Η Maria-Christina Harper μιλάει στην Athens Voice για το «Dialogue of Thoughts», τον δεύτερο δίσκο των Harper Trio, που οδηγεί το σχήμα στο κέντρο της τζαζ σκηνής του Λονδίνου
Όταν είχα μιλήσει με τη Μαρία-Χριστίνα με την ευκαιρία του πρώτου δίσκου των Harper Trio, του «Passing By», είχα πάρει την ισχυρή εντύπωση ότι - ως βασική συνθέτις του trio - ήξερε πολύ καλά πού οδηγούσε τη μουσική της. Κι αυτό από μόνο του είναι μια πολύ καλή αρχή, ειδικά όταν βρίσκεται κανείς σε ένα απόλυτα ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπως είναι μουσική στην Αγγλία. Εκείνος ο δίσκος πήγε πολύ καλά και το Harper Trio είναι πλέον κομμάτι της μεγάλης τζαζ σκηνής του Λονδίνου. Το δεύτερο άλμπουμ, το «Dialogue of Thoughts» ηχογραφήθηκε στα Abbey Road Studios, ο δίσκος παρουσιάστηκε στο BBC Radio 3 και το σχήμα ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά. Τώρα, ενάμιση χρόνο μετά, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα κι όχι μόνο επειδή το νέο άλμπουμ είναι εντυπωσιακά καλό, γεμάτο ελευθερία, δυναμισμό και ψυχεδελικές απολήξεις, στοιχεία που φέρνουν φρέσκο αέρα στο σχήμα. Πιστεύω ότι πλέον η Μαρία Χριστίνα δεν έχει κανένα λόγο να δοκιμάσει να «οδηγήσει» τη μουσική της προς κάποια κατεύθυνση. Η Μαρία Χριστίνα ταυτίζεται πλέον με τη μουσική της, που αποτελεί ένα μείγμα γνώσης, ενέργειας και εσωτερικής ηρεμίας κι ακολουθεί έναν spiritual δρόμο προς το φως.
Τι πόρτες σας άνοιξε το «Sometime In Cairo»; Είσαι ευχαριστημένη από την αποδοχή που είχε; Έχω την εντύπωση ότι ακούστηκε αρκετά;
Το «Sometime in Cairo» είναι το δεύτερο single από το νέο μου άλμπουμ με το Harper Trio, «Dialogue of Thoughts». Έχει ήδη παιχτεί σε αρκετές εκπομπές του BBC Radio 3, το JazzFM, το One Jazz και σε άλλους ραδιοφωνικούς σταθμούς, κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Είναι ηχητικά το συνδετικό κομμάτι με το πρώτο μας άλμπουμ, «Passing By», και νιώθω ότι έχει αγαπηθεί εξίσου από το κοινό.
Τι προκλήσεις είχατε να αντιμετωπίσετε από τον πρώτο στον δεύτερο δίσκο; Τι αποφάσεις κληθήκατε να πάρετε;
Πιστεύω ότι οι μεγαλύτερες προκλήσεις είναι συνήθως εσωτερικές και σχετίζονται με το πόσο έτοιμοι είμαστε να τις αναγνωρίσουμε και να τις αντιμετωπίσουμε. Επειδή το πρώτο άλμπουμ είχε λάβει πολύ θετικές κριτικές, υπήρξαν στιγμές στη διαδικασία σύνθεσης του νέου δίσκου που άφησα τον εαυτό μου να αναρωτηθεί για το πώς θα ακουστεί και πώς θα κριθεί αυτό το επόμενο βήμα. Εκεί χρειάζεται να επιστρέφεις στο παρόν, να επικεντρώνεσαι σε αυτό που θέλεις πραγματικά να εκφράσεις και να μένεις πιστός στην καλλιτεχνική σου αλήθεια. Κάθε φορά που το καταφέρνεις αυτό, γίνεσαι πιο δυνατός και αυθεντικός μέσα στη δημιουργία σου.
Η ηχογράφηση αυτή έγινε στα Abbey Road studios. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για το «Dialogue Of Thoughts»;
Ήταν μια εκπληκτική εμπειρία να ηχογραφήσουμε στα Abbey Road Studios, στο Studio 3, εκεί όπου οι Pink Floyd ηχογράφησαν το «Dark Side of the Moon». Είναι πραγματικά ιδιαίτερο να μοιράζεσαι τον ίδιο χώρο με καλλιτέχνες που εκτιμάς βαθιά. Ο επαγγελματισμός της ομάδας, η ατμόσφαιρα και η ποιότητα του ήχου δημιούργησαν τις ιδανικές συνθήκες για να αποτυπωθεί το υλικό μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όταν εμπιστεύεσαι τον χώρο και νιώθεις ότι σε εμπνέει, αυτό περνάει και στο αποτέλεσμα και νομίζω πως αυτό ακριβώς συνέβη με το «Dialogue of Thoughts».
Στο ξεκίνημα του δίσκου υπάρχει spoken part. Τι ρόλο παίζει μέσα στο άλμπουμ;
Μία από τις βασικές διαφορές του «Dialogue of Thoughts» σε σχέση με το προηγούμενο άλμπουμ, το «Passing By» είναι η ενσωμάτωση του λόγου σε δύο κομμάτια. Συχνά λέω ότι αυτός ο δίσκος είναι το ημερολόγιο ενσυνειδητότητάς μου (Mindfulness Diary), και στο πλαίσιο αυτό ήθελα να εισάγω επαναλαμβανόμενες θετικές φράσεις που λειτουργούν ως μάντρα. Αυτές οι φράσεις εμπνέονται από τη σοφία των αρχαίων Ελλήνων, όπως αποτυπώνεται στους Ορφικούς Ύμνους και τα Δελφικά Παραγγέλματα, και προσφέρουν στο άλμπουμ μία στοχαστική, εσωτερική διάσταση.
Το κεντρικό ζήτημα του άλμπουμ είναι λοιπόν η ενσυνειδητότητα (mindfulness). Τι σημαίνει ο όρος και γιατί θεωρείς ότι είναι σημαντικό ζήτημα σήμερα;
Ναι, το κεντρικό θέμα του άλμπουμ είναι η ενσυνειδητότητα. Για εμένα σημαίνει την προσπάθεια να ζω στο τώρα, να εξερευνώ τον νου μου μέσω του διαλογισμού και να παίρνω αποφάσεις πιο συνειδητά. Ήθελα να αποτυπώσω αυτή την εμπειρία και μέσω της μουσικής, έτσι κάθε κομμάτι αντλεί έμπνευση από το προσωπικό μου ταξίδι ενσυνειδητότητας. Είναι από πάντα ένα σημαντικό ζήτημα, ίσως ακόμα περισσότερο σήμερα που έχουμε αφήσει, ίσως όχι συνειδητά, τις ζωές μας να πάρουν μία πιο επιφανειακή πορεία. Ο καθένας για τους λόγους τους, σωστούς και μη, ασχολείται περισσότερο με το πριν και με το μετά κι όχι πραγματικά και ουσιαστικά με το τώρα. Έτσι, σιγά σιγά στον βωμό ενός καλύτερου αύριο, αφήνουμε πίσω τα όνειρά μας κι απλώς ζούμε τον περισσότερο καιρό «στον αυτόματο» χωρίς να νιώθουμε ότι η ζωή που ζούμε είναι πραγματικά επιλογή μας. Δεν είναι εύκολο να ξεφύγουμε από αυτή την καθημερινότητα· θέλει οργάνωση, θέληση, υπομονή, πίστη και μικρά καθημερινά βήματα.
Υπάρχει και αρκετά μεγαλύτερη μουσική ελευθερία στον δίσκο αυτό απ’ ότι στον προηγούμενο, καλά ακούω; Πόσο διαφορετική ήταν η διαδικασία σύνθεσης;
Χαίρομαι που το παρατήρησες. Αυτή η μεγαλύτερη μουσική ελευθερία αντικατοπτρίζει κυρίως τη δική μου αυτοπεποίθηση και την επιθυμία να πειραματιστώ περισσότερο στη σύνθεση. Στο πρώτο άλμπουμ, η έμπνευση προερχόταν κυρίως από τη φύση της πόλης όπου ζούσα τότε, το Hastings, και τα συναισθήματα που μου προκαλούσε η ομορφιά γύρω μου. Υπήρχαν στοιχεία από την εμπειρία μου με τον διαλογισμό, αλλά όχι ως κεντρικό θέμα, όπως στο «Dialogue of Thoughts». Στο δεύτερο άλμπουμ ήθελα ουσιαστικά να αποτυπώσω το προσωπικό μου μονοπάτι στην ενσυνειδητότητα, στην προσπάθεια για απελευθέρωση από προσωπικά και κοινωνικά «πρέπει» και «θέλω», και αυτό έδωσε τη δυνατότητα σε μεγαλύτερη δημιουργική ελευθερία και πειραματισμό στη μουσική.
Επιπλέον, έχουμε πιο γρήγορες συνθέσεις, πιο μπιτάτες, πιο γκρουβάτες αλλά και κάποια πιο αργά, πιο ατμοσφαιρικά σημεία… Πρόκειται για κάποιους είδους καλλιτεχνικές επιλογές ή σας καθοδηγεί σχεδόν ασυνείδητα το… spiritual mind;
Ήταν συνειδητή επιλογή να γράψω πιο ρυθμικά κομμάτια, για να ακολουθήσω την ανάγκη μου να ακούσω κάτι που θα με παρακινήσει να σηκωθώ και να νιώσω την ορμή που χρειάζεται για να κάνω ό,τι θέλω. Για παράδειγμα, το «Walk» το έγραψα θέλοντας να δημιουργήσω έναν ήχο που κάθε φορά που τον ακούω θα με γεμίζει δύναμη, όταν νιώθω μειωμένη ενέργεια ή χαμηλό κίνητρο. Τα πιο ατμοσφαιρικά κομμάτια εμφανίζονται για τις στιγμές που θέλει κανείς να κάνει reset, να ξεκουραστεί και να αφεθεί στη δύναμη της σιωπής. Με αυτό τον τρόπο, ήθελα ο δίσκος να έχει μία ισορροπία ανάμεσα στην ενέργεια και την εσωτερική ηρεμία.
Έχεις αρκετές φορές πει ότι είναι σημαντικό ζητούμενο να επιτευχθεί μια εσωτερική ειρήνη. Ποια είναι τα πιο σημαντικά εμπόδια που βρίσκει κάποιος σήμερα στο να την κατακτήσει;
Το πιο σημαντικό εμπόδιο που βρίσκει κανείς είναι συχνά ο ίδιος του ο εαυτός. Ο τρόπος που σκεφτόμαστε και μιλάμε για τον εαυτό μας, πόση αγάπη και σεβασμό δείχνουμε προς τον εαυτό μας και κατ’ επέκταση προς τους άλλους, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την εσωτερική μας ειρήνη. Είναι σημαντικό να εντάσσουμε μικρά καθημερινά βήματα που μας βοηθούν να ζούμε πιο συνειδητά, να συμφιλιωνόμαστε με το τώρα, όποιο κι αν είναι αυτό, και ταυτόχρονα να αφήνουμε χώρο για να ονειρευτούμε και να δημιουργήσουμε το ιδανικό μας παρόν.
Τι υπάρχει στα σκαριά αυτή τη στιγμή για την προώθηση του δίσκου;
Γιορτάσαμε την κυκλοφορία του άλμπουμ παίζοντας ζωντανά στην εκπομπή In Tune του BBC Radio 3, μια πολύ όμορφη εμπειρία. Το BBC Radio μας έχει υποστηρίξει σημαντικά, παίζοντας κομμάτια του «Dialogue of Thoughts» σε διάφορες εκπομπές, όπως επίσης και το JazzFM, το One Jazz και το Jazzwise. Από την πλευρά μας, έχουμε προγραμματίσει τουρ σε διάφορες πόλεις της Αγγλίας και θα εμφανιστούμε στο EFG London Jazz Festival στις 15 Νοεμβρίου.
Υπάρχει κάτι που κάνεις - ή που σχεδιάζεις να κάνεις - παράλληλα με το Harper Trio;
Ναι, ετοιμάζω κάποιες νέες μουσικές συνεργασίες που είναι σε αρκετά πρώιμο στάδιο. Παράλληλα, διδάσκω μουσικοθεραπεία στο Πανεπιστήμιο του Roehampton στο Λονδίνο, κάτι που με εμπνέει και με τροφοδοτεί δημιουργικά, καθώς η σύνδεση της μουσικής με την ψυχολογία ανοίγει διαρκώς νέους δρόμους στη σκέψη και την τέχνη μου.
Πώς είναι η ευρύτερη σκηνή της τζαζ αυτή τη στιγμή στην Αγγλία; Τι σημαντικό ή ενδιαφέρον βλέπεις να γίνεται;
Τα τελευταία χρόνια η τζαζ σκηνή στην Αγγλία γνωρίζει μια ιδιαίτερα δημιουργική περίοδο, με ένα ωραίο άνοιγμα προς πιο fusion και διαπολιτισμικές προσεγγίσεις. Οι μουσικοί πειραματίζονται ακόμα περισσότερο, ενσωματώνοντας επιρροές από άλλες μουσικές παραδόσεις. Υπάρχει μία συνομιλία μεταξύ διαφορετικών ιδιωμάτων, κάτι που έχει κάνει τη σκηνή πιο ανοιχτή, συμπεριληπτική και δυναμική, προσελκύοντας και ένα νεότερο κοινό.
Υπάρχει κάποια σκέψη για συνεργασίες αυτή τη στιγμή; Και τι είδους θα μπορούσαν να είναι αυτές;
Ναι, υπάρχουν ήδη σκέψεις για μελλοντικές συνεργασίες. Στο νέο μου άλμπουμ άρχισα να ενσωματώνω στοιχεία από διαφορετικά είδη μουσικής που με έχουν επηρεάσει καθ’ όλη τη ζωή μου: από την κλασική μουσική και λόγω της κλασικής μου παιδείας, μέχρι την ψυχεδελική ροκ, την jazz, hip hop, spoken word και τον ελεύθερο πειραματισμό της avant-garde. Το πεδίο είναι αρκετά ευρύ, και κάπου εκεί ανάμεσα βρίσκονται οι ιδέες και τα όνειρά μου για τις μελλοντικές συνεργασίες, που θέλω να είναι ανοιχτές, πειραματικές και απρόβλεπτες.
Έχεις κάποιο όνειρο που δεν τολμάς να ομολογήσεις ούτε στον εαυτό σου;
Στις συνομιλίες με τον εαυτό μου προσπαθώ να είμαι όσο πιο ειλικρινής γίνεται. Το ζήτημα είναι πώς να μετατρέπεις τα όνειρά σου σε δράση, με επαγγελματισμό και σεβασμό προς εσένα και τους άλλους. Αυτή την περίοδο, το κύριο ενδιαφέρον μου είναι η προσωπική μου εξέλιξη μέσα από τον διαλογισμό και τη μουσική· η μουσική για μένα είναι τρόπος να εξερευνώ συναισθήματα, να ανοίγω νέους κόσμους ήχων και να δοκιμάζω όρια και φαντασία, φέρνοντας τα όνειρά μου πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Με το νέο του άλμπουμ «Ανάμεσα» ανανεώνει το ελληνικό τραγούδι. Πριν βρεθεί «Ανάμεσα σε φίλους» στο Παλλάς, ταξιδέψαμε μαζί του ακούγοντας και μιλώντας
Με αφορμή το βιβλίο «Με τη δική σου ματιά μονάχα», η συγγραφέας μιλά αποκλειστικά στην Athens Voice για την πρόκληση να μετατρέψει την κρυφή ζωή της Μάιερ σε μια δυνατή μυθοπλαστική αφήγηση
13°
