχώς τη γλίτωσα…

Το πρώτο σας βιβλίο, το «Κίτρινο Υποβρύχιο» έγινε μπεστ σέλερ. Ποια ήταν τα πρώτα μηνύματα που λάβατε από τους αναγνώστες;
Το καλό ξεκίνημα του «Υποβρύχιου» με έκανε να πετάω από τη χαρά μου, γιατί είχα τεράστια αγωνία. Ήταν το πρώτο μου και φοβόμουν μήπως δεν ενδιαφέρει κανέναν. Τα πρώτα πρώτα θετικά μηνύματα που πήρα ήταν από τη Δήμητρα Γαλάνη, τον Τάκη Τζαμαργιά, τη Λιάνα Κανέλλη και τον Κώστα Λειβαδά. Υπάρχουν ωστόσο τρία συγκεκριμένα πρόσωπα - «ελεγκτές» (στα οποία έχω τυφλή εμπιστοσύνη), που μου λένε από την αρχή, αν τα κείμενα πρέπει να φτάσουν στον εκδοτικό οίκο ή να περάσουν στον κάδο απορριμμάτων. Τα δύο είναι οι κηδεμόνες μου. Τα παιδιά μου!

Η κυκλοφορία του βιβλίου σας συνέπεσε σε μια δύσκολη συγκυρία για όλο τον πλανήτη. Πώς διαχειριστήκατε αυτή την κατάσταση;
Πάντα όταν φοβάμαι πολύ, κάνω πολλές δουλειές, είμαι απίστευτα δημιουργική και χρήσιμη στο περιβάλλον μου. Έκανα πολλά κι αυτή τη φορά, και στο σπίτι και στην εφημερίδα και στο ραδιόφωνο και στο site μου. Ήμουν όμως πειθαρχημένη και προσεκτική.

Η τηλεόραση για σας είναι μεγάλο κεφάλαιο, γιατί αποφασίσατε να την εγκαταλείψετε;
Γιατί είχε τελειώσει ο έρωτάς μου για αυτήν. Έχει κανόνες συγκεκριμένους, που κάποιοι αντέχουν και άλλοι όχι. Ή όχι για πολύ. Άντεξα περίπου 28 χρόνια.

Ποια είναι η δική σας αποτίμηση της μακράς δημοσιογραφικής και τηλεοπτικής σας διαδρομής;
Νομίζω πως στο «Κίτρινο Υποβρύχιο» γράφονται αναλυτικά όλα αυτά. Και τα καλά και τα κακά. Και οι χαρές και οι λύπες και οι σπουδαίες συναντήσεις και οι απογοητεύσεις και τα λάθη.

Ποιοι θεωρείτε ότι είναι οι σημαντικότεροι σταθμοί σας στην τηλεόραση;
Η ημέρα που πρωτοπάτησα το πόδι μου στην ΕΡΤ και η νύχτα που αποφάσισα να φύγω.

Διατελέσατε διευθύντρια προγράμματος του τηλεοπτικού σταθμού Alpha, παρουσιάσατε δεκάδες εκπομπές στη δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση και μια μέρα τα εγκαταλείψατε όλα. Δεν το μετανιώσατε;
Όχι. Ευτυχώς κατέκτησα πλέον, ύστερα από πολλά χρόνια, την πολυτέλεια να κάνω μόνο αυτά που θέλω. Και κυρίως να σταματάω όσα δεν θέλω. Απλά πράγματα.

Ο χώρος της δημοσιογραφίας είναι τόσο ανταγωνιστικός όσο λένε; Δύσκολο να επιζήσει κανείς αν δεν έχει θέληση και τσαγανό;
Τα προσόντα και οι ικανότητες των «επιζώντων» στην τηλεόραση είναι συνάρτηση των εποχών. Τα ζητούμενα κάθε φορά διαφέρουν, επαναπροσδιορίζονται και όχι σπάνια, όσα κάποτε θεωρούσαμε προσόντα, τώρα να καταλογίζονται ως ελαττώματα. Και ανάποδα.

Έχετε κάνει άπειρες συνεντεύξεις. Ποια είχε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για σας;
Αγάπησα το ντοκιμαντέρ μου στην Κούβα, με τον σύντροφο του Τσε Γκεβάρα, στο θρυλικό ταξίδι τους με μοτοσiκλέτα, τον Αλμπέρτο Γρανάδο. Έμαθα τα πάντα για τον Τσε από πρώτο χέρι. Ενδιαφέρον είχαν βεβαίως και οι συνεντεύξεις κι οι εκπομπές με τους Χατζιδάκι, Μελίνα, Γκάσμαν, Καντάφι, Χορν, Φλωράκη, Σεγκόβια, Τσαρούχη, Φελίνι κ.ά.

Συγγραφή ή δημοσιογραφία; Τι ασκεί μεγαλύτερη γοητεία πάνω σας;
Η συγγραφή πλέον. Είναι ένας νέος κόσμος που δεν χορταίνω να εξερευνώ, αν και η έμπειρη δημοσιογράφος μέσα μου βοηθάει και στηρίζει τη συγγραφέα που είναι «ψάρακας»! Δεν την αφήνει απ’ τα μάτια της. Και στα δύο βιβλία η δημοσιογραφική έρευνα είναι παρούσα και σε πολλά σημεία καθοριστική. Και ευχαριστώ τη συνάδελφό μου Μαρίνα Τσικλητήρα που το εντόπισε και χαρακτήρισε τους «Απείθαρχους» ευφυές παραμύθι για ενηλίκους, που όμως μαρτυρά πολλή έρευνα και μελέτη.

Πού, πιστεύετε, έγκειται η επιτυχία μιας επαγγελματικής διαδρομής;
Στη δουλειά. Από τα 17 μου χρόνια δούλευα σε περιοδικά και λίγο μετά σε εφημερίδα και μάλιστα επαγγελματικά, με αμοιβή. Όταν δουλεύεις σαν τρελός, δεν σταματάς για να παραμυθιαστείς με πρόσκαιρες δόξες κι επιτυχίες. Απλώς χαμογελάς, αποθηκεύεις τα χρήσιμα στη μνήμη και συνεχίζεις...

Σπουδαίοι άνθρωποι του θεάτρου, εμπλέκονται με τα κεφάλαια του βιβλίου, μέσα από μικρά videos - μονόπρακτα, που μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στα social media του «Κάκτου» και τα δικά σας. Ωραία ιδέα.
Έτσι νομίζω κι εγώ και τους ευχαριστώ πολύ για την προθυμία τους να με βοηθήσουν. Η Σμαράγδα Καρύδη κάνει τις συστάσεις του βιβλίου, ο Γιώργος Κιμούλης «συνυπάρχει» με τον Σαραμάγκου και τον Βέγγο στη Μακρόνησο, ο Γιάννης Στάνκογλου με τον αγαπημένο του Ντέιβιντ Μπόουι στο Λονδίνο, η Ελένη Ράντου με τον Ρολάν Μπαρτ και τη Μαρίκα Νίνου στην Κοκκινιά, ο Γρηγόρης Βαλτινός με τον Αϊνστάιν, τον Χόκινγκ και τη Γουάινχάουζ στο Κάμντεν Τάουν, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος με τον Προυστ και την Κοτοπούλη στην Ομόνοια, η Βίκυ Σταυροπούλου με τον Ουγκώ στα Πυρηναία, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς στο Σικάγο, ο Νίκος Κουρής με τον Πικάσο στο Παρίσι, ο Σταμάτης Φασουλής περιγράφει ένα φαντασμαγορικό πάρτι αυτοκτονιών, ενώ η Πέγκυ Τρικαλιώτη με την Κατερίνα Διδασκάλου ερμηνεύουν σύντομες ιστορίες με κοριτσίστικες πληγές... Η σκηνοθετική επιμέλεια είναι του Θ. Βουρνά.

Ο έρωτας τι είναι για σας; Μπορεί να είναι το ωραιότερο όνειρο, αλλά και ο χειρότερος εφιάλτης, όπως λέει και ο Σαίξπηρ;
Έχω μία σπουδαία φίλη, τη διακεκριμένη γιατρό Πάρη Ράπτη. Από τότε που με έπεισε ότι ο έρωτας είναι θέμα ορμονών, ηρέμησα. Μου ξεκαθάρισε πως όλα βρίσκονται κάτω από τη συνεχή επίδραση των ορμονών, των νευρομεταβιβαστών και άλλων στοιχείων των ενδοκρινών αδένων και γενικότερα του ενδοκρινολογικού συστήματος. O πλανήτης αυτών των χημικών μορίων –και μόνο αυτός– επηρεάζει την ανθρώπινη ύπαρξη, καθορίζοντας τα πάντα. Άρα ούτε όνειρο ούτε εφιάλτης. Για μια απλή λειτουργία του οργανισμού γίνεται όλος αυτός ο ντόρος...

Πριν από λίγο καιρό, εκλεγήκατε ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ αλλά παραιτηθήκατε, παραδίδοντας την έδρα σας στον επόμενο. Αναρωτιέμαι αν το μετανιώσατε, δεδομένου πως απαρνηθήκατε έναν υψηλότατο μισθό και άλλα απίστευτα προνόμια.
Όχι δεν το μετάνιωσα. Έτσι έκρινα πως όφειλα να πράξω.

Γιατί στραφήκατε στην πολιτική;
Αποδέχτηκα μια τιμητική πρόταση και η πρόθεσή μου ήταν να βρεθώ και να αγωνιστώ δίπλα σε τίμιους, μαχητικούς και ειλικρινείς ανθρώπους. Όποιος δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά και ενεργά με την πολιτική, καταλήγει να τον κυβερνούν κατώτεροί του. Τα έχει πει παλιά ο Πλάτωνας αυτά.

Δημοσιογραφία, έντυπα, τηλεόραση, ραδιόφωνο, συγγραφείς, πολιτικοί, αναγνώστες απλοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας, όλοι αγωνιούν για τα γεγονότα που ταλανίζουν τον πλανήτη μας, τις ζωές μας. Πώς μπορούμε, λέτε, να το αντιμετωπίσουμε;
Ενωμένοι, συνειδητοποιημένοι, οργανωμένοι και αποφασισμένοι. Είδατε τη διαμαρτυρία των 200 ανθρώπων της τέχνης και των επιστημών στη γαλλική εφημερίδα Le Monde; Από την Τζέιν Φόντα, τον Χοακίν Φοίνιξ, τον Ρόμπερτ ντε Νίρο, την Κέιτ Μπλάνσετ, μέχρι τη Μαντόνα, τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, τη Μάριον Κοτιγιάρ και την Πενέλοπε Κρουζ, επισημαίνουν την ανάγκη για δραστική μετατροπή της οικονομίας για να σωθεί ο πλανήτης και ότι δεν είναι αρκετές οι μικρές αλλαγές για να προχωρήσουμε. Όλοι πια καταλαβαίνουν ότι το πρόβλημα είναι συστημικό. Αν θέλουμε έναν καλύτερο και δίκαιο κόσμο, το σύστημα πρέπει να ανατραπεί και να αντικατασταθεί από εκείνο που θα έχει κέντρο του τον άνθρωπο κι όχι το κέρδος.

Τι είναι αυτό ή αυτός που θα σας έπειθε να επιστρέψετε στα ΜΜΕ; (χαμόγελο)
Τίποτε και κανείς. Είμαι άλλη, τα βλέπω όλα αλλιώς και είμαι αλλού.   

---

Βιογραφικό

Η Σεμίνα Διγενή σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στη Σιένα και Ηλεκτρονική Δημοσιογραφία στην Ρώμη. Υπήρξε μέλος της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών Ιταλίας, STAMPA ESTERA. Εργάστηκε στις εφημερίδες «Ελευθεροτυπία», «Αυγή», «Εξόρμηση», «Απογευματινή», «Εθνος της Κυριακής», «Αδέσμευτος Τύπος», στην ιταλική «ΑVANTI», στα ραδιόφωνα του «ΣΚΑΙ», του «Αντέννα», του «Δεύτερου Προγράμματος» της ΕΡΤ και σε πολλά περιοδικά. Υπήρξε αρχισυντάκτρια, project manager, εμπνεύστρια πολλών τηλεοπτικών projects που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και παρουσιάστρια δεκάδων εκπομπών στη δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση από το 1982 μέχρι το 2009. Ανάμεσά τους, το πρωτοποριακό «Τρεις στον αέρα», το «Εδώ και Σήμερα», το «ΜΑDΕ ΙΝ GRΕΕCΕ», οι «Ιστορίες γι’ Αγρίους», η «Μηχανή του Χρόνου», το «Πέστο στη Σεμίνα», η «Ώρα Ελλάδος», οι «Αταίριαστοι», οι «Εντιμότατοι Φίλοι», το «Κοίτα τι έκανες», το «Τοp Stories» κ.α. Διετέλεσε επίσης, Διευθύντρια Προγράμματος του τηλεοπτικού σταθμού «ALPHA», Σύμβουλος Προγράμματος στην ΕΡΤ και παραγωγός ντοκιμαντέρ σε Αμερική, Κούβα, Γαλλία, Μεγ. Βρετανία, Κίνα, Μογγολία, Ν. Αφρική, Σρι Λάνκα, Γερμανία κ.α. Μερικές από τις αποκλειστικές και πολυσυζητημένες συνεντεύξεις της, είναι αυτές με τον Μ. Καντάφι στη Λιβύη, με τους Βιττόριο Γκάσμαν, τον Αντρέ Σεγκόβια, τον Αλμπέρτο Σόρντι, τον Ούγκο Τονιάτσι, την Λίνα Βερτμίλερ, τον Τζανκάρλο Τζανίνι και τον Φεντερίκο Φελίνι στην Ιταλία, με τον εγγονό του Στάλιν και τον Εντβαρ Σεβαρντνάντζε στη Γεωργία, τα παιδιά του Τσε Γκεβάρα στην Κούβα, αλλά και τον σύντροφό του στο θρυλικό τους ταξίδι στη Λατ. Αμερική, Αλμπέρτο Γκρανάδο. Έχει βραβευτεί με 18 βραβεία για το έργο και την προσφορά της στην ελληνική τηλεόραση και 12 για την πολυετή φιλανθρωπική της δράση. Από το 2009 είναι πρόεδρος της ΜΕDΙΑSΟUΡ Α.Ε., δύο από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της οποίας είναι τα δημοφιλή sites mediasoup.gr και onlytheater.gr. Τα τελευταία χρόνια είναι υπεύθυνη Πολιτισμού στην εφημερίδα REAL NEWS, όπου διατηρεί το δισέλιδο ΜAGIC BUS και κάθε Παρασκευή βράδυ στις 10 επιμελείται και παρουσιάζει στον ραδιοφωνικό σταθμό REAL FM την εκπομπή FEELING GOOD.