Μουσικη

Theodore: Η μουσική πρέπει να βγαίνει έξω στον κόσμο και να κάνει το ταξίδι της

O πολυοργανίστας και τραγουδοποιός μιλάει στην ATHENS VOICE πριν το διαστημικό του live στο Oddity Club, στο Θησείο

Γιώργος Φλωράκης
5’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
UPD

Ο μουσικός Theodore και ιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρείας United We Fly, μιλάει για τις συναυλίες που πέρασαν, για εκείνες που έρχονται, τα αστέρια, τους Pink Floyd και τα κάθε λογής ταξίδια

Οι παλιές καραβάνες της δισκογραφίας έλεγαν ότι «δεν μπορείς ποτέ να καταλάβεις τις πραγματικές επιρροές και τις πραγματικές προθέσεις ενός μουσικού αν δεν τον δεις στη σκηνή» και είχαν σίγουρα δίκιο. Παρακολουθώντας τον Theodore σε μία από τις συναυλίες του στο Αστεροσκοπείο διέκρινα την ίδια στιγμή την αγάπη του στους Pink Floyd και το progressive, μια υπόγεια σχέση με το krautrock στο σημείο που τέμνεται με το πρώιμο ιδίωμα που θα έσκαγε αργότερα ως ηλεκτρονικό μετά-punk, μια ωριμότητα στο στήσιμο της μπάντας αλλά ακόμη περισσότερο από αυτά, μια εκλεπτυσμένη ευαισθησία, μια ιδιαίτερη προσωπική ζεστασιά και μια σπάνια τρυφερότητα στη σχέση του με τ’ αστέρια αλλά και με το κοινό, όταν χρειάστηκε να μας οδηγήσει να δούμε μαζί του τον ουρανό. Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, αυτά τα τελευταία πράγματα, οι –ας πούμε– υποκειμενικοί παράγοντες μετρούσαν πάντα περισσότερο για μένα, όπως και για τις παλιές καραβάνες της δισκογραφίας. Κι αν ακούγομαι υπερβολικά διαισθητικός, γνωρίζω καλά ότι –τουλάχιστον– εκείνοι ήξεραν καλά τι έκαναν…

© Πάρης Αναγνωστόπουλος

Πώς ξεκίνησε η αγάπη σου για τ’ αστέρια; Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση που έχεις;
Από πολύ μικρός μου άρεσε να χαζεύω τον ουρανό. Θυμάμαι να περπατάω νύχτα στο χωριό του παππού μου, την Ανδρίτσαινα, όπου η φωτορύπανση τότε πρέπει να ήταν ελάχιστη και να προχωράω με το κεφάλι ψηλά σαν υπνωτισμένος.

Και για τα ταξίδια;
Τα ταξίδια μου αρέσαν πάντα και μου αρέσουν ακόμα πολύ. Αυτά όμως που κυνηγάω είναι τα ταξίδια του μυαλού μας. Αυτά που ζω όταν κάθομαι στο πιάνο μου ή όταν ακούω έναν καινούργιο δίσκο που με εντυπωσιάζει. Κυρίως όμως τα ταξίδια που κάνω με κάποιες συζητήσεις και κάποιες σκέψεις.

Ποια ήταν η πρώτη μουσική που άκουσες; Ποιο είδος;
Νομίζω ότι πρέπει να άκουσα πρώτα από όλα τη Λιλιπούπολη. Και πιστεύω ότι πρέπει να την έχω ακούσει στη ζωή μου 1 δισεκατομμύριο φορές! Έχω πολλές θολές αναμνήσεις με κλασική μουσική αλλά και ρεμπέτικα. Με Χατζιδάκι αλλά και με Doors.

Με ποιον τρόπο συνθέτεις; Κιθάρα; Πιάνο; Ολόκληρη μπάντα;
Πρώτα σκέφτομαι την ιστορία που θέλω να πω. Η σύνθεση έρχεται στην πορεία, συνήθως στο πιάνο μου. Η συνέχεια διαφέρει από δίσκο σε δίσκο. Έχω εξελίξει μια σύνθεση παίζοντας μαζί με την μπάντα μου, άλλες φορές έχω προχωρήσει στο χαρτί. Σήμερα αισθάνομαι ότι χρειάζομαι το πιάνο, το συνθεσάιζερ μου και ένα τετράδιο.

Πόσο κοντά ή πόσο μακριά νιώθεις σήμερα από τον πρώτο σου δίσκο;
Νιώθω πολύ μακριά από το «7». Νιώθω επίσης μεγάλη απόσταση και από το «It Is But It’s Not» και από το «Inner Dynamics». Μόνο στο «Voyage» νιώθω κοντά, που κάπως αισθάνομαι πως έχει συνέχεια.

Ο επόμενος δίσκος σου μπορεί να είναι δηλαδή το «Voyage 2»;
Αισθάνομαι ότι δεν έχει κλείσει αυτό το ζήτημα, όλη αυτή η υπόθεση με το «Voyage». Δεν είμαι σίγουρος ότι το επόμενο album θα είναι το sequel του «Voyage», υπάρχουν αρκετές άλλες ιδέες που θέλω να βάλω σε εφαρμογή. Εκείνο που θέλω να πω με βεβαιότητα είναι ότι το «Voyage» έχει ένα είδος συνέχειας.

Ποια στοιχεία πιστεύεις ότι κάνουν το «Voyage» έναν αρκετά ώριμο δίσκο;
Νομίζω ότι ένιωθα πολύ αυτά που ήθελα να πω αλλά αισθάνομαι πως βρήκα και τη γλώσσα για να το κάνω. Αν προσπαθήσω να τον αναλύσω νομίζω ότι είναι πιο απλός συνθετικά και ενορχηστρωτικά από άλλες μου δουλειές. Είχα αρκετό χρόνο στη διάθεση μου και προσπάθησα αφού στύψω την ψυχή και την σκέψη μου να καθαρίσω το αποτέλεσμα.

Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι, τι θα άλλαζες;
Τίποτα απολύτως. Ένας δίσκος όπως και οποιοδήποτε έργο τέχνης, αποτυπώνει και τη στιγμή που βιώνει ο δημιουργός του. Αυτός ήμουν στο «Voyage» με όλα τα καλά και τα στραβά μου. Αλλιώς, ας φτιάχνουμε όλη τη ζωή μας ένα έργο μέχρι να το θεωρήσουμε τέλειο. Δεν βρίσκω ενδιαφέρον σε αυτό. Η μουσική πρέπει να βγαίνει έξω στον κόσμο να κάνει το ταξίδι της και ο δημιουργός της να προχωράει παρακάτω.

Ποιοι μουσικοί σ’ έχουν εντυπωσιάσει και νιώθεις να τους ακολουθείς;
Νομίζω ότι είμαι πολύ επηρεασμένος από τους Pink Floyd και ίσως το γεγονός ότι δεν μπορώ να ξεφύγω από τους concept δίσκους να οφείλεται σε αυτούς. Ίσως και στο γεγονός ότι πάντα ονειρευόμουν να γράψω συμφωνική μουσική.

Η επιλογή του Αστεροσκοπείου για τις συναυλίες ταιριάζει πολύ με το concept της μουσικής σου. Πώς το σχεδίασες;
Είχα ονειρευτεί από πολύ νωρίς την ζωντανή εκτέλεση αυτού του δίσκου στο Αστεροσκοπείο. Θεωρώ ακόμα ότι ήταν ο ιδανικότερος τόπος για να παιχτεί αυτή η δουλειά. Στο τέλος κάθε συναυλίας πηγαίναμε για παρατήρηση στο τηλεσκόπιο. Είδαμε την Σελήνη τον Κρόνο και τον Δία εκείνες τις 3 ημέρες και το χαμόγελο μου έφτανε μέχρι τα αυτιά!

Τι προκλήσεις και τι δυσκολίες συνάντησες στον χώρο;
Οι άνθρωποι του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών ήταν εξαιρετικοί οικοδεσπότες και συνεργαστήκαμε άψογα σε κάθε πρόκληση που βεβαίως υπάρχει σε χώρους που δεν είναι φτιαγμένοι για να γίνονται συναυλίες.

© Πάρης Αναγνωστόπουλος

Ξεκίνησε για μία συναυλία και τελικά έκανες τρεις sold out. Το περίμενες;
Περίμενα ότι η πρώτη θα γεμίσει αλλά δεν περίμενα τα μηνύματα που παίρναμε κάθε φορά που ανακοινώναμε το sold out. Είναι πολύ ωραίο να σου λέει ο κόσμος ότι θέλει κι άλλο!

Πώς προέκυψε το remix του Max Cooper;
Ακολουθώ και θαυμάζω τον Max Cooper και σκέφτηκα πως θα είχε πολύ ενδιαφέρον να δω πως θα πείραζε το Voyage. Μέσα στο καλοκαίρι του προτείναμε να κάνει ένα remix και είμαι πολύ χαρούμενος που δέχτηκε!

Το τελικό αποτέλεσμα τι νέα στοιχεία πρόσθεσε κατά τη γνώμη σου στο τραγούδι;
Το πηγαίνει να ακουστεί σε άλλα μέρη και σε άλλο κοινό. Ο Max Cooper έχει φτιάξει ένα χορευτικό κομμάτι γιατί αυτός είναι ο χώρος του, που την ίδια στιγμή δεν είναι καθαρό, έχει το twist του. Όπως έγραψε κι ο ίδιος στο Instagram όταν το ανέβασε «είναι μια χορευτική προσέγγιση αλλά δεν είναι για όλους».

Εκτός από το προσωπικό σου σχήμα, είσαι και ο ιδιοκτήτης της United We Fly. Ποιο είναι το όραμά σου για το label;
Ονειρεύομαι η United We Fly να γίνει το label που θα ήθελα να υπάρχει στην Ελλάδα όταν ξεκινούσα τη μουσική. Θα ήθελα να αποτελέσει γέφυρα ώστε η μουσική που δημιουργούμε εδώ να ταξιδεύει πιο εύκολα και μαζικά σε όλον τον κόσμο!

Τι βιβλίο διαβάζεις αυτήν την εποχή;
Αυτό το διάστημα έχει τύχει να χαζεύω τις κωμωδίες του Αριστοφάνη. Έπεσε στα χέρια μου μια συλλογή και περνάω πολύ καλά!

Σε μερικές μέρες ξανανεβαίνεις τη σκηνή…
Να, την 1η Δεκέμβριου, μαζί με τους Whereswilder θα κατέβουμε στην Πάτρα για ένα κοινό live στον Συνδετήρα, για το οποίο ανυπομονώ καθώς έχω χρόνια να παίξω στην Πάτρα και πάντα μου αρέσουν οι Wherswilder στη σκηνή!

Και αμέσως μετά η Αθήνα, έτσι δεν είναι;
Το Σάββατο 3 Δεκέμβριου θα παίξω το Voyage στο Odditty Club όπου ετοιμάζουμε ένα νέο ιδιαίτερο διαστημικό show!

Τι ακριβώς να περιμένουμε από το show αυτό;
Διαλέξαμε το Oddity επειδή έχει στο ταβάνι του μια τεράστια οθόνη. Δουλεύουμε τώρα πάνω στο να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε την αίσθηση ότι κάποιος κοιτάζει τους πλανήτες. Είμαστε ακόμα σε πειραματικό στάδιο, είμαστε στην αρχή αλλά η σκέψη είναι αυτή, ότι βρίσκεσαι κάπως στο Πλανητάριο.

Τι να περιμένουμε στο άμεσο μέλλον;
Το 2023 θα έχει απ’ ό,τι φαίνεται πολλά και μακρινά ταξίδια, γι’ αυτό γρήγορα θα μπω στο στούντιο ώστε να ολοκληρώσω τις νέες μου ιδέες!