O Δημήτρης Μπογδάνος απαριθμεί τους λόγους που τον έφεραν στην Επίδαυρο

1. Αρχικά, οι επτά προηγούμενες προτάσεις που είχα κάνει στο Φεστιβάλ Αθηνών!

2. Δύο πίνακες ζωγραφικής στο σπίτι της γιαγιάς μου, αντίγραφα του Pierre Auguste Cot (1880), που προκαλούσαν πάντα την περιέργειά μου για την ιστορία τους. 

3. Η κριτική του Γιώργου Σαρηγιάννη για τις δύο προηγούμενες παραστάσεις Ορφέας & Ευρυδίκη στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και Mon Petit Prince στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, που ουσιαστικά με «σύστησε» στον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο. 

4. Η ακατανίκητη επιθυμία να διασκευάσω ένα αρχαϊκό μυθιστόρημα, σαν αυτό του Λόγγου. 

5. Η πρώτη παράσταση για ενήλικες που είδα ποτέ, το βουκολικό δράμα «Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας» στο Εθνικό Θέατρο το 1992 σε ηλικία 8 ετών. 

6. Το ναι που είπαν τρεις πανάξιοι και αφοπλιστικά ταπεινοί καλλιτέχνες. Ο Γιάννης Φέρτης, η Έλλη Πασπαλά και ο David Lynch. 

7. Η εμπιστοσύνη του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και η αμέριστη στήριξη των ανθρώπων του Φεστιβάλ Αθηνών παρά τις απύθμενες δυσκολίες. 

8. Η πρόθεσή μου να καταπιαστώ με την ανεξιθρησκεία της αγάπης. 

9. Οι ταλαντούχοι ηθοποιοί που συνθέτουν τον θίασο και που αγόγγυστα υπηρετούν ένα όραμα σύνθετο και απαιτητικό. 

10. Τα βοσκοτόπια της Νάξου και ο τρόπος που τα κοπάδια των ζώων δημιουργούν ένα αλλόκοτο ensemble. 

11. Η διάθεσή μου να στήσουμε μία site sensitive παράσταση με ένα κείμενο σύγχρονο του χώρου που θα το φιλοξενήσει.   

12.  Η αριστοτεχνική μετάφραση της Τζιάνας Τσαϊλακοπούλου που έγινε αποκλειστικά για το συγκεκριμένο project και θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις DIAN.

13. Οι αισθητικές επιρροές των Μαρκ Σαγκάλ, Φρανσουά Ζεράρ, Ζαν-Πιερ Κορτό και πολλών ακόμα σύγχρονων εικαστικών που δημιούργησαν το μωσαϊκό για την αφετηρία των αυτοσχεδιασμών. 

14. Η βασική μέθοδος υποκριτικής της RADA που όπως τη διδάχθηκα εγώ στο Λονδίνο, έτσι εφαρμόστηκε και κατά την ερμηνευτική διδασκαλία των δέκα πρωταγωνιστών.

15. Η πρόκληση των καθηγητών μου στο Central Saint Martins να προτείνω εύστοχες αλληλεπιδράσεις με τον σκηνικό χώρο και να αντικείμενα. 

16. Ο Demis Roussos!

17. Η πρωτοποριακή για το 1931, βουβή κινηματογραφική εκδοχή του Ορέστη Λάσκου αλλα και η σκανδαλώδης επανεκτέλεση του ιδίου το 1969, Μικροί Ερασταί, με την Γκιζέλα Ντάλι

18. Η αληθινή ιστορία των γονιών του Γιάννη Φέρτη, οι αφηγήσεις του και οι μνήμες του από τα παραδοσιακά ελληνικά παιχνίδια της αλάνας που αποτέλεσαν τη βασική δομή πάνω στην οποία επαληθεύονταi όλες οι δράσεις του έργου. 

19. Η ποίηση του Ε.Ε. Cummings που μας έφεραν στην πρόβα ο Δημήτρης και η Ηλέκτρα.

20. H ρομαντική εμμονή μου ότι ο Έρωτας είναι ένα πλάσμα άπιαστο αλλά υπαρκτό. 

---

Δείτε όλες τις πληροφορίες για την παράσταση στο City Guide της Αthens Voice