Κλασικό euro-σκουπίδι που προοριζόταν για την Ουκρανία αλλά εκείνη απέσυρε τη συμμετοχή της και το τσίμπησε η Μολδαβία, στέλνοντας το εθνικό της γκομενάκι να δείξει ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ενώ, συμβολικά, του κωλοτρίβεται μία χωροφύλαξ.
Ειρήνη, ενότητα, αγάπη σε όλο τον κόσμο και υγεία πάνω απ’ όλα, από έξι διεθνείς Αρμένιους που προτείνουν γκόθικ οπερατικό κατίμαυρο λουκ για το καλοκαίρι. Κρίμα που δεν παίζει η Τουρκία φέτος στο διαγωνισμό, να τους δώσει τον 1 βαθμό της.
Βέλγιο - Loïc Nottet - Rhythm Inside
Ο μπαμπάς του μικρού Λόικ ήθελε να τον κάνει ποδοσφαιριστή αλλά εκείνος ήθελε να γίνει τραγουδιστής και χορευτής. Το δεύτερο χτύπημα για τον πατέρα, ήταν η συμμετοχή του γιου στη Eurovision. Ευχόμαστε να μην τριτώσει το κακό με ένα βραβείο και τον τρέχουνε τον μπαμπά με τα υπογλώσσια.
Ευχάριστο, τρυφερό, κιθαριστικό pop παντός καιρού από Ολλανδέζα μιλφ. Ευτυχισμένοι άνθρωποι, παιδί μου, σοκολάτες, γρασίδια, γάλατα, kafee haus, τι περιμένεις.
Φινλανδία - Pertti Kurikan Nimipäivät - Aina Mun Pitää
Οι πανούργοι Φινλανδοί στέλνουν πανκ ροκ γκρουπ από μεσήλικες με νοητική υστέρηση θέλοντας να κάνουν αναφορά στη διαφορετικότητα, αλλά αυτό που λένε σαν λεζάντα είναι αναφορά στους Lordi. Να δούμε τι θα πει και το γκέι λόμπι.
Εκείνος: επίμονος συνθέτης που με την 5η προσπάθεια πάει τελικά στο διαγωνισμό. Εκείνη: μικρή αλλά γνωστή στο youtube. Το τραγούδι: ισοπεδωμένης εθνικότητας ποπ για ένα ζευγάρι που χώρισε την ώρα που κοιμόταν. Καλή ώρα, όπως και το κοινό.
Σκοπιανός που ζει στη Βιέννη σε κομμάτι για αθώα χρόνια, παιδικές ηλικίες, αναμνήσεις, φθινοπωρινά φύλλα που πέφτουν κι ο άνεμος τα παίρνει, μαζί κι αυτόν και τους βγάζει πέρα, στο Σουδάν – το οποίο πολύ πιθανό του χρόνου να είναι κι αυτό στην Eurovision.
Πολύχρωμο, γυαλιστερό big gal με φωνάρα και χιούμορ, σε μελοδραματικό τραγούδι για τη διαφορετικότητα, την αγάπη και την ηρωική έξοδο από την ντουλάπα. Σε εκείνο το σημείο το κομμάτι γίνεται hi-energy disco και η Μποάνα η επόμενη βασίλισσα του Pride.
Ουγγαρία - Boggie - Wars For Nothing
Tρυφερό, μινιμαλιστικό, ακουστικό, αντιπολεμικό, βιολογικό, χαμηλών λιπαρών, σε γήινα χρώματα – αν σας έχουν ξεμείνει τίποτα ρεσo, τώρα είναι η ώρα να τα ανάψετε.
Κουραστικό γιουροβιζιονικό ποπ με κεραυνούς, αστραπές, τρεχαλητά, φωνές, τον Ουζάρι να προτείνει αξεσουάρ για τα αυτιά μεταλλικό μανταλάκι, ενώ στο βάθος κοπανιέται η Μαϊμούνα με το βιολί της σε υστερικό κρεσέντο.
Ρωσία - Polina Gagarina - A Million Voices
Ξανθό της κατάψυξης σε πασιφιστικό μήνυμα: είμαστε ο κόσμος, όλοι διαφορετικοί, όλοι ενωμένοι κ.λπ. Η Πολίνα Γκαγκάρινα έχει πάει σχολείο στην Ελλάδα, μιλάει φαρσί τα ελληνικά. Κανονικά έπρεπε να τραγουδήσει «Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει».
Σχολικό ποπ ροκ από 19χρονα που θα ήθελαν να είναι οι Beatles πριν γίνουν οι Beatles. Θα μπορούσαν να έχουν πάρει μία καλή τροπή προς Arctic Monkeys αλλά μάλλον δεν ταίριαζε με τα φωτιστικά. Εντωμεταξύ τα βλέπω όλα ριγέ.
Διεθνής φωνή που έχει περάσει από όλα τα talent shows Βαλκανίων και Ιταλίας, κι έχει αποκτήσει «το ουρλιαχτό της βοκαλατζούς». Επίσης δεν τη βοηθάει και το σκηνικό που φαίνεται να τραγουδάει ανάμεσα σε τεθλασμένα τραπέζια.
Φαλακρός μπάρμαν με τη μπάντα του τραγουδούν –επιτέλους, στη γλώσσα τους κάποιοι– για τα γνωστά: σκοτάδι, ζωή, αναμνήσεις, ένα ποτάμι που τρέχει, δύναμη, αγάπη, ενωμένοι, έλεος. Του ευχόμαστε σύντομα και καμαρώτος.
Η Ρουσλάνα με καλύτερο κοστούμι (μαύρο κοράκι με νύχια γαμψά, μποά και δερμάτινα) σε τραγούδι φεμινιστικού ξεσηκωμού κυρίως επειδή είναι αδύνατο να το ακούσεις χωρίς να θέλεις να βγάλεις τα μάτια σου με το κουτάλι και να τα φας.
2oς Ημιτελικός (21/5)
Λιθουανία - Monika Linkyt & Vaidas Baumila - This Time
Τραγουδάκι χαρούμενο και πολύχρωμο, τόσο που σου πονάνε τα δόντια από τη γλύκα, το οποίο ακριβώς στη μέση του κρύβει (spoiler alert) μία σκηνή που θα σοκάρει και θα συγκλονίσει όλη τη γιουροβιζιονική κοινότητα: ένα straight φιλί.
Ιρλανδία - Molly Sterling - Playing With Numbers
Οι μόνοι που θα έπρεπε να έχουν το δικαίωμα να στέλνουν μπαλάντες είναι οι Ιρλανδοί. Το κάνουν όπως κανένας άλλος.
Σαν Μαρίνο - Anita Simoncini & Michele Perniola - Chain of Lights
Μικρή Σαναμαρινέζα και μικρός Ιταλός σε τραγούδι ειρήνης και αγάπης (άντε πάλι) που προτρέπει το κοινό να ανάψουν όλοι από ένα κερί (δηλαδή τα κινητά τους). Ανάβει κι ο φωτιστής όλη τη σκηνή και στο τέλος πέφτει ο ρελές.
Και κάτι για τους φίλους μας που ακούνε ελληνικά (μπορείτε να διακρίνετε το έντεχνο μπουζουκλερί στο βάθος). Ο ερμηνευτής συνοδεύεται επί σκηνής από την κόρη του, η οποία δεν τον γνώρισε λόγω μπότοξ.
Εκείνος τραγουδάει «Αγάπη μου, έκανα κάτι τρομερό αλλά ήμουνα μικρός, δεν ήξερα» (δεν ρώταγες;), «καλύτερα να σε αφήσω να φύγεις, τι δουλειά έχεις με ένα τέρας σαν εμένα;» Είναι η πιο ερωτική μπαλάντα της βραδιάς και όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοεί.
Συμπαθής μικρή προσπαθεί να τραγουδήσει κλασικό γιουροβιζιονικό κομμάτι με τσιρίδες και χορωδία, ντυμένη με την κάπα του Μπάτμαν, η οποία την ενοχλεί χαρίζοντάς της χαριτωμένο τικ στους ώμους. Πάνω από 2 λεπτά μπορεί να σε τρελάνει.
Τσεχία - Marta Jandová and Václav Noid Bárta - Hope Never Dies
Βασανιστικό κομμάτι για στρέιτ ζευγάρι που αντιμετωπίζει προβλήματα (it’s complicated) και σηκώνουν τη γειτονιά στο πόδι με τις κορόνες τους. Στο τέλος εκείνη πετάει τις γόβες της και ξημερώνει ο θεός τη μέρα. Μάτι δεν κλείσαμε.
Ισραήλ - Nadav Guedj - Golden Boy
Επιτέλους κι ένας κλαρινογαμπρός (με χρυσά sneakers) χτυπιέται «είμαι golden boy» κι «έλα να δεις πώς το κάνουμε στο Τελ Αβίβ», ενώ δίπλα του η καγκουροπαρέα τσιφτετελίζει λίγο χειρότερα από τον Σαρμπέλ. Τελειώνει με ένα «άιντε μπάι».
Λετονία - Aminata - Love Injected
Εντυπωσιακή μουλάτα πίσω από τα πυκνά τα καφάσια σαν τη δαιμονισμένη γυρνά, ντυμένη λαμπατέρ σε έναν ηλεκτρονικό αμανέ που πάει να κλέψει λίγο από τη δόξα του Euphoria. Το κοινό θα της το επιτρέψει, να δείτε.
Μεγάλο δράμα το φετινό: όλοι τραγουδούν για τη διαφορετικότητα και το δικαίωμα να είσαι αυτό που θες, π.χ. λύκος στη συγκεκριμένη περίπτωση, εξού και το αβάσταχτο ουρλιαχτό. Γιατί όχι αστακός που είναι και της μόδας;
Στην αρχή μπαίνει μία slide κιθάρα που σε ξεγελάει αλλά μετά αρχίζουν οι φωνές και τα ποδοβολητά, «είμαστε οι ήρωες» κ.λπ. Τα animation μεταμορφώνουν τον τραγουδιστή σε πεταλούδα με super δυνάμεις. Και το βραβείο πάει στον production designer.
Άλλη μία που τραγουδάει με την κάπα του Μπάτμαν. Τα γνωστά κι εδώ: «Ήμουνα κρυμμένη στο σκοτάδι μέχρι που αποφάσισα να είμαι ο εαυτός μου». Η ιδέα είναι ότι την αφήσανε στο μαγεμένο δάσος κι αυτή απελευθερώθηκε αντί να την πνίξουν τα βρύα και οι λειχήνες.
Κύπρος - John Karayiannis - One Thing I Should Have Done
Μικρός χίπστερ σε όμορφη μπαλάντα χαμηλού προφίλ που θυμίζει έντονα τα παλιά καλά κομμάτια των Bread. Μπορεί να παίξει δυνατά στις βαθμολογίες αλλά φοβάμαι ότι θα τον αφήσουν να τραγουδήσει στο σκοτάδι.
Συμπαθητικό ποπάκι με γυναικεία, ελαφρώς βραχνά φωνητικά, γρήγορο ρυθμό και βιολιά για τους πιο ρομαντικούς. Η Μαργιέτκα, λέει, στη σκηνή φοράει πάντα ακουστικά για να νιώθει πιο άνετα. Ελπίζουμε να μην είναι ωτοασπίδες.
Παρουσία που μεταφέρει ουσιαστικά το μήνυμα περί εσωτερικής δύναμης και της αγάπης αλλά σε ένα δυστυχώς αδιάφορο κομμάτι – μπαλάντα που σέρνεται βαρετά δεξιά κι αριστερά. Κλείνει πάντως τη βραδιά, συμβολικά.
Τελικός (23/5)
Αυστραλία - Guy Sebastian - Tonight Again
Αν έχει χιούμορ η Ευρώπη θα δώσει το 1ο βραβείο στην Αυστραλία. Όχι μόνο για την αλητεία αλλά και επειδή το κομμάτι είναι ένα ωραίο, σέξι, ακομπλεξάριστο ποπ σόουλ φανκ από τον Μαλαισιανό τυπάκο.
Η τρίχα επιστρέφει. Ροκ μπαλάντα (με καπέλο) που θα μπορούσαν να την ανταλλάξουν με την Ιρλανδία και να μην το πάρει κανείς είδηση. Εκτός αν βάλουν στο τέλος φωτιά στο πιάνο.
Επιστροφή στην αδιαφορία για την αγαπημένη μας Γερμανία, με τραγουδίστρια που δοκιμάζει να κάνει λαρυγγισμούς Amy Winehouse αλλά το κομμάτι την παρασέρνει σε ένα αλλοπρόσαλλο σύννεφο Μαύρου Καπνού – αλλιώς και φούμο.
Ιταλία - Il Volo - Grande Amore
Οπερατικό ποπ από τους φετινούς νικητές του Σαν Ρέμο, τρίο που έχει επιλέξει η Μπάρμπρα Στρέιζαντ για να ανοίγουν τις συναυλίες της. Είναι τόσο ιταλικό που είναι υποχρεωτικό να σου αρέσει, είναι μία προσφορά που δεν μπορείς να αρνηθείς – που έλεγε και ο Νονός.
Επική ποπ μπούρδα για μία χαμένη αγάπη. Εκείνη τον ψάχνει μέσα στο χρόνο και στο σύμπαν, κάποια στιγμή μεταμορφώνεται και σε τίγρη νομίζω, στη σκηνή γίνεται χαμός, ανεμιστήρες, κουρτίνες, μπουρμπουχίτας, μούτσος πέταλος δε ρόζας, χάλια.
Μ. Βρετανία - Electro Velvet - Still In Love With You
Η χώρα που όλοι λατρεύουμε να μισούμε στη Eurovision, στέλνει ένα διασκεδαστικό electro swing κομμάτι, τώρα που το είδος τελειώνει – αλλά πάλι ποτέ δεν ξέρεις. Μέσα στην ανείπωτη ευτυχία που τους διακατέχει ως έθνος τελευταία, πιθανώς μία τελευταία θέση δεν θα τους πειράξει.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
