Release Athens 2023: Letfield και Boy Harsher πλαισιώνουν τους Στέρεο Νόβα, το Σάββατο 15 Ιουλίου, στην Πλατεία Νερού
Το σπουδαίο σχήμα της βρετανικής ηλεκτρονικής μουσικής Letfield και οι Αμερικανοί εκπρόσωποι της dark electronic Boy Harsher, θα πλαισιώσουν τους headliners, Στέρεο Νόβα, σε μια ανεπανάληπτη βραδιά έντασης και χορού, στη σκηνή του Release Athens 2023, στην Πλατεία νερού, το Σάββατο 15 Ιουλίου.
Letfield
Οι Leftfield σχηματίστηκαν το 1989 και σε σύντομο χρονικό διάστημα, με την κυκλοφορία του «Not Forgotten», δημιούργησαν το πρότυπο που θα απομάκρυνε τη βρετανική house από το αμερικανικό στιλ που επικρατούσε μέχρι εκείνη τη στιγμή στη Μεγάλη Βρετανία. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους, «Leftism» (1995), παραμένει σημείο αναφοράς της χορευτικής μουσικής, ένας υπέροχος συνδυασμός μουσικών στυλ και αψεγάδιαστων ρυθμών, που προτάθηκε για το βραβείο Mercury και αργότερα ψηφίστηκε στα δέκα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών από τους αναγνώστες του περιοδικού Q. Μέσα από αυτό, ξεπήδησαν πολυάριθμα επιτυχημένα singles, όπως το «Open Up», η θρυλική πλέον συνεργασία τους με τον John Lydon, το «Original», με τη συμμετοχή της Toni Halliday των Curve, και φυσικά το «Release the Pressure», ένα αξεπέραστο dance anthem που δεν έχασε ποτέ τη θέση του στα sets των σπουδαιότερων DJs του κόσμου. Κατά τη διάρκεια των 90s, οι Leftfield ήταν μια αξεπέραστη δύναμη, ξεκινώντας την έκρηξη της βρετανικής χορευτικής σκηνής - μαζί με συγκροτήματα όπως οι Orbital, Underworld και Chemical Brothers - και εκτοξεύοντας την ηλεκτρονική μουσική από τα underground clubs στο mainstream και στα charts. Μάλιστα, έκλεισαν τη συγκεκριμένη δεκαετία με το «Rhythm and Stealth», άλλο ένα εξαιρετικό άλμπουμ που ανέδειξε singles όπως το «Africa Shox» και το επιβλητικό «Swords». To 2022, επέστρεψαν με το «This Is What We Do», το οποίο πήρε εξαιρετικές κριτικές, και με σειρά ζωντανών εμφανίσεων, κυρίως στη Βρετανία. Όλο αυτό το διάστημα, θεωρούνται ένα από τα καθοριστικά live acts της σκηνής με την περιβόητη πλέον περιοδεία «Liveism», που ακολούθησε την κυκλοφορία του «Leftism», να δημιουργεί έναν ολόφρεσκο τρόπο παρουσίασης στη χορευτική μουσική, μετατρέποντας τις συναυλίες τους σε μεγάλο γεγονός, σε ένα ανεπανάληπτο πάρτι. Το Σάββατο 15 Ιουλίου, αυτό το πάρτι θα στηθεί στην Πλατεία Νερού, σε μια σπουδαία βραδιά για τους λάτρεις της ηλεκτρονικής μουσικής - και όχι μόνο.
Το δίδυμο των Boy Harsher αποτελείται από την τραγουδίστρια / στιχουργό Jae Matthews και τον παραγωγό Augustus Muller. Οι δυο τους σπούδαζαν κινηματογράφο στο πανεπιστήμιο της Savannah και από εκεί ξεκίνησε το αρχικό τους ενδιαφέρον για τη μουσική. Η Matthews έγραφε σενάρια και ο Muller συνέθετε το soundtrack για αυτές τις μη-υπαρκτές ταινίες. Από το 2014 μέχρι σήμερα, έχουν αποτελέσει αυτό που κάποιοι θα μπορούσαν να αποκαλέσουν το χρυσό πρότυπο του σύγχρονου darkwave και του industrial. Tα EPs, «Lesser Man» και «Country Girl», καθώς και το ντεμπούτο «Yr Body Is Nothing», οδήγησαν το ντουέτο σε εκτεταμένες περιοδείες και sold out συναυλίες στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, όπου έγιναν γνωστοί για τις ριψοκίνδυνες και συγκλονιστικές ζωντανές τους εμφανίσεις. Η κυκλοφορία του «Careful», το 2019, γιγάντωσε τη φήμη τους αφού αποθεώθηκε από τα μεγαλύτερα μουσικά media του πλανήτη (Pitchfork, Resident Advisor, NPR Music).
Το 2022 επέστρεψαν με νέο δίσκο, το soundtrack της δικής τους μικρού μήκους ταινίας, με τίτλο «The Runner». Είναι μια «συμφιλίωση» με τους αβέβαιους καιρούς μέσα στους οποίους δημιουργήθηκε, σε ήχο και εικόνα, αλλά και ένα βήμα μπροστά για την dark pop του συγκροτήματος. Synth συγχορδίες πάνω σε «θυμωμένες» μπασογραμμές, με την ερωτική και αιθέρια φωνή της Jae να προστάζει για χορό.
Η προπώληση συνεχίζεται, προς 23€. Οι επόμενες φάσεις θα ανακοινωθούν στη συνέχεια.
Επίσης, διατίθενται περιορισμένα VIP εισιτήρια, με αρχική τιμή 80€. Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές: Ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους, οpen-bar, προτεραιότητα πρόσβασης στο χώρο, ιδιωτικό parking, ξεχωριστές τουαλέτες, αναμνηστικό δώρο.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
