Θεατρο - Οπερα

The Last Five Years στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ: οι πρώτες εικόνες από το διάσημο μιούζικαλ

Αφηγείται την γλυκόπικρη ιστορία δύο νέων καλλιτεχνών, από το πρώτο ραντεβού μέχρι το τελευταίο αντίο

A.V. Team
6’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

The Last Five Years στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ: το μιούζικαλ του Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Πρωτοπαρουσιάστηκε στο Σικάγο το 2001 και την επόμενη χρονιά μεταφέρθηκε, εξίσου επιτυχημένα, στη Νέα Υόρκη λαμβάνοντας διθυραμβικές κριτικές. Τώρα το δημοφιλές οφ-Μπρόντγουεϊ μιούζικαλ The Last Five Years του βραβευμένου με τρία Τόνυ Αμερικανού συνθέτη Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μια φιλόδοξη παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Η νεοϋορκέζικη ιστορία ενός ασυνήθιστου έρωτα ζωντανεύει για έξι παραστάσεις, στις 5, 6, 7, 11, 12 και 13 Μαΐου 2023.

Το βραβευμένο με τη διάκριση Drama Desk έργο, που χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό Time ως ένα από τα δέκα καλύτερα μιούζικαλ του 2001, παρουσιάζεται σε μουσική διεύθυνση του έμπειρου Μιχάλη Παπαπέτρου, μετάφραση και σκηνοθεσία ενός ειδικού στο είδος, του πολυπράγμονα κωμικού και λιμπρετίστα Δημήτρη Δημόπουλου, ενώ τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν η Βάσια Ζαχαροπούλου και ο Πάρις Παρασκευάδης.

Ο Πάρις Παρασκευάδης στο The Last Five Years στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ © Valeria Isaeva

The Last Five Years: Ένα αλλιώτικο μιούζικαλ στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ

To The Last Five Years αφηγείται τη γλυκόπικρη ιστορία δύο νέων καλλιτεχνών, από το πρώτο ραντεβού μέχρι το τελευταίο αντίο. Στο μιούζικαλ, η Κάθυ, μια νέα, φιλόδοξη ηθοποιός, και ο Τζέιμι, ένας φέρελπις, ανερχόμενος συγγραφέας, γνωρίζονται, ερωτεύονται, παντρεύονται και χωρίζουν. Το ιδιαίτερο αφηγηματικό σχήμα που στήνει ο συνθέτης και δραματουργός Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν ξεκινά με την Κάθυ να αφηγείται την παραπάνω πορεία από το τέλος της προς την αρχή, ενώ ο Τζέιμι ακολουθεί μια ευθεία γραμμική αφήγηση, από την αρχή προς το τέλος. Διαμέσου μιας σειράς υπέροχων τραγουδιών οι θεατές παρακολουθούν την πορεία αυτής της σχέσης, μέσα σε ένα περιβάλλον όπου το παρελθόν και το παρόν μπερδεύονται σε έναν ιστό αναμνήσεων και πράξεων, με το ζευγάρι να συναντιέται στον ίδιο χώρο και χρόνο μόνο τη στιγμή του γάμου τους, που λαμβάνει χώρα στη μέση της παράστασης.

Η Βάσια Ζαχαροπούλου στο The Last Five Years στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ © Valeria Isaeva

H μουσική της παράστασης είναι ένα εκλεκτικό συνονθύλευμα ήχων και επιρροών, όπου η ποπ-ροκ συνδυάζεται ιδανικά με την τζαζ, την κλασική μουσική και τη φολκ με στοιχεία κάντρι. Το έργο έχει μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες και παρουσιάστηκε σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο: Καναδά, Αυστραλία, Ιαπωνία, Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία. Απόδειξη της μακροβιότητάς του, που στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στη δημοτικότητά του στα περιφερειακά θέατρα των ΗΠΑ, αποτελεί η αναβίωσή του εκτός Μπρόντγουεϊ, στο Θέατρο Second Stage το 2013, σε σκηνοθεσία του ίδιου του Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν. Το 2014 κυκλοφόρησε επίσης η κινηματογραφική διασκευή του, όπου πρωταγωνιστούν οι Άννα Κέντρικ και Τζέρεμυ Τζόρνταν.

© Valeria Isaeva

Ποιος είναι ο δημιουργός του The Last Five Years, Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν

Ο βραβευμένος με τρία Τόνυ Αμερικανός συνθέτης θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς του σύγχρονου αμερικάνικου μιούζικαλ. Συνθέτης, στιχουργός, αρχιμουσικός, διασκευαστής, ενορχηστρωτής, σκηνοθέτης και ερμηνευτής, έγινε ευρύτερα γνωστός για την μουσική που σύνθεσε μεταξύ άλλων για τον κύκλο τραγουδιών Songs for a New World (1995), το επιδραστικό Parade (1999), για το οποίο κέρδισε το Βραβείο Τόνυ καλύτερης μουσικής, και το The Bridges of Madison County (2014), μιούζικαλ σε διασκευή της Μάρσας Νόρμαν βασισμένο στο διάσημο ομώνυμο μυθιστόρημα, το οποίο τιμήθηκε με δύο Βραβεία Τόνυ (καλύτερης μουσικής και ενορχήστρωσης).

© Valeria Isaeva

Έχει χαρακτηριστεί ως «ένας από τους εξυπνότερους και πιο εκλεπτυσμένους τραγουδοποιούς του Μπρόντγουεϊ από την εποχή του Στήβεν Σόντχαϊμ» (Philadelphia Inquirer), ενώ η «εξαιρετική, θριαμβευτική μουσική του για το θέατρο» (Chicago Tribune) ακούγεται σε όλον τον κόσμο, είτε στις εκατοντάδες παραγωγές των μιούζικάλ του που παρουσιάζονται κάθε χρόνο είτε στις δικές του εκρηκτικές ζωντανές παραστάσεις. Οι New York Times αναφέρονται στον ίδιο ως «μια ηγετική φιγούρα μιας νέας γενιάς συνθετών που ενσαρκώνουν μεγάλες προσδοκίες για το αμερικανικό μιούζικαλ». Τόσο ως σολίστας όσο και με το συγκρότημά του, τους The Caucasian Rhythm Kings, o Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν έχει περιοδεύσει σε όλον τον κόσμο.

© Valeria Isaeva

The Last Five Years: οι συντελεστές στην παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ

Το έργο παρουσιάζεται σε μουσική διεύθυνση Μιχάλη Παπαπέτρου, μετάφραση και σκηνοθεσία Δημήτρη Δημόπουλου, σκηνικό και κοστούμια Ντέιβιντ Νεγρίν και φωτισμούς Χρήστου Τζιόγκα. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν οι ταλαντούχοι Βάσια Ζαχαροπούλου και Πάρις Παρασκευάδης, ερμηνευτές με γνώση και πείρα στο είδος που επιλέχτηκαν μετά από ανοικτή ακρόαση ανάμεσα σε πάνω από 160 ερμηνευτές. Το εξαμελές μουσικό σύνολο αποτελείται από τους Μίσλαβ Ρέζιτς (ακουστική κιθάρα), Μάνο Αναγνωστόπουλο (ηλεκτρικό μπάσο), Μιχάλη Παπαπέτρου (πιάνο), Διονύση Βερβιτσιώτη (βιολί), Αλέξανδρο Μποτίνη, Φαμπιόλα Οχέδα (βιολοντσέλο).

© Valeria Isaeva

Η σκηνοθετική προσέγγιση του Δημήτρη Δημόπουλου εγγυάται μια ασυνήθιστη μουσικοθεατρική εμπειρία, έξω από τα στερεοτυπικά στεγανά του αμερικανικού μουσικού θεάτρου. Ο ίδιος σημειώνει: «Κάθε παρουσίαση του The Last Five Years βασίζεται στις ικανότητες και τη χημεία των δύο πρωταγωνιστών της. Στόχος και επιθυμία μου ως σκηνοθέτη ήταν να δημιουργήσω στην πρόβα τον χώρο όπου η Βάσια και ο Πάρις θα δημιουργήσουν τη δική της Κάθυ και τον δικό του Τζέιμι. Έτοιμοι πια, πατάμε στη σκηνή και βρισκόμαστε στο σκηνικό που σχεδίασε ο Ντέιβιντ Νεγρίν (που υπογράφει και τα κοστούμια) και φώτισε ο Χρήστος Τζιόγκας, έναν σκηνικό χώρο όπου οι αναμνήσεις του παρελθόντος και οι δράσεις του παρόντος συνυπάρχουν και ξεδιπλώνονται ταυτόχρονα, καθώς τα τελευταία πέντε χρόνια της κοινής ζωής του ζευγαριού βιώνονται ως ανάμνηση για την Κάθυ, αλλά ξετυλίγονται ως παροντικό βίωμα για τον Τζέιμι. Αυτό το ιδιαίτερο εύρημα του Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν δημιουργεί τη θεατρική συνθήκη το ζευγάρι να συναντιέται χωροχρονικά μόνο στη σκηνή του γάμου του. Αν κατορθώσαμε σε αυτή τη σκηνή να ξεχάσετε ως θεατές την κατάληξη της σχέσης της Κάθι και του Τζέιμι, η οποία άλλωστε αποκαλύπτεται από την πρώτη σκηνή, τότε πετύχαμε».

© Valeria Isaeva
© Valeria Isaeva

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στο Cityguide της ATHENS VOICE