Ο Τζον Μάλκοβιτς για το «The music critic» που έρχεται στο Ηρώδειο στις 6 Οκτωβρίου
«Δεν νομίζω ότι έχω μάθει κάτι από την κριτική. Μια κακή κριτική είναι απίθανο να εντοπίσει το πραγματικό πρόβλημα, αν και μπορεί να είναι πολύ ακριβής σχετικά με την ύπαρξή του. Αλλά για να ξέρεις τι θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση ενός προβλήματος, θα πρέπει να έχεις παρακολουθήσει τη διαδικασία δημιουργίας του έργου. Έχω πολύ δουλειά και αρκετές δικές μου απόψεις και δεν μπορώ να επωφελούμαι από κάθε γνώμη».
Καθισμένος στο Athenee απόγευμα Τρίτης, δυο εικοσιτετράωρα πριν αρχίσει να εξαπολύει βιτριολικές ατάκες στο Ηρώδειο στην παράσταση The music critic, ο Τζον Μάλκοβιτς απαντά χαμηλότονα αλλά εμφατικά στην ερώτηση της ATHENS VOICE για το κατά πόσο τον έχουν βοηθήσει στην πορεία του τυχόν αρνητικά σχόλια. «Είναι η φτιαξιά μου, ο τρόπος που μεγάλωσα», παραδέχεται καθώς θυμάται τον πατέρα του, ήδη από τότε που ήταν τριών ετών, να του λέει πως εσύ αποφασίζεις για τη ζωή σου, αλλά και τα ανηλεή σχόλια από την εποχή που ανέβαζαν παραστάσεις στο Σικάγο με την πρώτη του θεατρική ομάδα.
«Αυτό που μπορεί να έχει χαθεί από το γεγονός ότι η κριτική (σ.σ. στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης) έχει κατά κάποιο τρόπο “εκδημοκρατιστεί” –και δεν το θεωρώ ευτύχημα– είναι πώς δεν μπορεί να επηρεάσει θετικά το κοινό αναδεικνύοντας μια παράσταση που μέχρι τότε θα ήταν άγνωστη» σημειώνει με νόημα.
Ο Τζον Μάλκοβιτς με το «TheMusicCritic» στο Ηρώδειο
Το βράδυ της Πέμπτης, πάντως, περιμένουμε να ξεστομίζει ουκ ολίγα απροσδόκητα κατεδαφιστικά σχόλια στο ρωμαϊκό ωδείο στα πόδια της Ακρόπολης και μάλιστα για δημιουργούς που και ο ίδιος αγαπά ιδιαίτερα. Πως ο Σούμαν «απλώς φαντάζεται ότι είναι συνθέτης», ο Μπραμς είναι «ένας μπάσταρδος χωρίς κανένα μουσικό χάρισμα» και ο Ντεμπυσσύ «απλά κακός». Όχι ατάκες αποκύημα της φαντασίας ενός συγγραφέα, αλλά πραγματικές κριτικές που γράφτηκαν ανά τους αιώνες για διάσημους συνθέτες και μερικά από τα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας μουσικής, τις οποίες αλίευσε και έδεσε σε ένα σκηνικό θέαμα ο βιολονίστας, συνθέτης και παραγωγός Aleksey Igudesman.
Κι όσο ο Αμερικανός ηθοποιός θα δηλώνει ως «μουσικοκριτικός» ότι συνθέσεις του Μπετόβεν, του Σοπέν ή και του Προκόφιεφ είναι απλώς κουραστικές και θλιβερές, τόσο από την ορχήστρα ο Ρωσο-γερμανός μουσικός με το βιολί του και ο πιανίστας Hyung-ki Joo θα αντεπιτίθενται με νότες που μας ταξιδεύουν στις μελωδίες των κλασικών μετρ αλλά και ως τον Καντσέλι και τον Πιατσόλα.
Ο Μάλκοβιτς, πάντως, θα κρατήσει τον τελευταίο (κακό) λόγο για τον εαυτό του καθώς η βραδιά θα κλείσει με μια φρικτή κριτική που γράφτηκε κάποτε για τον ίδιο. «Πέρασέ τον από ακρόαση στο αεροδρόμιο και μόνο αν τα καταφέρει, τότε δώσε του τη βίζα» είχε γράψει ένας Τούρκος κριτικός όταν ο διάσημος ερμηνευτής βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη με την Μπαρόκ Ορχήστρα της Βιέννης και το «Theinfernalcomedy», μια παράσταση που «δυστυχώς για εκείνον γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην διεθνή περιοδεία της για 5-6 χρόνια» υπογράμμισε σαρδόνια.
«Οι κριτικές είναι διασκεδαστικές κάποιες φορές» αναγνωρίζει και διηγείται πώς όταν ο Igudesman του έστειλε αυτό το κείμενο και το είδε γελούσε μέχρι δακρύων για κανένα τέταρτο. «Σκεφτόμουν μακάρι να ζούσε ακόμα ο πατέρας μου για να το διαβάσει και πόσο χαρούμενος θα ήταν γιατί κατά κάποιο τρόπο θα δικαίωνε αυτά που σκεφτόταν για μένα από τότε που ήμουν παιδί…». Ζηλεύει, ομολογεί, το ταλέντο όλων όσοι καταβάλλουν τόση προσπάθεια για να ξεστομίσουν απύθμενες κακίες και διηγείται στην ομήγυρη των δημοσιογράφων, που απολαμβάνουμε το φλέγμα του, το σκάνδαλο που προκάλεσε αυτή η ιστορία στη γείτονα καθώς υπήρξε αφετηρία για αλληλοκατηγορίες και μηνύσεις ανάμεσα σε μέσα ενημέρωσης και εγχώριες διασημότητες.
«Βρίσκω την ιδέα γι’ αυτή την παράσταση εξαιρετική για το απλό, μη μυημένο κοινό αλλά και ενδιαφέρουσα για όσους εμπλέκονται με τη δημιουργία καθώς μας θυμίζει πως όταν θέτουμε μια ιδέα στη δημόσια σφαίρα μπορεί να μην τύχει καλής υποδοχής». Περιμένοντας την ερμηνεία του αύριο στο Ηρώδειο ευελπιστούμε τουλάχιστον για το αντίθετο.
Info: Themusiccritic
Ωδείου Ηρώδου Αττικού
6 Οκτωβρίου, στις 21:00
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
11°
