Πιο σαφής και πιο έντιμος τίτλος από αυτόν δεν θα μπορούσε να υπάρξει: Η οικογένειά μου και άλλα ζώα.
Τώρα, όταν πρωτότοκος γιος της οικογένειας είναι ο μετέπειτα γνωστός συγγραφέας Lorens Durrell και στερνοπαίδι ο –εκολαπτόμενος– πλέον διάσημος Ευρωπαίος υποστηρικτής της Άγριας Ζωής Gerald Durrell, τότε η οικογένεια είναι επιεικώς εκκεντρική. Ο πρώτος μαγεύει γύρω του, τους φίλους του διανοούμενους του Μεσοπολέμου, ο Βενιαμίν συλλέγει – άλλοτε για μελέτη κι άλλοτε για προσθήκη στον πληθυσμό των κατοικίδιων – ζώα και ζουζούνια από την ευρεία πανίδα του νησιού, και ότι ήθελε προκύψει.
Αυτό που προέκυψε είναι ένα βιβλίο που στην πρώτη του έκδοση, το 1956, χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς «ιδιαίτερα απολαυστικό», «ξεκαρδιστικό», «μείζον λογοτεχνικό γεγονός, όπως κάθε νέο βιβλίο του Gerald Durrell», «ένα βιβλίο μαγικό».
Ένα βιβλίο θα μπορούσαμε να προσθέσουμε εδώ, που το διαβάζεις και το ξαναδιαβάζεις πάντοτε με το ίδιο κέφι, σταματώντας κάθε φορά σε διαφορετικό σημείο που σου κινεί το ενδιαφέρον.
Κάποτε είναι η χαρούμενη οικογενειακή ζωή. Άλλοτε οι πληροφορίες για τα ζώα του νησιού. Μπορεί να είναι οι μαρτυρίες για τη ζωή στην Κέρκυρα του μεσοπολέμου και η αναφορά σε κάποιες εξέχουσες προσωπικότητες του τόπου, όπως πχ. στον διαπρεπή επιστήμονα και λόγιο Θεόδωρο Στεφανίδη που υπήρξε μέντορας του Τζέρι και ισόβιος φίλος του. Ή πάλι η περιγραφή του Κερκυραϊκού τοπίου.
Αλλά πάντοτε σε συνεπαίρνουν η γραφή του βιβλίου και οι ικανότητες του συγγραφέα:
Δεν μιλάμε για την οικογένεια, τους στενούς φίλους τους, τους πρωταγωνιστές. Είναι οι περαστικοί επισκέπτες, οι τυχαίες συναντήσεις που με δύο σελίδες παρουσία αποκτούν δικό τους ανεξίτηλο χαρακτήρα που θα θυμάσαι για χρόνια μετά. Και είναι και τα ζώα... Ο Κουασιμόδος, το περιστέρι που αγαπά τη μουσική, ο Αχιλλέας, η χελώνα ορειβάτης που τρελαίνεται για σταφύλια. Η Ντόντο και το κουτάβι της που το κουβαλάνε σαν παράσημο πάνω σε ένα μαξιλαράκι. Ο Αλέκος, ο γλάρος που δεν είναι άλμπατρος και οι καρακάξες, που...
«Η ζωή στην Κέρκυρα ήταν μια οπερέτα απ΄ τις πιο πολύχρωμες κι αστραφτερές», λέει ο ίδιος ο Durrell εξηγώντας την απόφασή του να γράψει το βιβλίο.
Μην το χάσετε. Σε μιαν εποχή που έστω κι ένα χαμόγελο είναι πολύτιμο, μην χάσετε αυτό το βιβλίο.
Ένα ευαίσθητο πορτρέτο ενηλικίωσης σε επικίνδυνες εποχές και µια επική ιστορία για τον διχασµό ενός έθνους. Kυκλοφορεί στις 15 Μαΐου από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος
Όταν έχεις παιδιά στην εφηβεία, διαβάζεις άρθρα και βιβλία σχετικά με τον πόνο σου με την ελπίδα ότι θα σε βοηθήσουν… και όταν βρίσκεις κάτι πραγματικά βοηθητικό, το συστήνεις
Αν το βιβλίο είναι πράγματι κάτι ιερό, δεν αφορά μονάχα κάποιου είδους ιερατείο: αφορά τους πάντες, αφορά το «πλήρωμα», και (πρέπει να) μιλά τη γλώσσα του
26°
