Diesel Cindy: Τέρμα γκάζια rock 'n' roll από την Αθήνα

Υποτίθεται ότι όσοι γράφουν για τη μουσική, είναι ψύχραιμοι. Αντιμετωπίζουν κάθε δίσκο που φτάνει στα χέρια τους από κάποια απόσταση - αν όχι και με κάπως σηκωμένο φρύδι. Εκτός που δεν ανήκω σ’ αυτήν την κατηγορία, όταν υπάρχουν μπάντες που τσαλαβουτούν στα ίδια νερά που έψαχνα κάποτε να ονομάσω τα πιο ακατέργαστα συναισθήματα της εφηβείας, ξεχνάω τα προσχήματα και γίνομαι ένα με τον δίσκο που παίζει στο πικάπ.

Τέσσερις φίλοι από την Αθήνα στήνουν μια μπάντα που βγάζει τρελή ενέργεια και σε dt γράφουν τραγούδια, τα ηχογραφούν, τα κυκλοφορούν και κάθονται τώρα απέναντί μου για να μιλήσουμε για το «Spill The Dirt». Πάνος (Red), Πάντελής (Lee), Γαβρίλος (Gabriel R) και Φοίβος (Fivos Flat) είναι τα τέσσερα μέλη των Diesel Cindy, μιας μπάντας που πριν βγει το album τους, είχα μόλις μία ή δύο φορές ακούσει το όνομά της. Και λέει, φίλε: Γκαράζ αγριεμένο με τόνους ψυχεδέλειας και stoner, στίχοι προσωπικοί αλλά και κοινωνικοί, γερή ιστορία στη σκηνή για κάθε ένα από τα μέλη της και πάμε…

Καλά, εσείς από πού ξεφυτρώσατε;

Παντελής: Χαχά με αιφνιδίασες, κοίτα ο καθένας μας έχει διαγράψει μια μικρή πορεία στην αθηναϊκή ροκ σκηνή τα τελευταία 15 - 25 χρόνια.

Γαβρίλος: Είμαστε μπάντα της μετα-καραντίνας, εκεί ακριβώς που άρχισαν να χαλαρώνουν λίγο οι απαγορεύσεις, αρχίσαμε να βρισκόμαστε για πρόβες και jams.

Τι ακούγατε; Με τι μουσικές μεγαλώσατε;

Γαβρίλος: ακούγαμε τα σχολιανά μας μαζί με rock των 70s και των 90s. Σκέφτεσαι τίποτα καλύτερο;

Ε, όχι βέβαια! Πώς προέκυψε το όνομά σας;

Παντελής: Σε απαρτία μετά από τρία μπουκάλια κόκκινο κρασί συζητώντας για μουσική, για παλιές περιπέτειες και για τις «κινητήριες δυνάμεις του κόσμου».

Πώς βρεθήκατε όλοι μαζί με τη σημερινή σύνθεση;

Παντελής: Ο «ένοχος» είναι ο Πάνος (Red). Εκείνος είχε παίξει στο παρελθόν με τον καθένα από τα σημερινά μέλη ξεχωριστά σε διάφορα άλλα συγκροτήματα, projects κλπ. Φυσικά γνωριζόμασταν λίγο πολύ και οι υπόλοιποι μεταξύ μας, η σκηνή είναι μικρή. Το καλοκαίρι του 2022 τα λέγαμε ένα μεσημέρι με τον Πάνο σπίτι του. Θυμάσαι ακόμη αυτά τα απίστευτα ατελείωτα lockdowns λόγω covid έτσι;

Ξεχνιούνται;

Παντελής: Λοιπόν, στη διάρκεια τους ο Πάνος είχε τον χρόνο και την έμπνευση να γράψει στο στούντιο του αρκετά πράγματα. Όταν λοιπόν μου τα παρουσίασε, ανοίξαμε μια συζήτηση και καταλήξαμε πως άξιζε σε αυτά τα κομμάτια να γίνουν τραγούδια και να παιχτούν ζωντανά. Υπήρχε βέβαια και το πάθος του να ανέβουμε πάλι στη σκηνή μετά από τόσο μεγάλο διάστημα απραξίας. Όμως το υλικό που είχε γράψει o Πάνος ήταν απλώς το πρώτο έναυσμα. Το θέμα ήταν με ποιους θα στήναμε τη μπάντα. Μετά από σκέψη μιλήσαμε και ξεκινήσαμε με Φοίβο (Fivo Flat) στα τύμπανα και Γαβρίλο στο μπάσο, εγώ πήρα τα φωνητικά και τη ρυθμική κιθάρα ενώ ο Πάνος τη lead. Το νερό μπήκε στο αυλάκι το φθινόπωρο και ξεκίνησαν οι πρόβες. Στα τέλη του 2022 βάλαμε μπροστά και τις ηχογραφήσεις.

Τι παρελθόν έχει ο καθένας σας στη σκηνή;

Φοίβος: Λοιπόν, ξεκίνησα με Tuxedo Conspiracy κι αργότερα συμμετείχα στους Edgar Allan Band με Θάνο Ανεστόπουλο από Διάφανα Κρίνα και Κώστα τον Παρίση από τα Υπόγεια Ρεύματα. Πιο πρόσφατα ήμουν μέλος των Tsiri Band, των Blame Canada και τελευταία των One Man Drop. Στη φάση που είμαι τώρα εκτός από τους Diesel Cindy είμαι και μέλος των The Same River.

Πάνος: Βασικές μπάντες στις οποίες συμμετείχα για μεγάλα διαστήματα ήταν οι Syde, οι Quake, οι Delightful και τελευταία πριν τους Diesel Cindy υπήρξα ένα από τα ιδρυτικά μέλη των One Man Drop. Ενδιάμεσα συμμετείχα σε διάφορα project μικρής διάρκειας.

Γαβρίλος: Έπαιζα με τον Πάνο αρχές 90s στους Laughing Indigo ένα rock τρίο στην ουσία, που έψαχνε εναγωνίως τραγουδιστή και δεν βρήκε ποτέ, οπότε μείναμε στην ηχογράφηση ενός demo μόνο. Από αυτές τις οντισιόν για τραγουδιστή γνώρισα τον Διονύση και χωθήκαμε μαζί στους Jesus Toy που εκείνο τον καιρό έψαχναν φωνή και μπάσο. Τέσσερα χρόνια μετά προέκυψαν οι Vibratore Bizarro. Ο Διονύσης τραγουδάει τώρα για τους Ηalf Gramme of Soma. Αργότερα δέχθηκα μια πρόταση που δεν μπορούσα να αρνηθώ, από τους Headquake!

Παντελής: Κοίτα, είχα φτιάξει τους Delightful αρχές των zeros, μια εναλλακτική ροκ μπάντα σαν τραγουδιστής με τον Θοδωρή. H μπάντα αυτή πέρασε από διάφορα κύματα. Γράψαμε αργότερα και τον ομώνυμο δίσκο. Σε όλη πορεία τα μέλη άλλαξαν και γνώρισα σε εκείνη τη φάση τον Red και πορευτήκαμε μαζί για αρκετό διάστημα μέχρι τη διάλυση εκείνου του σχήματος. Συμμετείχα σε διάφορα projects ενώ αργότερα μπήκα σαν κιθαρίστας στους One Man Drop που είχε φτιάξει ο Πάνος, για μια διετία.

Γαβρίλος: Να συμπληρώσω στα προηγούμενα περί παρελθόντος γιατί νομίζω το οφείλω ως έναν ελάχιστο φόρο τιμής, ότι τα πρώτα μου -σοβαρά- βήματα στην ενασχόληση μου με τις μπάντες έγιναν με παρότρυνση του συγχωρεμένου του Νίκου «Flesh» Tάγκαλου (Sadistic Noise - Villa 21) για να παίξω μπάσο σε ένα βραχύβιο project του επίσης αδικοχαμένου Κώστα «Fever» Ποθουλάκη (Villa 21 - Headquake), τους Serpent με Αργύρη από Nightstalker στα τύμπανα. Δυστυχώς το μόνο που έχει μείνει είναι μια κασέτα με 3-4 κομμάτια από πρόβες. Όπως καταλαβαίνεις οι επιρροές από νεαρή ηλικία ήταν δυνατές, τουλάχιστον δυνατές!

Υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα σκηνή;

Γαβρίλος: Υπάρχει σκηνή στην Ελλάδα, εννοείται! Οι stoner μπάντες μας χαίρουν μεγάλης αναγνώρισης και στο εξωτερικό και όχι μόνο οι stoner. Κι άλλες μπάντες, post rock κλπ

Παντελής: Δεν νομίζω ότι έπαψε ποτέ να υπάρχει σκηνή, απλά στο πέρασμα του χρόνου παίρνει διαφορετικές «χροιές», πότε γύρω από το κλασικό rock και blues -παλαιότερα- το εναλλακτικό rock πιο μετά, dark wave, post rock, stoner-το οποίο ξεκίνησε στη χώρα μας παράλληλα με το εξωτερικό- κι έχει κάνει ένα δυνατό comeback τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα. Ας μην ξεχνάμε βέβαια και την αξιοσέβαστη metal σκηνή η οποία είναι σταθερή σαν βράχος στο πέρασμα του χρόνου.

«Spill The Dirt» o τίτλος του άλμπουμ, 8 τραγούδια ηχογραφημένα ή θα έλεγες 7+1; Γιατί το «The Walk» έχει αυτή τη διαφορά από τα 7 που προηγούνται;

Παντελής: Μπορεί να το λες αυτό λόγω της «ατμόσφαιρας» που δημιουργεί με το πρώτο άκουσμα το «The Walk», ίσως και λόγω των οργάνων που χρησιμοποιούνται. Όλα τα τραγούδια στιχουργικά έχουν σαν κέντρο τον άνθρωπο, τις πράξεις του, είτε σκοτεινές, είτε ερωτικές, είτε καταστροφικές. Το συγκεκριμένο τραγούδι περιγράφει ένα story που έχει να κάνει με τις επιλογές μας όταν ερχόμαστε σε σταυροδρόμι αποφάσεων μεγάλης βαρύτητας ενώ η μουσική που το «έντυσε» ήταν από επιλογή έτσι, πάντα όμως μέσα από τις επιρροές μας. Όμως όχι, είναι 8 τα τραγούδια.

Ο ήχος σας μοιάζει να έχει μέσα του ψυχεδέλεια και stoner αλλά παραμένει πάνω απ’ όλα γκαράζ στ’ αυτιά μου. Είναι έτσι; Πώς προέκυψε η σχέση σας μ’ αυτά τα είδη;

Παντελής: Δίκασες! Χαχαχά, ναι και ψυχεδέλεια βγήκε στην τελική συνταγή, αυτό για stoner το ακούσαμε και από την κριτική του The Obelisk, και σίγουρα γκαράζ. Κοίτα, δεν χαράξαμε κάποια απόλυτη γραμμή, ό,τι ήρθε, βγήκε από μέσα. Αγάπη για αυτά τα είδη που ανέφερες υπάρχει μέσα στον καθένα μας ξεχωριστά, δεν θέλω να μιλήσω για σχέση ακριβώς γιατί δεν παίζουμε ένα συγκεκριμένο είδος από αυτά αυστηρά. Όμως όταν μικρός άκουγες από Black Sabbath, Cream, Stooges, Velvet Underground ενώ άκουσες Kyuss και Queens Of The Stone Age αργότερα για παράδειγμα, αφήνεις τα ακούσματα σου να αποδώσουν ελεύθερα όταν έρθει η ώρα. Δε φαντάζεσαι πόσο δημιουργικό είναι αυτό!

Γαβρίλος: Tα πρώτα jams με Diesel Cindy ήταν στην φάση του πιο γκαράζ / ακατέργαστου ήχου των 70s. Κάποιους μήνες νωρίτερα είχαμε δοκιμάσει κάτι με πιο stoner αισθητική αλλά μας το διέκοψε η πρώτη καραντίνα. Όταν ξαναβρεθήκαμε στο στούντιο μετά από καιρό και με καινούργιο drummer, αρχίσαμε να δοκιμάζουμε κάποια πράγματα που είχε ήδη δουλέψει ο Πάνος κι έτσι προέκυψαν τα 4 πρώτα κομμάτια των Diesel Cindy. Με τους Jesus Toy στις αρχές των 90s) πρέπει να ήμασταν από τις πρώτες μπάντες που παίξαμε stoner, που σε πολλές εκδοχές του εμπεριέχει την ψυχεδέλεια. Οπότε προσωπικά ήμουν fan του είδους από τότε και είμαι ακόμα αν και έχει πλέον κορεστεί, νομίζω.

Το album βγάζει απίστευτη ενέργεια. Τι σας κάνει να τα σπάτε έτσι;

Παντελής: Χαίρομαι που εσύ σαν ακροατής το νιώθεις. Είναι άλλο να παίζεις δυνατά και μέχρι εκεί, και άλλο να βγάζεις ενέργεια ταυτόχρονα. Το θέλαμε αυτό και νομίζω ότι το πετύχαμε στο album, και λόγω συνθέσεων και γιατί αποφασίσαμε να αντιμετωπίσουμε την ηχογράφηση του κάθε κομματιού σαν να βρισκόμαστε σε συνθήκες live όσον αφορά το vibe της φάσης. Σίγουρα έπαιξε μεγάλο ρόλο και ο ήχος που αποτυπώθηκε με αναλογικές μεθόδους ηχογράφησης επιδιώκοντας το συγκεκριμένο ηχητικό αποτέλεσμα.

Δεν σας έχω δει ακόμα live. Βγάζετε την ίδια ενέργεια κι εκεί;

Γαβρίλος: Nα ερχόσουν στο Temple τον Οκτώβριο που ανοίξαμε για τους Algiers. Ήταν πολύ καλή φάση και είχαμε πολύ καλό ήχο! Προσωπικά το ευχαριστήθηκα όσο λίγες άλλες φορές!

Παντελής: Ναι όντως ήταν φοβερά για πρώτη εμφάνιση, το ίδιο ήταν η ανταπόκριση του κόσμου και όσες κριτικές γράφτηκαν.

Τι περιμένετε από αυτό το album; Πού θέλετε να σας βγάλει;

Γαβρίλος: Έχει πάει πολύ καλά μέχρι τώρα και πολύ γρήγορα! Ετοιμάστηκε γρήγορα και δεχτήκαμε προτάσεις από εταιρείες σχεδόν άμεσα! Το βγάλαμε γρήγορα και ελπίζουμε να το αγκαλιάσει ο κόσμος το ίδιο γρήγορα! Με την ευκαιρία να ευχαριστήσουμε τον Γιάννη, τον Αιμίλιο και τη Sound Effect Records για την υποστήριξή τους σε όλο αυτό.

Παντελής: Να συμπληρώσω εδώ πως ήταν πολύ μεγάλη η συμβολή των Γιώτη Παρασκευαΐδη και Κίμωνα Βλαχάκη από το στούντιο «AUX» στα Εξάρχεια, του Νάσου Νομικού «Vu Productions Mastering Studio», και του Peg Leg Green (album graphic designer & coordinator, photography).

Γαβρίλος: Λίγο με τα live έχουμε καθυστερήσει αλλά πού θα πάει, θα πάρουν τη σειρά τους κι αυτά, δεν αγχωνόμαστε. Είμαστε ικανοποιημένοι οι ίδιοι από το αποτέλεσμα, οπότε ό,τι γίνει θα είναι για καλό!

Πόσο εύκολο είναι για μια μπάντα να βρει το κοινό της στην Ελλάδα σήμερα;

Γαβρίλος: Νομίζω αν η μουσική σου είναι καλή, το κοινό θα σε βρει από μόνο του, άλλες φορές αργά άλλες φορές γρήγορα! Ελπίζουμε το δικό μας κοινό να μην αργήσει τόσο.

Σας ενδιαφέρει να βγείτε εξωτερικό; Πόσο εύκολο είναι;

Γαβρίλος: Εννοείται θα μας ενδιέφερε και το εξωτερικό αλλά δεν είναι εύκολο!

Τι περιμένουμε από εσάς στο άμεσο μέλλον;

Γαβρίλος: Άλλον ένα ισάξιο αν όχι καλύτερο δίσκο και πολλά live.

Πού μπορεί να βρει κάποιος το album σας;

Παντελής: Διατίθεται σε μαύρο και κόκκινο βινύλιο και ψηφιακή μορφή στο bandcamp των Diesel Cindy (https://dieselcindy.bandcamp.com/album/spill-the-dirt) και στα δισκοπωλεία Sound Effect Records, Record Haze και Rythmos Music Store στην Αθήνα, στον Λωτό στη Θεσσαλονίκη και στο Joe Records στην Πάτρα. Σύντομα και σε περισσότερα!