Ο Δημήτρης Μυστακίδης παίζει λαϊκή κιθάρα σε ένα ρεπερτόριο μισού αιώνα φτιαγμένο από τα πιο αγαπημένα ρεμπέτικα τραγούδια. Μαζί του η Ματούλα Ζαμάνη. Λίγες μέρες πριν τη βραδιά της εμφάνισης τους στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο μας είπε δυο λόγια για το πρόγραμμα, για τη σπουδαιότητα της λαϊκής μουσικής καθώς και για την επίσημη υπονόμευση της…
Πως μέσα σε ένα μεγαλύτερο σχήμα μουσικών προέκυψε η δική σας συνεργασία;
Φαντάζομαι εννοείς το σχήμα που παίζουμε με τον Θανάση. Με όλα τα παιδιά υπάρχει τέλεια σχέση. Πραγματικά είναι από τις ευτυχείς συγκυρίες που δεν συμβαίνουν συχνά, και που όταν συμβαίνουν τις απολαμβάνεις στο 100%. Είμαστε όμως όλοι πολύ διαφορετικοί. Οι μουσικές μας καταβολές είναι τελείως διαφορετικές και ίσως και για αυτό προκύπτει και αυτό το αποτέλεσμα με τον Θανάση.Πιο κοντά απ' όλους, μουσικά, είμαι με την Ματούλα. Αλλά και παρέα έχουμε κάνει πάρα πολύ και έχουμε ανοίξει τις ψυχές μας ο ένας στον άλλο. Υπάρχει αμφίδρομη εκτίμηση και έτσι το να παίζουμε και μουσική μαζί είναι φυσικό επόμενο.
Τι θα δούμε στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο στις 4/12;
Θα δείτε συμπυκνωμένη την δουλειά των 12 τελευταίων χρόνων που κάνω πάνω στην λαϊκή κιθάρα. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να παρουσιάζω αυτή τη δουλειά, και μάλιστα πλέον με συνεργάτες επί σκηνής, μαθητές μου, γιατί πραγματικά η ζωή μου τα τελευταία χρόνια κινείται γύρω απ' αυτό. Την λαϊκή κιθάρα, σε όλα τα επίπεδα. Την ιστορία της, την τεχνική της, το ρεπερτόριο της και τελευταία, με την ένταξη της στο σήμερα. Με τον δίσκο του Αλκίνοου έγινε μιαν αρχή. Με τον Θανάση συζητήσαμε και θα δοκιμάσουμε καινούργια πράγματα με βασικό άξονα τη λαϊκή κιθάρα.Ετοιμάζω και έναν καινούργιο κιθαριστικό δίσκο που κινείται προς αυτή την κατεύθυνση με πολλές και ενδιαφέρουσες συμμετοχές.
Πώς την παλεύεις με τη Ζαμάνη; Εκείνη σοβαρεύει στο πρόγραμμα ή εσύ χαλαρώνεις για να το βρείτε κάπου στη μέση;
Η Ματούλα δεν παλεύεται! Τελεία. Την αγαπώ όπως είναι. Και αυτή εμένα φαντάζομαι!
Διδάσκεις στο τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής μουσικής του Τ.Ε.Ι. Ηπείρου.Τι θέμα έχει προκύψει εκεί με τις καταλήψεις; Ισχύει ότι η ελληνική δημοτική μουσική ως είδος και τα παραδοσιακά όργανα δεν αναγνωρίζονται επίσημα από το ελληνικό κράτος;
Δεν υπάρχει λόγος να σου αναφέρω λεπτομέρειες για όλες τις μικρότητες που έχουν συμβεί εκεί. Το βασικό διακύβευμα είναι ιδεολογικό. Αμφισβητείται ουσιαστικά η σπουδαιότητα της λαϊκής μουσικής αλλά και η αξία του λαϊκού μουσικού μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Όλη η φιλοσοφία του τμήματος δηλαδή. Πάντα το ακαδημαϊκό κατεστημένο μας έβλεπε με μισό μάτι και τώρα με αφορμή την ισοπεδωτική πολιτική για την παιδεία, αλλά και την στείρα νομολαγνεία, βρήκαν τρόπο να μας υπονομεύσουν. Ναι, όσο και αν σου φαίνεται απίστευτο, για το επίσημο κράτος, η λαϊκή μουσική και τα λαϊκά μουσικά όργανα δεν υπάρχουν. Δεν μπορώ να σου πω άλλα. 'Όταν με «παραιτήσουν» θα μπορώ να πω περισσότερα. Θα σου πω μόνο ότι είμαι πολύ περήφανος για τους φοιτητές μου.
Info: Το Δημήτρη Μυστακίδη συνοδεύουν στις κιθάρες και στο τραγούδι o Δημήτρης Παπάς, ο Γιώργος Τσαλαμπούνης και η Ιφιγένεια Ιωάννου.
8°
