Ξεκαρδιστικός ο «Βαφτιστικός» του Γιώργου Πέτρου στο Μέγαρο
H δημοφιλέστατη οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη επιστρέφει «πειραγμένη» 100 χρόνια μετά το πρώτο της ανέβασμα
«Η καρδιά μου πονεί για σας», «Στο στόμα γλυκά φίλησέ με», «Τον καιρό εκείνο τον παλιό»... Λίγοι πια γνωρίζουν ότι τα πολυαγαπημένα αυτά τραγούδια που έδιναν σταθερά το «παρών» σε όλα τα γλέντια των γονιών μας και των παππούδων μας, ήταν μουσικά νούμερα από τον «Βαφτιστικό» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Υποθέτω ότι ακόμα λιγότεροι, από τη νεότερη τουλάχιστον γενιά, θα σκέφτονταν να παρακολουθήσουν μια οπερέτα που γράφτηκε και ανέβηκε στην αθηναϊκή σκηνή πριν έναν ολόκληρο αιώνα. Μήπως αυτό το δημοφιλές κάποτε μουσικό είδος είναι πια ξεπερασμένο και αρέσει μόνο στους... νοσταλγούς του παρελθόντος;
Ευτυχώς, ο Γιώργος Πέτρου έχει άλλη άποψη. Στη δεύτερη συνάντησή του με τον «Βαφτιστικό» −είχε προηγηθεί η παραγωγή του 2012, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου όπου διηύθυνε την Καμεράτα− πήρε στα χέρια του το έργο, όπως παρουσιάστηκε στην ιστορική πρεμιέρα του 1918, πέταξε από πάνω του κάθε ίχνος σκόνης και νοσταλγίας και δημιούργησε μια ολόφρεσκη, ελαφρώς «πειραγμένη» εκδοχή της πασίγνωστης οπερέτας. Δεν ξέρω αν οφείλεται στην αυθεντική ενορχήστρωση του ίδιου του συνθέτη που χρησιμοποίησε, ή στο ταλέντο των μουσικών της ορχήστρας −ή και στα δύο− αλλά για πρώτη φορά «άκουσα» αληθινά τη μουσική του Σακελλαρίδη. Τις ολοφάνερες επιρροές του από τα μελωδικά πρότυπα της εποχής −κυρίως τον Στράους και τον Λέχαρ− αλλά και τη μαεστρία του να τα αφομοιώνει και να τα μεταγράφει σε έναν οικείο, λαμπερό, γεμάτο ελληνικό χρώμα, ήχο. Όπως και να 'χει αξίζουν συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα της Καμεράτας.
Υιοθετώντας μια νέα αισθητική ο Γιώργος Πέτρου μετέφερε την ανέμελη ατμόσφαιρα της Αθήνας του 1918 σε ένα περιβάλλον διαχρονικό που θα μπορούσε να ανήκει και στο σήμερα και στο τότε. Το λιτό αλλά καλόγουστο σκηνικό της Γεωργίνας Γερμανού −κυριαρχούν ένας κόκκινος βελούδινος καναπές και μια σειρά από κινούμενα αρ ντεκό παραβάν− βοήθησαν σημαντικά στη διαμόρφωσή του. Τα ίδιο και τα κοστούμια που σχεδίασε −με εξαίρεση τα βραδινά γυναικεία που κατά τη γνώμη μου ήταν αρκετά αδύναμα− με τους φρακοφορεμένους άνδρες της παρέας να «συνομιλούν» με τους boho-πανκ τσιγγάνους μουσικούς τονίζοντας το ηθελημένο αλλά σίγουρα χαριτωμένο μπέρδεμα των εποχών. Η Μιμή Αντωνάκη δούλεψε με σύγχρονη ματιά και παιγνιώδη διάθεση την κίνηση των χορευτών και των υπολοίπως συντελεστών υπογραμμίζοντας έξυπνα το κωμικό στοιχείο του έργου.
Αυτοί βέβαια που απογείωσαν με τη σκηνική τους παρουσία το σκαμπρόζικο, γεμάτο ανατροπές σενάριο του «Βαφτιστικού» και παρέσυραν την πλατεία του Μεγάρου σε ξεκαρδιστικά γέλια ήταν οι πρωταγωνιστές του. Η Ελένη Σταμίδου, μια γνήσια οπερετική φωνή ανταποκρίθηκε τέλεια στις απαιτήσεις του ρόλου και μας έδωσε μια ζουμερή και τσαχπίνα Βιβίκα. Δίπλα της, ο Γιάννης Χριστόπουλος με το λαμπερό ηχόχρωμα της φωνής του έπλασε έναν ερωτιάρη, πονηρό Χαρμίδη-Βαφτιστικό ενώ ο Δημήτρης Ναλμπάντης ως Ζαχαρούλης, νόμιμος σύζυγος της Βιβίκας, ήταν απλά απολαυστικός θυμίζοντας με το ταλαίπωρο ύφος του άλλοτε τον Νίκο Σταυρίδη κι άλλοτε τον Κούλη Στολίγκα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Ο Μάριος Σαραντίδης στο ρόλο του Συνταγματάρχη του και η Άννα Κουτσαφτίκη ως μπριόζα Κική, μπλέχτηκαν με φανερό κέφι στο ερωτικό κουβάρι μεταξύ συζύγων, βαφτιστικών, φιλενάδων και στρατιωτικών. Καθοριστική ήταν η μελωδική σύμπραξη του φωνητικού συνόλου Armonia Atenea και, βέβαια, η σύντομη εμφάνιση του Αργύρη Πανταζάρα στο ρόλο Κορτάση −του αληθινού Βαφτιστικού− ήταν αρκετή για να μας δώσει μια χορταστική γεύση του σπουδαίου υποκριτικού ταλέντου του.
Με μια κουβέντα: Ο «Βαφτιστικός» που υπογράφει ο Γιώργος Πέτρου είναι μια δροσερή, μοντέρνα, αισιόδοξη παράσταση που χωρίς να τρομάζει τους μεγαλύτερης ηλικίας λάτρεις της οπερέτας, κλείνει ευφυώς το μάτι στο σήμερα και γι’ αυτό είναι σίγουρο ότι θα την απολαύσουν και θα γελάσουν με την καρδιά τους ακόμα κι εκείνοι που την απεχθάνονται...
Δείτε περισσότερες πληροφορίες στο Guide της Athens Voice
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Προσωπικές ιστορίες που «ακουμπούν» στην έντονη επιθυμία όλων των ανθρώπων του κόσμου για ελευθερία, ισότητα και ουσιαστική αποδοχή της διαφορετικότητας
Τι θα δούμε στο Σύγχρονο Θέατρο, σε σκηνοθεσία Τάσου Πυργιέρη
«Περιμένοντας τον Γκοντό» στη Στέγη, «Κοππέλια» στην ΕΛΣ, «Ένας εχθρός του λαού» στο Ρεκτιφιέ, «Και λέγε λέγε» στο Τέχνης, «Αίμα στη σκηνή» στο Σύγχρονο κ.ά.
Ένας Πολυχώρος Πολιτισμού στο Κέντρο της Αθήνας
Από 19 Μαΐου έως 2 Ιουνίου 2024, δεκάδες νέοι καλλιτέχνες από όλους τους κλάδους δημιουργούν πρωτότυπα καινοτομικά projects σε όλους τους χώρους της Αμαξοστοιχίας. Είσοδος ελεύθερη.
Μιλήσαμε για την αγάπη του για τα παραμύθια, τα όνειρα, τη θνητότητα. Αφορμή η νέα του παράσταση στο Bios.
Γιατί σε ένα καλύτερο μέλλον τον πρώτο λόγο έχει πάντα ο πολιτισμός.
Σ’ ένα μανέζ στις πλαγιές του Ταϋγέτου η καταξιωμένη ηθοποιός ερμηνεύει τον εμβληματικό ήρωα του Σαίξπηρ με το χάραμα και το σούρουπο
Μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη για την παράσταση στο Φουαγιέ του Δημοτικού Θέατρου Πειραιά
«La Rondine» από την MET στο Μέγαρο, «Τάξη» στο Θέατρο Σταθμός, «Μοσκώβ-Σελήμ» στον Φάρο ΚΠΙΣΝ, «Emotional Dogs» στο Bios κ.ά.
Διεθνής διάκριση για το ελληνικό θέατρο που σηκώνει αυλαία τον Μάιο στο The Tank Theater
Ο διεθνούς φήμης Έλληνας σκηνοθέτης και το θεατρικό έργο που καθόρισε τον 20ό αιώνα, στην πρώτη παρουσίασή του στη Στέγη
«Αν βάλεις όριο στην κωμωδία, αυτό ακυρώνει την ίδια της τη φύση»
«Βίρα τις άγκυρες» από το ΚΘΒΕ στο Παλλάς, «Vanya» από το Λονδίνο στο Μέγαρο, «Miss Julie» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, «Περσεφόνη» του Γιάννη Ρίτσου στον Φούρνο κ.ά.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ μας συστήνει το έργο και τα πρόσωπά του και μιλά για την επιθεώρηση και τη σημασία της
Μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη για την παράσταση στο Θέατρο Τέχνης για τα γεγονότα του '73
Όταν ο ηθοποιός διήγηθηκε τη ζωή του στην ATHENS VOICE
Μιλήσαμε για την παράσταση «Τζούλια» σε πρωτότυπο κείμενο του Τάσου Ιορδανίδη βασισμένο στο «Δεσποινίδα Τζούλια» του Στρίντμπεργκ
Μια διαφορετική αλλά άκρως ενδιαφέρουσα μουσικοθεατρική εμπειρία
Η παράσταση «Ο αποτυχημένος» που υπογράφει με αφετηρία το μυθιστόρημα του Τόμας Μπέρνχαρντ, οι εμμονές και οι ματαιώσεις, η σκηνοθεσία και η ηθοποιία
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.