Eurovision 2022: Προγνωστικά και παρασκήνιο από τον άνθρωπο που τα ξέρει

Όταν θέλεις να μάθεις πληροφορίες και προγνωστικά για τον διαγωνισμό της Eurovision πας κατευθείαν στην πηγή: τον γνωστό DJ, τραγουδοποιό και δημοσιογράφο Αντώνη Καρατζίκο, πρώην πρόεδρο του επίσημου ελληνικού φαν κλαμπ της Eurovision, OGAE Greece επί δέκα χρόνια και του OGAE International επί πέντε χρόνια. Ο Αντώνης συνεχίζει να είναι μέλος του κλαμπ και να συμμετέχει στις δραστηριότητες όπως είναι διαγωνισμοί, εκδηλώσεις κλπ, αλλά τώρα, με περισσότερο χρόνο στη διάθεσή του, μπορεί να παρακολουθεί τις λεπτομέρειες του διαγωνισμού και να το απολαμβάνει ακόμα πιο πολύ.
Του ζητήσαμε να μας λύσει μερικές απορίες για τη φετινή διοργάνωση και μας πήγε σε μία ενδιαφέρουσα βόλτα στα παρασκήνια.

Κάποτε ψήφιζε ο κόσμος για το ποιο τραγούδι θα στείλουμε, αλλά δεν συμβαίνει πλέον. Γιατί άραγε;
Φέτος, σε σχέση με τα τραγούδια, είναι μία χρονιά μέτρια. Οι επιλογές συνήθως γίνονται μέσα από διαγωνισμούς όπου αποφασίζει ο κόσμος και η επιτροπή. Στην Ελλάδα έχει να ψηφίσει ο κόσμος επιλογή τραγουδιού από το 2015. Η ΕΡΤ φοβάται να μπει σε αυτή τη διαδικασία επειδή έχει ένα κριτήριο, να στέλνει επιλογές πολύ πιο “ποιοτικές” -και νομίζω καλά κάνει- κι έτσι φοβάται ότι ο κόσμος μπορεί να προτιμήσει κάτι πολύ πιο “εμπορικό”. Εγώ όμως πιστεύω ότι όποτε κλήθηκε να ψηφίσει ο κόσμος ποτέ δεν επέλεξε κάτι που δεν ήταν το καλύτερο. Για φέτος υπήρχε ένα σενάριο ότι αν μπαίναμε σε ανοιχτή επιλογή με τα πέντε τραγούδια, ο Good Job Nicky επειδή είναι ο γιος του Γιάννη Βαρθακούρη – του Γιάννη Πάριου – και είχε και την πρόσφατη επιτυχία, θα υπερίσχυε των άλλων. Εγώ συνεχίζω να μην το πιστεύω αυτό. Ο κόσμος έχει ένα αλάνθαστο κριτήριο σε αυτό που βλέπει, γιατί είναι και ήχος και εικόνα.

Η ΕΡΤ έχει μία νοοτροπία λίγο «κομπλεξική» κατά τη γνώμη μου, να στέλνει κορίτσια «που μιλούν καλά αγγλικά». Σαν να φοβούνται ότι δεν θα μπορούν, αλλιώς, να σταθούν σε μία ξένη χώρα. Τι λες γι’ αυτό;
Είναι μία διαδικασία που υπεισέρχεται στην ΕΡΤ από εξωτερικούς παράγοντες. Δεν το ψάχνει η ίδια η ΕΡΤ. Είναι από κάποιον άνθρωπο –δεν θέλω να πω το όνομά του– ο οποίος έρχεται με την πρόταση έτοιμη. Αυτό συνέβη και με τη Στεφανία και με την Αμάντα, φέτος. Προτείνει λοιπόν στην ΕΡΤ και προφανώς έχει και πολύ καλή πρόσβαση. Είναι άνθρωπος εκτός ΕΡΤ και Eurovision, ούτε καν από δισκογραφικό περιβάλλον. Πηγαίνει λοιπόν κάθε φορά με την πρόταση έτοιμη στην ΕΡΤ, είτε ήταν το 2009 με τον Σάκη Ρουβά, είτε ήταν το 2017 με την Ντέμυ, είτε το 2020 και ‘21 με τη Στεφανία (που δεν έγινε ο διαγωνισμός) και φέτος με την Αμάντα.

Μα τι είναι αυτός ο άνθρωπος; Παραγωγός;
Όχι. Η Eurovision, ουσιαστικά, είναι το χόμπι του. Και βάζει λεφτά σε όλο αυτό. Η Αμάντα και η Στεφανία, οι δύο πιο τελευταίες μας εκπρόσωποι, δεν έχουν δισκογραφική εταιρεία στην Ελλάδα, έχουν στο εξωτερικό, οι οποίες όμως δεν βάζουν χρήματα για να μας εκπροσωπήσουν εμάς στη Eurovision. Που σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να βάλει λεφτά. Αυτός λοιπόν τα αναλαμβάνει όλα – και το βίντεο κλιπ, και τα χρήματα που πρέπει να πάνε στην ΕΡΤ, κι έτσι το κανάλι γνωρίζει ότι μπορεί να έχει ένα backup οικονομικό.

Καλά, πάντως οι επιλογές του δεν μπορείς να πεις ότι είναι και «κακές».
Δεν είναι κακές αλλά και στον Σάκη Ρουβά και στη Ντέμυ τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Και όλο αυτό, κάποια στιγμή, θα πρέπει να σταματήσει. Δεν νομίζω ότι από εδώ και πέρα θα πρέπει ό,τι μας φέρνει αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος να το προωθούμε.

Οι άλλες συμμετοχές είναι από δισκογραφικές;
Είτε αυτό, είτε από ανθρώπους που τα στέλνουν μόνοι τους. Μη γνωρίζοντας βέβαια, οι δεύτεροι, ότι αυτό έχει και ένα πολύ υψηλό οικονομικό κόστος που πρέπει να καλύψουν. Γι’ αυτό η επιτροπή, μαζί με την ΕΡΤ, βλέπουν και όλα τα υπόλοιπα κάθε συμμετοχής και καταλήγουν στα πέντε.

Φέτος λοιπόν γιατί είναι μία χαλαρή χρονιά; Είναι λόγω του κορωνοϊού λες; Υπάρχει κάποια τάση;
Φέτος υπάρχουν όλων των ειδών τα τραγούδια. Μπορείς να βρεις από nu-disco, επιρροές από ντίσκο αλλά όχι η καλύτερη εκπροσώπηση του είδους, μέχρι φολκ, μέχρι αυτόν τον πολύ συγκεκριμένο ήχο της μπαλάντας. Είναι πολλά κομμάτια που έχουν τον ίδιο ήχο, της πολύ θλιμμένης power ballad. Υπάρχουν και κάποια έξυπνα κομμάτια όπως αυτό της Γεωργίας που θυμίζει πολύ έντονα Il Divo ή κάποια πιο gay χορευτικά τραγούδια όπως είναι του Ισραήλ που έχει πολύ gay στήσιμο και ήχο 90s. Γενικά, σαν influencing παίζουν όλες οι δεκαετίες, δεν υπάρχει όμως κάτι που να παίζει σαν πρόταση και να είναι ξεκάθαρο βραβείο από πριν.

Μιμήσεις των Ιταλών Måneskin υπάρχουν;
Οι Ιταλοί στέλνουν κάτι τυπικά ιταλικό αλλά σαν τους Måneskin στέλνει μόνο το Σαν Μαρίνο. Το φετινό του Mahmood, το Brividi, είναι ουσιαστικά μία τυπική ιταλική μπαλάντα με λίγο ραπάρισμα μέσα. Δεν είναι όπως το Soldi που ήταν κάτι πιο σύγχρονο.

Εσύ προσωπικά ξεχωρίζεις κάποιο κομμάτι;

Μου αρέσει το ελληνικό τραγούδι πάρα πολύ και είναι το αγαπημένο μου φέτος – δεύτερη χρονιά που μου συμβαίνει αυτό! Και όχι λόγω πατριωτισμού ή κάτι τέτοιο· μου αρέσουν πραγματικά οι προτάσεις που έχουμε στείλει. Πρώτα απ΄'όλα γιατί ξεφεύγουν από τα πολύ…

Ντισκο-τσιφτετέλια;
Χαχα ναι, τον πολύ ελληνικό ήχο. Θυμίζουν κάτι πιο ευρωπαϊκό και πιο αμερικάνικο. Το περίμενα χρόνια από την Ελλάδα να αποτινάξει αυτή την ελληνικούρα από πάνω της.

Κι εμένα φέτος μου αρέσει η ελληνική συμμετοχή. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι το κλασικό ξέσπασμα που κάνουν όλα τα κομμάτια κι από εκεί και πέρα είναι όλα ίδια.
Ξέρω πολύ καλά, λόγω δουλειάς, πώς απλώνονται τα τραγούδια. Τα 3 λεπτά είναι πολύ μικρός χρόνος για να απλωθεί ένα τραγούδι το οποίο ξεκινάει εντελώς acapella με ένα vocoder σαν εφέ και μετά θα πρέπει να γιγαντωθεί σε ένα power ballad που θα βγάλει και την κορώνα στο τέλος. Έχεις μόνο μία μικρή γέφυρα μισού λεπτού για να κάνεις τη μετάβαση. Άκουσα κάποιους που είχαν ένσταση για το drum-stick, αυτό το λίγο πριμαριστό beat, ότι είναι πολυφορεμένο. Πάντως θεωρώ μοντέρνο το κομμάτι. Αυτό το acapella γίνεται για πρώτη φορά και είναι πρωτοποριακό για τον διαγωνισμό. Όσοι το έχουν ακούσει, σε αυτό το σημείο μένουν με το στόμα ανοιχτό γιατί δεν το περιμένουν. Θα δημιουργήσει και απόλυτη ησυχία μέσα στην αίθουσα για να ακούσει ο κόσμος τι είναι αυτό. Πολλοί, ξέρεις, ακούνε τραγούδια για πρώτη φορά εκείνη τη βραδιά, δεν είναι όλοι σαν εμάς τους φανατικούς. Όσες χιλιάδες και να είναι οι φανς, πάντα θα είναι μειοψηφία μπροστά στα εκατομμύρια που παρακολουθούν. Ελπίζω, λοιπόν, να στηθεί καλά σκηνικά.

Ποιος το κάνει;
Ο Φωκάς Ευαγγελινός, για ακόμα μία φορά. Ο οποίος πατάει σε πολύ συγκεκριμένα πράγματα, τού αρέσουν τα κουτιά, να υπάρχει ένα σταθερό σημείο αναφοράς επάνω στη σκηνή κι επάνω σε αυτό να ξετυλίγει όλη την ιστορία. Δεν είναι μίνιμαλ, κι αυτό ίσως φοβούνται οι περισσότεροι. Θα μπορούσε να παίξει μόνο με καπνό, φώτα, led, οθόνες στο πάτωμα και από πίσω · φέτος θα υπάρχει και νερό στη σκηνή και όλοι πιστεύουν ότι θα κάνει κάτι με αυτό. Θα είναι μία χαμένη ευκαιρία αν δεν κάνει κάτι καινούργιο.

Το κλιπ σου άρεσε;
Εγώ με τα κλιπ, γενικά, έχω μία ένσταση με τα φυσικά τοπία. Δεν μπορώ να μπαίνω στο τριπ του «διαφημίζω την Ελλάδα» και να δείχνω από το ένα νησί στο άλλο. Το θεωρώ μία χαμένη ευκαιρία να κάνεις κάτι αρτίστικο. Δεν μπορείς να παίξεις καλλιτεχνικά με τη φύση παρά μόνο αν είσαι σε ένα δάσος και ρίχνει κεραυνούς και βροχή.

Επηρεάζουν τα κλιπ τον κόσμο;
Εμένα προσωπικά δεν με επηρεάζουν, όμως μπορεί να έχει κάποια χώρα ένα πολύ εντυπωσιακό κλιπ και αυτό που θα παρουσιάσουν επί σκηνής να είναι πολύ πιο φτωχό. Ο κόσμος που θα έχει δει το κλιπ απογοητεύεται. Αν όμως είναι σε μία εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα, ο κόσμος μπορεί να ξετρελαθεί με τη σκηνική παρουσίαση. Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να γίνει με την Ελλάδα. Να κάνουμε κάτι τόσο δυνατό σκηνικά ώστε να ξεχαστεί η «τουριστίλα».

Παρ' όλ’ αυτά ξέρω ότι, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, είναι 5ο στα στοιχήματα το ελληνικό τραγούδι.
Ναι, είναι πέμπτο στα στοιχήματα και στα polls των φανς που περιλαμβάνονται και τα 40 τραγούδια, είμαστε πάντα μέσα στη δεκάδα – σε όποιο poll και να δεις.

Υπάρχει χώρα που να είναι αγαπητή στους fans ό,τι και να στείλει;
Ναι, είναι η Σουηδία. Περιμένουν πάντα ότι θα στείλει κάτι καλό, ειδικά μετά από τόσα βραβεία, και την πριμοδοτούν. Έτσι, συνήθως γίνεται ένα over-hyped πράγμα το οποίο μπορεί και να βουλιάξει στην πορεία.

Τα στοιχήματα για τα οποία μιλάμε τώρα, είναι τέτοια ώστε να αντέξουν σε διάρκεια μέχρι να γίνει ο διαγωνισμός;
Όχι. Για να καταλάβεις, τα στοιχήματα ξεκινάνε από αρχές Γενάρη κάθε χρονιά, πολλές φορές χωρίς καν να υπάρχουν τραγούδια. Ξεκινούν με το hype κάθε χώρας, με τις πληροφορίες που μπορεί να υπάρχουν για κάθε χώρα, με τον καλλιτέχνη που μπορεί να έχει ανακοινωθεί κλπ. Είναι πληροφορίες που κυκλοφορούν στα chats αλλά και στα σχόλια των users. Μπορεί κάποιος να γράψει κάτι που να ισχύει ή κάτι που δεν είναι αληθινό. Οι φημολογίες φαίνονται στα στοιχήματα, μπορούν να ρίξουν την απόδοση ενός τραγουδιού. Σημαίνει ότι κάτι συζητιέται. Αυτή τη στιγμή στα στοιχήματα είναι πρώτη η Ουκρανία για τον προφανή λόγο · δεν σημαίνει ότι έχει το καλύτερο τραγούδι. Η συμμετοχή τους έχει τίτλο «Στεφανία», είναι τύπου έθνικ, αλλά δεν είναι κάτι που αρέσει στους φανς. Στους φανς είναι οριακά εκτός δεκάδας. Δεν δίνει χρήματα στα στοιχήματα η Ουκρανία. Τα στοιχηματικά γραφεία δεν τα βλέπουν σαν τραγούδια, τα βλέπουν σαν γεγονότα συγκεκριμένα. Από εκεί και πέρα, το παιχνίδι παίζεται και όταν ο κόσμος αρχίζει και στοιχηματίζει. Υπάρχουν πολλά στοιχήματα. Μπορεί να στοιχηματίσεις για κάποιο τραγούδι ότι θα βγει πρώτο. Ή ότι θα είναι στην τριάδα. Ή στην ενδεκάδα, ή στον τελικό κλπ. Όμως τα στοιχήματα, πριν τον διαγωνισμό, επηρεάζουν την κοινή γνώμη και, μάλιστα, πολλές φορές είναι εργαλείο σχολιασμού των εκάστοτε σχολιαστών της κάθε χώρας. Θα βγουν ας πούμε ο Γιώργος Καπουτζίδης και η Μαρία Κοζάκου και θα πουν: «η Ουκρανία φέτος είναι πρώτη στα στοιχήματα». Αυτό όταν το ακούσει κάποιος, λίγο ψαρώνει. Ειδικά αν δεν είναι φαν και δεν ξέρει τη δυναμική των πραγμάτων. Επηρεάζεται.

Αυτό δεν αλλάζει όταν ξεκινούν οι πρόβες;
Ναι. Όταν ξεκινούν οι πρόβες δεκαπέντε μέρες πριν που φαίνεται πολύ πιο ξεκάθαρα αν ο τραγουδιστής μπορεί να τραγουδήσει live, αν αυτό που στήνεται επί σκηνής είναι άξιο θαυμασμού και ψηφοφορίας, εκεί αλλάζουν τα πράγματα και αρχίζει ο κόσμος δειλά δειλά και βάζει τα χρήματά του στις ήδη υπάρχουσες αποδόσεις οι οποίες είναι πολύ πιο πεσμένες σε σχέση με τις πρώτες. Δηλαδή, κάποιο που σου έδινε 400 φορές τα λεφτά σου, τώρα που ξεκινούν οι πρόβες θα σου τα δώσει 10 ή 20.

Εγώ που δεν είμαι μυημένος στη Eurovision αλλά είμαι απλώς ένας κακεντρεχής θεατής, αναρωτιέμαι: εντάξει, οι θεατές θα ψηφίσουν Ουκρανία. Οι επιτροπές όμως θα ψηφίσουν κι αυτοί συναισθηματικά; Ή με μουσικό κριτήριο;
Αυτό δεν το ξέρει κανένας. Γιατί, πρώτα απ’ όλα, το κομμάτι της Ουκρανίας δεν είναι κακό. Μάλιστα, οι Ουκρανοί αρχικά είχαν στείλει άλλο κομμάτι. Όταν οι Ουκρανοί, προ εισβολής, έκαναν έναν τελικό, αποδείχθηκε ότι η νικήτρια είχε τραγουδήσει στην Κριμαία, κάτι που είναι εναντίον των πολύ αυστηρών όρων της Ουκρανικής τηλεόρασης κι έτσι αποκλείστηκε. Τη θέση της πήραν το συγκρότημα που έρχονταν δεύτεροι, οι Kalush Orchestra, οι οποίοι μάλιστα ήταν και οι αγαπημένοι του κοινού εξαρχής.

Αν οι επιτροπές πάντως ψηφίσουν γεωπολιτικά όπως κάνει η Ελλάδα με την Κύπρο, τότε προεξοφλούμε και το αποτέλεσμα φέτος.
Αν γίνει αυτό, θα σημάνει και το τέλος του διαγωνισμού. Δεν μπορεί μία χώρα επειδή βρίσκεται σε πόλεμο να κερδίζει τον διαγωνισμό. Κανονικά η Ουκρανία δεν θα έπρεπε καν να συμμετέχει. Πρώτα απ’ όλα δύο από τα μέλη τους είναι αυτή τη στιγμή στα χαρακώματα και θα φύγουνε για να πάνε στον διαγωνισμό. Είναι μία κατάσταση πραγματικά θλιβερή και μπερδεμένη.

Πάμε λοιπόν στα στοιχήματα.
Δεύτερη αυτή τη στιγμή είναι η Ιταλία που ήταν πριν την εισβολή, πρώτη. Ξέρεις, υπάρχει ένα application στο οποίο ψηφίζουν οι φανς, είναι το My Eurovision. Εκεί κατατάσσουν όλα τα τραγούδια από 1 ως το 40. Από το καλύτερο ως το χειρότερό τους. Αυτή τη στιγμή, το σύστημα ανανεώνεται ανά ένα λεπτό. Μέχρι σήμερα (27/3) έχουν ψηφίσει 25 χιλιάδες άτομα και η κατάταξη είναι αυτή:

Τώρα μένει να δούμε αν η Ιταλία μπορεί να κάνει το νταμπλ μέσα στη χώρα της. Αν ακούσεις, τα περισσότερα μέσα σε αυτή τη δεκάδα είναι θλιμμένες μπαλάντες σε mid-tempo, όπως της Ιταλίας, της Σουηδίας, της Πολωνίας, της Ελλάδας. Αυτά είναι ψηλά και στα στοιχήματα. Στους φανς είναι δεύτερη η Ισπανία, ένα τυπικό σπανιόλικο χορευτικό το οποίο είχε απορρίψει η Jennifer Lopez.

Σκέψου να το κερδίσει.
Για φαντάσου! Τυπικό Jay-Lo κομμάτι λοιπόν, με παρουσίαση στο στιλ της Φουρέιρα, πολύ πιο εξελιγμένο και δυναμικό. To αυστριακό είναι ένα κλασικό europop με έναν πολύ γνωστό DJ από πίσω, τον Lumix, το οποίο υπερισχύει αυτών των πιο “χαρούμενων” συμμετοχών. Είναι πολύ ψηλά στους φανς αλλά όχι και στα στοιχήματα. Πολύ ψηλά στους φανς είναι η Αλβανία, με αυτό που λέμε Βαλκανική δυναμική μπαλάντα με πολλά φολκ στοιχεία και θυμίζει και πολλά Ελληνικά πράγματα. Ψηλά στα στοιχήματα και η Γαλλία αυτή τη στιγμή, με ένα κομμάτι χορευτικό αλλά πιο ψαγμένο. Η Γαλλία γενικά στέλνει πιο ψαγμένα πράγματα, το βλέπεις και από τον Sébastien Tellier που είχε στείλει. Δεν μπορείς να πεις ότι δεν προσπαθούν. Η Κύπρος είναι στη δέκατη θέση, με ένα έντεχνο, ελληνικό, λαϊκότροπο τραγούδι της Ανδρομάχης, το “Έλα” που θυμίζει τον πρώτο δίσκο της Αρβανιτάκη με τα παλιά λαϊκά αλλά σε πιο σύγχρονη έκδοση. Ξεφεύγει εντελώς από τις προηγούμενες αποστολές της Κύπρου.

Ποια είναι η δική σου προτίμηση για πρώτο, και ποια η πρόβλεψη;
Το καλύτερό μου, όπως είπα, είναι το Ελληνικό τραγούδι. Πιστεύω ότι με ένα πάρα πολύ καλό στήσιμο, «out of this world», που να μη περιγράφεται, μπορεί και να κερδίσουμε. Αν δεις και πολλά reaction videos στο YouTube, έχει το στοιχείο του «wow» όταν το ακούνε. Κερδίζει το ενδιαφέρον. Αλλά μη γνωρίζοντας τον ανταγωνισμό σκηνικά, δεν μπορώ να προβλέψω ποιος θα είναι ο νικητής. Για το βραβείο παίζουν 3-4 τραγούδια, μπορεί και παραπάνω. Είναι μία πολύ ανοιχτή χρονιά. Βλέπεις όμως, από τα στοιχήματα έναν δρόμο. Το ότι η Σουηδία μπορεί να πηγαίνει για το 7ο βραβείο της, είναι γεγονός. Μπορούμε να το πούμε γιατί ξέρουμε και πώς θα το παρουσιάσουν στη σκηνή. Το κάνουν πάντα οι Σουηδοί αυτό: στέλνουν τη συμμετοχή τους ακριβώς όπως θα ανέβει στη σκηνή. Και δίνουν σημασία στην ψυχή του τραγουδιού, παρά στο ότι συμβαίνει γύρω του. Θα δεις ότι θα παίξει ψηλά. Άλλωστε τα βραβεία πηγαίνουν εναλλάξ: το ‘16 και το ‘17 πήγε σε μπαλάντες, το ‘19 με το “Toy” της Netta πήγε σε χορευτικό, το ‘20 δεν έγινε, το ‘21 ήταν ροκ ρυθμικό, φέτος ίσως πάει πάλι σε μπαλάντα. Στη Σουηδία, ή στην Ολλανδία, ή στην Πολωνία.

---

* Ο διαγωνισμός Eurovision 2022 θα γίνει στο Τορίνο της Ιταλίας στις 10-12-14 Μαϊου και θα μεταδοθεί ζωντανά από την ΕΡΤ.

Σημείωση:
Η δημοσίευση της παραπάνω συνέντευξης προκάλεσε πολλές συζητήσεις ανάμεσα σε ανθρώπους που ασχολούνται με τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Πολλοί διαμαρτυρήθηκαν για την ακρίβεια όσων ειπώθηκαν περί συγκεκριμένου ανθρώπου που προωθεί συγκεκριμένα κομμάτια για τις ελληνικές αποστολές. Μετά από ακόμα περισσότερες συζητήσεις θα ήθελα εγώ προσωπικά, να διευκρινίσω ότι ουδέποτε υπήρξε, στις ερωτήσεις μου, η διάθεση αμφισβήτησης της επιτροπής και όσων ασχολούνται με τον διαγωνισμό. Μάλιστα πιστεύω ότι, τα τελευταία δυό-τρία χρόνια είναι σαφής η προσπάθεια της επιτροπής επιλογής τραγουδιών να απαλλαγεί από τις “κακοδαιμονίες” του παρελθόντος. Όσο για τις διαδικασίες, “το ρεπορτάζ λέει” ότι είναι αδιάβλητες και ολοκάθαρες, χωρίς χομπίστες και άλλες παρεμβολές. Οι καλλιτέχνες που επιλέγονται, διαλέγουν μόνοι τους την ομάδα που θέλουν να τους αναλάβει.
Καλή επιτυχία λοιπόν στην Αμάντα και στην ομάδα.
Γιάννης Νένες