Όταν οι Βlack Sabbath απέλυσαν τον Όζι Όσμπορν το 1979

Δεν είναι μυστικό ότι οι Black Sabbath βρισκόταν σε κακή κατάσταση όταν περιόδευσαν για την προώθηση του άλμπουμ Never Say Die! το καλοκαίρι του 1978.

Εκτός από το ότι ήταν συνεχώς ήταν εθισμένοι στο αλκοόλ και την κοκαΐνη, τα μέλη των Black Sabbath προωθούσαν ένα δίσκο για τον οποίο δεν ήταν περήφανοι και ο οποίος δεν είχε καλή υποδοχή. Και κάθε βράδυ τους έδιωχναν από τη σκηνή οι νεότεροι και πιο φλογεροί Van Halen, που μόλις είχαν κυκλοφορήσει το Van Halen II έφερναν έναν νέο ήχο hard rock με βάση την δεξιοτεχνική κιθάρα.

Σύμφωνα με το Loudwire, όταν οι Sabbath επέστρεψαν στην πατρίδα τους, το ηθικό τους ήταν πεσμένο και αναζήτησαν παρηγοριά αυξάνοντας την κατανάλωση ναρκωτικών και αλκοόλ. Όχι μόνο το Never Say Die! ήταν απογοητευτικό, αλλά και ο προκάτοχός του, το Technical Ecstasy του 1976, δεν είχε καλή υποδοχή. Η απόρριψη ήταν ιδιαίτερα σκληρή για τον Όζι Όζμπορν.

Πριν ενταχθεί στους Black Sabbath, υπέστη σωματική και ψυχολογική κακοποίηση από την οικογένεια και τους συνομήλικούς του. Μόνο όταν έγινε μέλος των Sabbath απέκτησε αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Ξαφνικά, άρχισε να αμφισβητεί ξανά την αξία του και ο φόβος του τον έκανε να διστάζει να δουλέψει σε ένα νέο άλμπουμ με τους Black Sabbath. Αντ' αυτού, έπινε, έπαιρνε ναρκωτικά και έβρισκε δικαιολογίες για να μην τραγουδήσει. Στις 27 Απριλίου 1979, μετά από διάφορες προσπάθειες να επαναφέρουν τον ΌζΙ στην ομάδα, οι Black Sabbath απέλυσαν τον τραγουδιστή τους.

«Απλά δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε», είπε ο κιθαρίστας Τόμι Αιόμι. «Όσο και αν το ήθελαν όλοι, απλά δεν μπορούσαμε. Τίποτα δεν συνέβαινε και αυτό θα σήμαινε το τέλος της μπάντας. Δεν θέλαμε να τον απολύσουμε, αλλά έπρεπε να το κάνουμε αν θέλαμε να συνεχίσουμε».

Η απόλυση του δεν ήρθε από το πουθενά. Το 1978, οι Black Sabbath νοίκιασαν ένα σπίτι στο Λος Άντζελες για να αρχίσουν να γράφουν το sequel του Never Say Die! Μετέτρεψαν το γκαράζ σε στούντιο και άρχισαν να παίζουν. Αλλά μόλις άρχισαν να δημιουργούν μουσική, ο Όζμπορν  εξαφανίστηκε. Για έξι εβδομάδες, κανείς δεν ήξερε πού ήταν.

«Ο Όζι πήγαινε σε κλαμπ, έπεφτε σε κώμα και δεν ερχόταν σπίτι», είπε ο Αιόμι στο βιβλίο Louder Than Hell: The Definitive Oral History of Metal. «Φτάσαμε σε ένα σημείο όπου δεν γινόταν τίποτα με αυτόν. Μας εγκατέλειψε».

Με τον Όζι να λείπει, τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας ένιωθαν περίεργα. Θα μπορούσαν να γράψουν το άλμπουμ χωρίς αυτόν και, στην πραγματικότητα, αυτό ήθελε να κάνει ο Γκίζερ Μπάτλερ, ο οποίος είχε σταματήσει τα ναρκωτικά το 1976. Αλλά ο Αιόμι χρησιμοποίησε την απουσία του Όζι ως δικαιολογία, ο ντράμερ Μπίλι Γουόρν δεν χρειαζόταν δικαιολογία. 

«Έπρεπε να πάω στη [Warner Bros.] και μου έλεγαν, «Πώς πάει το άλμπουμ;» και εγώ απαντούσα, «Ω, τέλεια, τέλεια».Έπρεπε να αντιμετωπίσω αυτούς τους ανθρώπους γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν είχαμε τίποτα να τους παίξουμε. Έφτασε στο σημείο που οι άλλοι είπαν: «Κοίτα. Αν δεν κάνουμε κάτι, θα διαλυθούμε. Δεν το αντέχουμε. Θα φύγουμε». Αυτή ήταν η απόφαση των τριών μας. Είπαμε ότι θα πρέπει να αντικαταστήσουμε τον Όζι».