Dragonette: Πριν το «Twennies», η Dragonette στο μυαλό μου ήταν νεκρή

“I don't want anything I own” ακούμε στον πρώτο στίχο του “Seasick”, του πρώτου τραγουδιού στο νέο άλμπουμ “Twennies” της Dragonette. Ένας δίσκος, που αποτελείται από ειλικρινή, συναρπαστικά και κυρίως αντιπροσωπευτικά για την τραγουδίστρια κομμάτια, παραδόθηκε στο κοινό του πριν λίγες εβδομάδες. Η Dragonette (Martina Sorbara) εκπροσωπεί πλέον ως σόλο καλλιτέχνιδα το πρώην συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής από το Τορόντο. Η Martina Sorbara, αφότου πήρε διαζύγιο από τον μπασίστα των Dragonette, Dan Kurtz, έκανε ένα διάλειμμα από τη μουσική βιομηχανία και επέστρεψε με το “Twennies”, το άλμπουμ που έχει χαρακτηριστεί ως το καλύτερο της Dragonette. Στο “Twennies” η Martina Sorbara δεν υπηρετεί συγκεκριμένα μουσικά είδη και εκφράζει τον εαυτό της μέσα από τους στίχους της, χωρίς αναστολές. Την ίδια περίοδο, το remix του τραγουδιού “Slow Song” από τους The Knocks και την Dragonette είναι υποψήφιο για βραβείο Grammy. Η Martina Sorbara μιλάει στην ATHENS VOICE για την υποψηφιότητά της, το νέο της άλμπουμ, καθώς και την εξέλιξή της από μέλος μπάντας σε σόλο καλλιτέχνιδα.

Πώς είναι να βλέπετε το όνομά σας ανάμεσα στις υποψηφιότητες των Grammy και το πρόσωπό σας να κοσμεί τις φωτεινές πινακίδες στο κέντρο του Τορόντο;
Είναι αστείο, διότι είχα και εγώ την ίδια απορία πρόσφατα, μια μέρα που μιλούσα με τον μάνατζέρ μου. Όταν ήμουν 16 χρονών το όνειρό μου ήταν απλώς να τραγουδήσω σε ένα συγκεκριμένο κλαμπ. Έλεγα στον εαυτό μου ότι αν το έκανα, θα σήμαινε ότι τα είχα καταφέρει. Και τελικά έπαιξα σε εκείνο το κλαμπ. Παρόλα αυτά, τα όνειρά μου παραμένουν μικρά. Πριν τρεις εβδομάδες ανακοινώθηκε ότι το τραγούδι μου “Slow Song” -το remix, στο οποίο έγραψα τους στίχους- προτάθηκε για βραβείο Grammy. Αυτό δεν το περίμενα ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Άρα, μάλλον όλα αυτά σημαίνουν ότι ζω το όνειρό μου! 

Πώς νιώσατε όταν είδατε το όνομά σας να συμπεριλαμβάνεται στα Spotify Wrapped εκατομμύρια χρηστών της εφαρμογής;
Κοιτούσα τα stories όλη μέρα! Θεωρώ ότι είναι τόσο cool αυτό, το οποίο έχει οργανώσει το Spotify, τόσο για τους καλλιτέχνες, όσο και για τους χρήστες. Η επιστροφή μου με ένα νέο άλμπουμ, μετά από μια πανδημία, μου δημιουργούσε φόβο. Οπότε αυτός ήταν ένας ακόμη λόγος για να λειτουργήσουν ενθαρρυντικά τα στοιχεία του Spotify για μένα.

Tι συναίσθημα σας κυριάρχησε την στιγμή που το νέο σας άλμπουμ κυκλοφόρησε;
Ένιωσα ηρεμία και συγχρόνως χαρά, δυο συναισθήματα που δεν περίμενα. Εκείνη η μέρα ήταν μια πραγματικά υπέροχη μέρα. Ξέρω ότι ο συνδυασμός αυτών των συναισθημάτων οφείλεται στο ότι δεν στρεσαρίστηκα και δεν άκουσα κανέναν κατά τη δημιουργία του δίσκου. Γι’ αυτό και τώρα είμαι απλά περήφανη. Αν εξαιρέσουμε, βέβαια, το γεγονός ότι στο τέλος εκείνης της ημέρας έμεινα από βενζίνη στην εθνική οδό. 

Το άλμπουμ “Twennies” ηχεί διαφορετικά σε σχέση με τα προηγούμενα. Τι έχει αλλάξει;
Η διαφοροποίηση του Twennies οφείλεται στον χρόνο που «κέρδισα» μέσα στην καραντίνα και στο χρονικό διάστημα, που μεσολάβησε, μεταξύ των δυο τελευταίων μου άλμπουμ. Αυτό το διάστημα άλλαξε πολύ τόσο η δική μου ζωή, όσο και ο κόσμος. Στην πραγματικότητα, πριν το Twennies, η Dragonette στο μυαλό μου ήταν νεκρή. Ήμουν απλά εγώ και η μουσική. Ο folk και jazz χαρακτήρας της μουσικής μου αμφισβητήθηκε από την περίοδο δημιουργίας της pop μουσικής. Είχα ενθουσιαστεί, αλλά σκεφτόμουν ότι δεν μου ταιριάζει. Ανακαλύπτοντας όμως, ότι η Dragonette ίσως και να μην υπάρχει,  επέτρεψα στον εαυτό μου να εκφράσει όλες τις διαφορετικές του επιρροές. Και τελικά, αυτό είναι που με εκφράζει απόλυτα.

“All my emotion / Feed them into your machine” αναφέρει ένα δίστιχο από το τραγούδι σας “New Suit” του νέου σας άλμπουμ. Είναι αυτό ένα παράδειγμα κοινωνικού σχολίου ή έχει προσωπικό νόημα;  
Οι στίχοι για μένα σημαίνουν διαφορετικά πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι συχνά ούτε εγώ δεν ξέρω τι εννοούν. Στον συγκεκριμένο στίχο του “New Suit”, όμως, ήξερα ακριβώς τι εννοούσα όταν το έγραφα: μιλούσα για μια σχέση, στην οποία υπάρχει χειραγώγηση. Παρόλα αυτά, μόλις μου ανέφερες μια διαφορετική οπτική για τον στίχο ανακάλυψα και μια άλλη ερμηνεία του. Ακόμη, θα  μπορούσε να παραπέμπει στον κόσμο των social media. Γενικά, το να μαθαίνω για τις διαφορετικές οπτικές των ανθρώπων πάνω στους στίχους μου είναι για μένα ένα είδος επιβράβευσης. 

Ήταν μια ευχάριστη διαδικασία για εσάς η δημιουργία του άλμπουμ; 
Ήταν διασκεδαστικό και δύσκολο... αλλά περισσότερο διασκεδαστικό. Τη χρονιά αυτή, αφύπνισα τον εαυτό μου και ικανοποίησα τις μουσικές μου επιθυμίες. Αφέθηκα και έκανα ακριβώς τη μουσική που ήθελα. Η δημιουργία του Twennies είναι οι πιο όμορφες μουσικές αναμνήσεις της ζωής μου.  

Πού θα συναντήσει κανείς τη Martina Sorbara να γράφει τα κομμάτια της; 
Τις περισσότερες φορές γράφω μουσική καθισμένη στον καναπέ. Διαφορετικά, συνθέτω στο στούντιο, που έχω δημιουργήσει, στον κάτω όροφο του σπιτιού μου. Βέβαια, κάποια από τα τραγούδια μου δημιουργούνται και μέσω zoom. Η πανδημία μας το δίδαξε αυτό.

Ποιο τραγούδι θα ξεχώριζατε από τον δίσκο σας;
Ξέρεις, αυτή είναι η αγαπημένη μου ερώτηση, επειδή λατρεύω να μιλάω για το αγαπημένο μου τραγούδι. Νομίζω ότι το “Winning” είναι  αυτό που ξεχωρίζω, όμως ήταν πραγματικά δύσκολο να επιλέξω. Και το “This Is All You Get” που έχει λίγα στοιχεία samba με κάνει να νιώθω cool. Για αυτό το λόγο το βρίσκω πολύ διασκεδαστικό να το τραγουδάω στην σκηνή.

Πώς ήταν η μετάβαση από μέλος μπάντας σε σόλο τραγουδίστρια; 
Μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησα να γράφω το Twennies πίστευα πως η Dragonette θα πάψει να υπάρχει. Μετά γεννήθηκε μέσα μου η ιδέα να παρουσιάσω μόνη μου τη μπάντα και να δημιουργήσω τη μουσική, για την οποία σήμερα είμαι πραγματικά περήφανη. Ήταν τελικά για μένα μια μετάβαση που μου έδωσε δύναμη και με ενθουσίασε. Ο drummer της μπάντας, ο Joel Stuffer είναι ίδιος με πριν. Στην αρχή, και οι δύο ήμασταν αμήχανοι και συγχρόνως αβέβαιοι για το αν θα τα καταφέρναμε. Τελικά, καταλάβαμε ότι όλα είναι πιο ελεγχόμενα και πιο απλά με αυτόν τον τρόπο.

Tο βιντεολίπ του “Stormy” είναι πολύ ιδιαίτερο. Ποια ήταν η πρόθεσή σας πίσω από αυτό; 
Το “Stormy” είναι μια δημόσια συγγνώμη για την τρέλα μου. Έτσι, και το βίντεο θέλει να δείξει την αλήθεια μου. Εγώ και ο φίλος μου το δημιουργήσαμε οι δύο μας.

Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας σε πέντε χρόνια από τώρα; 
Σε πέντε χρόνια θέλω να κυκλοφορώ το όγδοο άλμπουμ μου. Θέλω να σκέφτομαι λιγότερο, Να γράφω απλώς τραγούδια και να τα κυκλοφορώ, επειδή νομίζω πως ο κόσμος τελικά εκτιμά την ειλικρινή μουσική. Γενικά, δεν νομίζω πως η ζωή μου σε πέντε χρόνια θα είναι τόσο διαφορετική σε σχέση με σήμερα. Ελπίζω όμως, πως, μεταξύ των άλλων, θα έχω καταφέρει να έρθω στην Ελλάδα για μια συναυλία.