Θεατρο - Οπερα

Οι πρώτες φωτογραφίες από τις πρόβες του «Οδοιπόρου» με τη Μαρία Κίτσου

Το έργο του Παναγιώτου Σούτσου ανεβαίνει τον Οκτώβρη στο θέατρο Θησείον σε σκηνοθεσία της Ηλέκτρας Ελληνικιώτη

A.V. Team
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η Ηλέκτρα Ελληνικιώτη σκηνοθετεί στο Θέατρο «Θησείον» το πρώτο ποιητικό έργο του Αθηναϊκού Ρομαντισμού, στην πρώτη της συνεργασία με την ηθοποιό Μαρία Κίτσου. Πρόκειται για τον «Οδοιπόρο» του Παναγιώτη Σούτσου, έργο γραμμένο το 1831, στο πρώτο σύγχρονο ανέβασμά του. Η παράσταση αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στις 3 Οκτωβρίου με τον τίτλο «Θα ονειρεύεσαι πάλι μια καινούρια φορεσιά» ακριβώς 150 χρόνια μετά το θάνατο του συγγραφέα. Με την παράσταση αυτή εγκαινιάζεται και η νεα καλλιτεχνική διεύθυνση του Θεάτρου «Θησειον».

Μαρία Κίτσου © Ισαβέλλα Μαργάρα

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Δύο γυναίκες, άγνωστες μεταξύ τους, συζητούν μέσα στη νύχτα. Οι ήχοι της τις αποσυντονίζουν. Ένας άντρας παλεύει με το παρελθόν του και τις επιλογές του. Μια όμορφη γυναίκα, κάθεται στη σιωπή. Ο νεκρός εραστής της ζει και βρίσκεται στο ίδιο μέρος με εκείνη. Αυτό που υπήρξαν κάποτε και οι τέσσερις έχει καταστράφει. Φαιδροί και παράταιροι μέσα στις παλιές στολές τους, σχεδιάζουν με ελπίδα το θάνατο τους σα να ονειρεύονται πάλι μια καινούρια φορεσιά.

Δημήτρης Δρόσος, Μαρία Μαμούρη © Ισαβέλλα Μαργάρα

ΤΟ ΕΡΓΟ

Ο Οδοιπόρος είναι το πρώτο ποιητικό έργο του Αθηναϊκού Ρομαντισμού, γραμμένο το 1831, τη χρονιά που δολοφονήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας. Αυτή η σύμπτωση, δεν αποτελεί παρά μόνο την αρχή μιας σειράς συμπτώσεων, που δένουν το έργο σφιχτά με την ίδια τη ζωή του Παναγιώτη Σούτσου, καθιστώντας το, 187 χρόνια μετά, στα μάτια του σημερινού αναγνώστη και θεατή, μια ασυνείδητη βιογραφία.

Ο Οδοιπόρος είναι ο εξιδανικευμένος Παναγιώτης Σούτσος και η Ραλού η εξιδανικευμένη ερωμένη της εφηβείας του. Σ' όλη του τη ζωή ο Σούτσος θα επεξεργάζεται τον Οδοιπόρο και θα τον επανεκδίδει (1842, 1851, 1864), σε μια ανάγκη του να αποτελέσει το έργο του αυτό, ένα ακλόνητο επιχείρημα της ζωής του και των επιλογών του. Κάθε επανέκδοση του έργου, θα παρουσιάζει αλλαγές στη γλώσσα, για να υπερασπιστεί ο ίδιος τη στροφή του στις πιο ακραίες αρχαϊστικές τάσεις. Ο ποιητής βλέπει στον Οδοιπόρο ένα σπουδαίο ήρωα της ελληνικής επανάστασης του οποίου οι αγώνες παραγνωρίστηκαν απο το νεο ελληνικό κράτος. Όπως και στον εαυτό του. Στη Ραλού βλέπει την πιστή ερωμένη για την οποία δόθηκαν όλες οι μάχες. Όπως, δηλαδή, και στην πραγματική Ραλού. Οι δυο ήρωές του θα πεθάνουν αγκαλιά εναν ένδοξο θάνατο από τα ίδια τους τα χέρια.

Μαρία Μαμούρη, Θεοδοσία Σαββάκη © Ισαβέλλα Μαργάρα

Η αλήθεια είναι όμως ότι ο Σούτσος δεν υπήρξε ουδέποτε σπουδαίος ήρωας της ελληνικής επανάστασης, και δεν έμεινε πιστός σε ιδέες και απόψεις. Και η πραγματική Ραλού δεν τον αγάπησε ποτέ. Γι' αυτό, διαβάζοντας σήμερα τον Οδοιπόρο, στην πράξη την αυτοχειρίας μπορεί να δει κανείς τον Παναγιώτη Σούτσο να θανατώνει τη δυνατότητα του εαυτού του να είχε γίνει κάποιος άλλος.

Αυτός που πεθαίνει στον Οδοιπόρο, είναι ο Παναγιώτης Σούτσος ο έντιμος πολιτικός, ο ριζοσπαστικός ποιητής, ο ανεξάρτητος δημιουργός που δεν ακολουθεί τακτικισμούς στο έργο του. Στη θέση του μένει ζωντανός, ο Παναγιώτης Σούτσος που θα αλλάξει τρεις φορές πολιτική στάση, που θα κατηγορηθεί για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος, που θα υποδαυλίσει τη γλωσσικό ζήτημα, που θα αλλοιώσει το ίδιο του το έργο, ώσπου να πεθάνει τελικά το 1868, και να κηδευτεί δημοσία δάπανη.

Μαρία Κίτσου, Δημήτρης Δρόσος © Ισαβέλλα Μαργάρα

Αυτό όμως ο Σούτσος δεν το γνώριζε το 1831, ότι δηλαδή στο πρόσωπο του ήρωά του, σκοτώνει την καλύτερη μελλοντική εκδοχή του εαυτού. Κι αυτή η εν αγνοία του βιογραφική ταυτότητα του Οδοιπόρου, είναι που ανοίγει το ενδεχόμενο σε πολλαπλές αναγνώσεις του.


Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στο Guide της Athens Voice