Γιοβάννα Βλασσοπούλου: Τα 90s ήταν ένα παραδεισένιο μουσικό όργιο

Η Γιοβάννα Βλασσοπούλου κάνει ραδιόφωνο non stop εδώ και 31 χρόνια. Επίσης γράφει και κάνει εκφωνήσεις. Την ακούτε στον Voice 102.5.

Πώς μπλέχτηκες με το ραδιόφωνο; Ήταν τυχαίο ή το κυνήγησες;
Καθόλου τυχαίο. Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι που έπαιζε μουσική. Η μαμά μου άκουγε συνέχεια ραδιόφωνο, ο μπαμπάς μου έπαιζε κιθάρα, σιγοτραγoυδούσε όλη μέρα, είχε δίσκους. Με μάγευε το ραδιόφωνο, το λάτρευα, και ήξερα πάντα ότι μ’ αυτό θα ασχοληθώ. Το πώς και το πότε θα τα έβρισκα στην πορεία. Και τα βρήκα στα 15 μου, όταν ζήτησα από έναν πολύ καλό μου φίλο, τον Χρήστο, που έκανε εκπομπή σε ραδιοφωνικό σταθμό, να πάω να δω πώς είναι. Εκεί, με άκουσε απλά να μιλάω ο Λεωνίδας Λεσάκης –ιδιοκτήτης του σταθμού– και μου ζήτησε να κάνουμε ένα δοκιμαστικό. Ε, λίγες μέρες αργότερα ξεκίνησα να κάνω εκπομπές.

Αν σου έλεγα να περιγράψεις τον εαυτό σου χωρίς να πεις τι δουλειά κάνεις, τι θα έλεγες;
Ψάχνω διαρκώς μουσικές και θέματα, ακούω μουσική πολύ δυνατά για πολλά χρόνια (τόσο που πια έχω μειωμένη ακοή) και βασικά μιλάω μόνη μου σε έναν μικρό, ηχομονωμένο χώρο, ελπίζοντας πως κάποιοι με ακούνε. Είμαι η Γιοβάννα και είμαι καλά (;).

Ποια σκέψη τρέχει συνήθως στο μυαλό σου τα 3 δευτερόλεπτα πριν ανοίξεις το μικρόφωνο για να ξεκινήσει η εκπομπή;
Τι είδα, τι άκουσα, τι νιώθω, τι «κουβαλάει» η μέρα. Επίσης, αν έβαλα μέσα τη Nirvana (το σκυλί) φεύγοντας από το σπίτι.

Σου δίνουν ένα λευκό T-shirt. Τι στίχο θα έγραφες πάνω του για να σε αντιπροσωπεύει;
«You want it darker».

Μπορείς να θυμηθείς τη μεγαλύτερη γκάφα που έχεις πει στον αέρα;
Κάνω on air αφιέρωμα στον Βαγγέλη Παπαθανασίου, προλογίζω τραγούδι του και βάζω Ντέμη Ρούσσο. Άλλο ένα: είμαι στον αέρα, μπαίνει στο στούντιο ο Ψαριανός, βγάζω ακουστικά, ξεχνάω το μικρόφωνο ανοιχτό και κοροϊδεύουμε τον χορηγό της εκπομπής.

Είναι ο ραδιοφωνικός σου εαυτός ίδιος με τον εαυτό σου εκτός στούντιο;
Και ναι και όχι. Στον αέρα κουβαλάω διαρκώς την ευθύνη του δημόσιου λόγου. Τι θα πω, πώς θα το πω, να είναι σωστό και εξακριβωμένο. Εκτός αέρα αισθάνομαι λιγότερο εκτεθειμένη και πιο χαλαρή. Επίσης, στον αέρα δεν βρίζω. Εκτός αέρα, το απολαμβάνω.

Ποιο είναι το πιο απρόσμενο μήνυμα/αντίδραση ακροατή που έχεις λάβει;
Στον Best είχα ακροατή που ήταν φυλακισμένος στον Κορυδαλλό. Δεν έχανε εκπομπή, επικοινωνούσε μία φορά την εβδομάδα τηλεφωνικώς, μου έστελνε συχνά γράμματα και πού και πού φρόντιζε να βρίσκω ένα τριαντάφυλλο στο αυτοκίνητό μου μετά την εκπομπή. Δεν έμαθα ποτέ πώς το κατάφερνε.

Το πιο πρόσφατο μουσικό «κόλλημά» σου;
Ενθουσιάζομαι ακόμη με τη μουσική σαν 15χρονο. Ακούω πολλά, μου αρέσουν πολλά και δυσκολεύομαι να ξεχωρίζω αγαπημένα. Στα πιο πρόσφατα κολλήματα είναι οι Glass Beams, το τελευταίο άλμπουμ των Rufus Du Sol, οι Fontaines DC, οι Trovaire, ο Beharie, οι Donna Blue και πολλά πολλά άλλα.

Αν είχες μια χρονομηχανή, σε ποια μουσική δεκαετία θα πήγαινες να κάνεις εκπομπή;
Στα 90s. Ξανά εκεί. Η έκρηξη από μουσικά είδη και υποείδη που συνέβη αυτή τη δεκαετία δύσκολα θα επαναληφθεί. Ηλεκτρονική, trance, techno, rave, house, hip-hop, brit-pop, neo-punk, grunge, pop. Παραδεισένιο μουσικό όργιο.

Αν μπορούσες να βάλεις ένα τραγούδι που να παίζει παντού στην Αθήνα για 24 ώρες, ποιο θα ήταν;
Το «Ραντεβού στην Αθήνα» της Σοφίας Βέμπο.

Η πιο αξέχαστη συναυλία της ζωής σου.
Έχω πάντα στην καρδιά μου την εμφάνιση της Ομάρα Πορτουόντο, με τους Buena Vista Social Club το 2002 στην Ιερά Οδό. Μεγάλη ήδη σε ηλικία, ανέβαινε και κατέβαινε τη σκηνή με δυσκολία και συνοδεία, αλλά μόλις την άφηναν στη σκηνή και ξεκινούσε η μουσική, μεταμορφωνόταν. Χόρευε ασταμάτητα, είχε καμπάνα φωνή, απίστευτο ρυθμό και πηγαίο κουβανέζικο πάθος. Παρακολουθούσαμε όλοι με τα σαγόνια ανοιχτά. Ήταν απίστευτη.

Είναι φθινόπωρο και τρέχεις με το αυτοκίνητο στην παραλιακή. Ποιο τραγούδι θα διάλεγες για τη διαδρομή;
Το «What’s My Name» του Κένεθ Μπέιγκερ και μετά «Zitarrosa» των Bajofondo και μετά το «Experience» του Λουντοβίκο Εϊνάουντι και… οκέι, σταματάω.

Ποια λέξη δεν αντέχεις να ξανακούσεις ποτέ στον αέρα;
Τα «μείνε μαζί μου», «θα παρτάρουμε», «είμαστε οι καλύτεροι», «θα είμαι μαζί σου», «φιλάκια» κι άλλα τέτοια. Δηλαδή την αγενή άνεση με τον ακροατή και τη διαρκή βεβιασμένη χαρά. Επίσης, δεν αντέχω τα ατελείωτα κουλτουρέ on air, που ο παραγωγός δεν σταματάει να κάνει επίδειξη γνώσεων ή να παρουσιάζει τη γνώμη του σαν να κατέχει την απόλυτη αλήθεια.

Ποιος καλλιτέχνης θα ήθελες να σου χτυπήσει απρόσμενα την πόρτα στο στούντιο;
Ο Κερτ Κομπέιν. Δεν γίνεται, αλλά αυτόν θα ήθελα.

Μαζί με ποιον καλλιτέχνη θα ήθελες να κάνεις ραδιοφωνική εκπομπή και γιατί;
Με τον Σίβερτ Χόγιεμ και τον Ρόμπι Γουίλιαμς. Μαζί. Να μιλάμε για σκοτάδια, εσωτερικούς δαίμονες και τραύματα.

Το ραδιόφωνο σε σώζει… Μπορείς να συμπληρώσεις τη φράση;
Το ραδιόφωνο μας σώζει από τη μοναξιά. Προσθέτει στη ζωή μουσική, αφήγημα και παρέα.

Τι θα έλεγες σε κάποιον που ακούει για πρώτη φορά τον σταθμό για να τον κερδίσεις;
Να μας ακούσει για ώρες, όχι το μάξιμουμ 10λεπτο που ακούει πια ο κόσμος έναν ραδιοφωνικό σταθμό. Δευτέρα-Παρασκευή 12.00 - 14.00